Κόντρα Τσίπρα – Λαφαζάνη
Την τελική απόφαση θα την πάρει το διαρκές συνέδριο που θα συγκληθεί τις επόμενες μέρες προκειμένου να επικυρώσει την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής.
Με τη συγκεκριμένη διαδικασία ο χώρος μπαίνει στην τελική ευθεία προς το ιδρυτικό συνέδριο, όχι όμως χωρίς αναταράξεις, αφού με την αυτοδιάλυση τώρα του ΣΥΝ διαφωνεί η Αριστερή Πλατφόρμα του Π. Λαφαζάνη, ενώ με την πρόταση της ηγεσίας για διάλυση και των άλλων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ διαφωνούν στελέχη του χώρου, που βλέπουν ότι η λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ ως ενιαίου σχήματος θα τους αποστερήσει τα πολυποίκιλα προνόμια που απολαμβάνουν, είτε αυτά είναι πολιτικά (δικαίωμα βέτο στις αποφάσεις) είτε οικονομικά (μερίδιο από την αυξημένη τώρα κρατική επιχορήγηση προς τα κόμματα).
Ήδη μία από τις ενεργές συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ, η Διεθνιστική Εργατική Αριστερά, με επικεφαλής τον Α. Νταβανέλο, ξεκαθάρισε ότι δεν θα πειθαρχήσει στην απόφαση για αυτοδιάλυσή της, ακόμα κι αν μια τέτοια διαδικασία εγκριθεί από το ιδρυτικό συνέδριο του κόμματος. Κατά την εκτίμησή της, το 27% που πήρε έναν χρόνο πριν ο ΣΥΡΙΖΑ και τον έφερε στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης ήταν μια λαϊκή επιδοκιμασία στον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών και στην αριστερή-ριζοσπαστική φυσιογνωμία του. Το πρόβλημα, λένε, σχετικά με την πολυγλωσσία του ΣΥΡΙΖΑ οφείλεται σε τμήμα του «σταρ σίστεμ» προς «τα δεξιά» που θολώνει το μήνυμα του κόμματος προς την κοινωνία και ίσως σε αυτό να οφείλεται και η δημοσκοπική «κόπωση» του κόμματος, που δεν μπορεί να δημιουργήσει σήμερα το πλειοψηφικό ρεύμα που είναι απαραίτητο προκειμένου να προκύψει στις επόμενες εκλογές μια κυβέρνηση της Αριστεράς.
Στον ΣΥΝ η απόφαση για την αυτοδιάλυσή του δεν θα είναι ομόφωνη, καθώς η Αριστερή Πλατφόρμα του Π. Λαφαζάνη διαφωνεί, εκτιμώντας ότι η αυτοδιάλυση όλων των συνιστωσών πρέπει να γίνει μετά το ιδρυτικό συνέδριο του ενιαίου ΣΥΡΙΖΑ, με πρόβλεψη να υπάρξει ένα εύλογο χρονικό διάστημα προσαρμογής όλων στα νέα δεδομένα που θα δημιουργηθούν με την ίδρυση του νέου κόμματος.
Ωστόσο, όπως έχει γράψει το «ΠΑΡΟΝ», ο Αλ. Τσίπρας είναι αποφασισμένος να προχωρήσει το σχέδιό του για τη δημιουργία ενός ενιαίου κόμματος, χωρίς «εσωκομματικά φέουδα», αφού εκτιμά ότι το ενιαίο κόμμα το θέλει η (διευρυμένη πλέον) βάση του, που δεν μπορεί να παρακολουθήσει τα περίπλοκα εσωκομματικά δρώμενα.
Ο Συνασπισμός, που αυτοδιαλύεται σήμερα, ήταν ένα ενδιαφέρον πείραμα συνεργασίας της Αριστεράς, η οποία από τη διάσπαση του ΚΚΕ το 1968 ήταν σε έναν διαρκή εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στο ΚΚΕ και το ΚΚΕ εσωτερικού. Προέκυψε το 1989, με πρωτοβουλία του Χ. Φλωράκη και του Λ. Κύρκου να υπερβούν τις μέχρι τότε «αγεφύρωτες» διαφορές των δύο χώρων, και αυτό που σημάδεψε την πορεία του ήταν σίγουρα η συγκυβέρνηση ΝΔ – ΣΥΝ, με την κυβέρνηση Τζαννετάκη.
Ωστόσο, το πείραμα αποδείχθηκε βραχύβιο, αφού το 1991 το ΚΚΕ, με γραμματέα την Αλ. Παπαρήγα, έφυγε από τον ΣΥΝ, με αποτέλεσμα το ΚΚΕ να διασπαστεί, αφού επιφανή στελέχη του επέλεξαν να παραμείνουν στον ΣΥΝ.
Στη συνέχεια, ο ΣΥΝ μετεξελίχθηκε σε ενιαίο κόμμα με πρόεδρο τη Μ. Δαμανάκη, η οποία όμως παραιτήθηκε όταν στις εκλογές του 1993 το κόμμα έμεινε εκτός Βουλής. Τη διαδέχθηκε ο Ν. Κωνσταντόπουλος, στη συνέχεια ο Αλ. Αλαβάνος και σήμερα πρόεδρός του είναι ο Αλ. Τσίπρας.