Σε πλήρη αντίθεση οι θέσεις Τσίπρα – Λαφαζάνη για το ευρώ

Οι διάφορες τάσεις στο εσωτερικό του ΣΥΝ αλλά και οι συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ παίρνουν θέση μάχης για τις προσυνεδριακές διαδικασίες, σε μια προσπάθεια ο καθένας να προσέλθει στο συνέδριο με όσο γίνεται μεγαλύτερο αριθμό συνέδρων, προκειμένου να έχει ισχυρό λόγο στις μετασυνεδριακές εξελίξεις στο ενιαίο πλέον κόμμα.

Η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά ότι η επικράτησή της στο συνέδριο θα είναι ξεκάθαρη, αφού -όπως αναφέρουν στελέχη της- η πολυπληθής πλέον βάση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποστρέφεται τους «βυζαντινισμούς» και δεν κατανοεί τη διαπάλη των διαφόρων συνιστωσών και την ξύλινη γλώσσα που χρησιμοποιούν.

Ωστόσο, πέρα από τα οργανωτικά, που αφορούν έναν κλειστό κύκλο στελεχών, ο ΣΥΡΙΖΑ στο συνέδριο θα πρέπει όχι μόνο να λύσει οριστικά τα ζητήματα της φυσιογνωμίας του αλλά και να ξεκαθαρίσει τη θέση του για κεντρικά θέματα, όπως η συμμετοχή στην Ευρωζώνη και η πολιτική των συμμαχιών που θα ακολουθήσει προκειμένου να γίνει εφικτή η πρότασή του για κυβέρνηση με κορμό την Αριστερά.

Στα παραπάνω κομβικά για κάθε κόμμα ζητήματα παρουσιάζονται όχι απλώς διαφορετικές απόψεις αλλά αποκλίσεις που είναι δύσκολο να γεφυρωθούν, και δεν εμφανίζονται μόνο στον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στον ίδιο τον ΣΥΝ, με την Αριστερή Πλατφόρμα του Π. Λαφαζάνη να καταθέτει εν όψει του συνεδρίου συνολική εναλλακτική πρόταση για το ευρώ και τις συμμαχίες, η οποία δεν συναντιέται σε κανένα σημείο με τις απόψεις της ηγεσίας.

Αυτή η συνολική διαφοροποίηση της Αριστερής Πλατφόρμας εκφράστηκε και στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά πέρασε στα ψιλά, αφού τη δημοσιότητα μονοπώλησε η συζήτηση για το αν θα διαλυθούν τώρα ή στο συνέδριο οι διάφορες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ.

Η τάση του Π. Λαφαζάνη κατέθεσε ολοκληρωμένη πρόταση, που θα συζητηθεί στις προσυνεδριακές διαδικασίες, τόσο για το ευρώ όσο και για την πολιτική συμμαχιών και έχει ενδιαφέρον η παράθεσή της, αφού αποτυπώνει ξεκάθαρα τη διαφορά που υπάρχει σε στρατηγικά θέματα.

Κατά την Αριστερή Πλατφόρμα, μια κυβέρνηση της Αριστεράς οφείλει να είναι αποφασισμένη και προετοιμασμένη να ακολουθήσει με σταθερότητα, συνέπεια και ενιαία κατεύθυνση ένα προοδευτικό πρόγραμμα σοσιαλιστικής προοπτικής, ανεξάρτητα από απειλές, εκβιασμούς, πιέσεις και τρομοκρατικά διλήμματα.

Η κυβέρνηση της Αριστεράς, λένε, έχοντας στόχο να υλοποιήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα ρήξης και ανατροπής, πρέπει να προετοιμαστεί από κάθε άποψη για όλες τις συνέπειες και τα ενδεχόμενα της αναπόφευκτης σύγκρουσης με την Ευρωζώνη του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, περιλαμβανομένης, αν χρειαστεί, και της εξόδου από την Ευρωζώνη.

Και τονίζουν: «Ένα τέτοιο ενδεχόμενο εξόδου από την Ευρωζώνη, που απαιτεί καλή προετοιμασία, σε καμία περίπτωση δεν συνιστά “καταστροφή” ή εθνική απομόνωση, όπως προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν τα παπαγαλάκια του συστήματος. Αντίθετα, στον βαθμό που εντάσσεται σε ένα προοδευτικό σχέδιο ρήξης με τα Μνημόνια και την “τρόικα” και ανατροπής της λιτότητας, με κατεύθυνση τον σοσιαλισμό, μπορεί να αποτελέσει, παρά τις προσωρινές δυσκολίες που θα επιφέρει, μια βιώσιμη και θετική πρόταση διεξόδου, με ελπιδοφόρο ορίζοντα για τον ελληνικό λαό και όλους τους λαούς της Ευρώπης.

Η πιθανή έξοδος από την Ευρωζώνη δεν συνιστά ένα άλλο πολιτικό σχέδιο, δεν παραπέμπει σε ένα άλλο πρόγραμμα και σε άλλες συμμαχίες, αλλά ίσα ίσα δηλώνει την αποφασιστικότητα να υλοποιήσουμε το πρόγραμμα και το σχέδιο ρήξης και ανατροπής, σε σοσιαλιστική κατεύθυνση, αταλάντευτα, αποφασιστικά, μέχρι το τέλος, γνωρίζοντας ότι συνεπάγεται τη μετωπική ρήξη με την Ευρωζώνη και ότι μια τέτοια ρήξη απαιτεί πλήρη προετοιμασία και εναλλακτικό σχέδιο.

Για τη συγκεκριμένη επεξεργασία ενός τέτοιου σχεδίου, με τις ιδιαίτερες εκδοχές και παραμέτρους του, με ανάλυση και εκτίμηση των συνεπειών και των προεκτάσεών του, με καθορισμό των αναγκαίων τακτικών και μέτρων, ο ΣΥΡΙΖΑ θα αναλάβει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες, που θα απευθύνονται και σε άλλες δυνάμεις της Αριστεράς στην Ελλάδα, τον ευρωπαϊκό Νότο αλλά και συνολικά την ΕΕ.

Υπʼ αυτό το πρίσμα, η θέση “καμία θυσία για το ευρώ” δεν είναι επαρκής και πρέπει να συμπληρωθεί, ύστερα και από την καταλυτική εμπειρία της Κύπρου, με τις παραπάνω θέσεις, που εκφράζουν την ετοιμότητα και την αποφασιστικότητα να υλοποιήσουμε το πρόγραμμά μας και τους στόχους μας μέχρι το τέλος.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφετηρία το συνολικό του πρόγραμμα και αυτήν τη θέση, μπορεί και πρέπει να απευθύνει συγκεκριμένη πρόταση διαλόγου για αναζητήσεις προγραμματικών συγκλίσεων και κοινών δράσεων προς όλες τις αριστερές δυνάμεις της χώρας μας, ενώ θα πρέπει να αναλάβει, στο πλαίσιο αυτό, και μεγάλες πρωτοβουλίες συγκλίσεων, πολιτικού και κινηματικού συντονισμού, με τις αριστερές προοδευτικές δυνάμεις της Ευρώπης, ειδικότερα στον ευρωπαϊκό Νότο και πρώτα απʼ όλα στην Κύπρο».

Το ίδιο σοβαρή είναι και η διαφοροποίηση της Αριστερής Πλατφόρμας στο θέμα των κυβερνητικών συνεργασιών, αφού όπως αναφέρεται στην πρότασή της:

«Όλες οι εξελίξεις του τελευταίου διαστήματος έρχονται να υπογραμμίσουν με ακόμα μεγαλύτερη έμφαση ότι μόνο μια κυβέρνηση της Αριστεράς -και όχι κυβερνήσεις Κεντροαριστεράς ή Κεντροαριστεροδεξιάς, ρευστού πολιτικού στίγματος και ετερόκλητου φάσματος- θα ήταν ικανή να επιχειρήσει, στη βάση ενός σαφούς εναλλακτικού ριζοσπαστικού προγράμματος και στηριγμένη σε ένα πλατύ, ενωτικό, ταξικό και αγωνιστικό εργατικό – λαϊκό κίνημα, την προοδευτική ανατροπή που έχουν ανάγκη η εργατική τάξη και ο λαός της χώρας μας και μια πορεία προοδευτικών μετασχηματισμών σε σοσιαλιστική κατεύθυνση.

Θεωρούμε ότι σήμερα μια συνεργασία και συμπόρευση όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, κατά πρώτο λόγο του ΣΥΡΙΖΑ με το ΚΚΕ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που θα δημιουργούσε ισχυρή αριστερή δυναμική παρέμβασης και ανατροπής στο πολιτικό σκηνικό, όχι μόνο καθίσταται όσο ποτέ αναγκαία αλλά και ότι οι τραγικές εξελίξεις που σημειώνονται στην Ελλάδα και την Κύπρο, μαζί με τα διδάγματα που τις ακολουθούν, φέρνουν αντικειμενικά πιο κοντά αυτήν τη συμπόρευση και την καθιστούν πιο δυνατή μέσα από αμοιβαίες μετατοπίσεις και την εκδήλωση ισχυρής ενωτικής βούλησης.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, παρά τις δυσκολίες, δεσμεύεται ότι θα σχεδιάσει και θα αναλάβει συγκεκριμένες, εποικοδομητικές και ρεαλιστικές πολιτικές και προγραμματικές πρωτοβουλίες για τη συνεργασία και τη συμπαράταξη της Αριστεράς.

Για μας μια σύγχρονη ριζοσπαστική αριστερή συμπαράταξη δεν περιορίζεται μόνο στις δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και στις άλλες δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς και της ριζοσπαστικής αντισυστημικής οικολογίας, παρά το ξεχωριστό, ειδικό ιστορικό και αναντικατάστατο βάρος αυτών των δυνάμεων.

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει και ενθαρρύνει ενδεχόμενες συνεργασίες με στελέχη και συλλογικότητες από τον σοσιαλιστικό και σοσιαλδημοκρατικό χώρο, οι οποίες απεγκλωβίζονται από τις λογικές της σοσιαλδημοκρατίας και της διαχείρισης του συστήματος και ακολουθούν μια αγωνιστική πορεία προς τʼ αριστερά, και με τις οποίες έχουν αναπτυχθεί και δοκιμασθεί σχέσεις εμπιστοσύνης με κοινές θέσεις, κοινές πρωτοβουλίες και κυρίως κοινούς αγώνες.

Τέτοιου είδους συνεργασίες, που μπορεί να γίνονται δυνατές με όρους μετατοπίσεων προς τʼ αριστερά και όχι με όρους πίεσης για αναδίπλωση του ΣΥΡΙΖΑ προς την Κεντροαριστερά και τις σοσιαλδημοκρατικές αυταπάτες, δεν αφορούν σε καμία περίπτωση πρόσωπα ή φορείς που είχαν ρόλους σημαντικής ευθύνης στη διαμόρφωση και εφαρμογή της δεξιόστροφης πορείας του ΠΑΣΟΚ και ιδιαίτερα των μνημονιακών επιλογών του. Πολύ περισσότερο, τέτοιου είδους ευρύτερες συνεργασίες δεν αφορούν δυνάμεις κεντροδεξιού προσανατολισμού, δυνάμεις του αστικού πολιτικού συστήματος και πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης, ανεξάρτητα από την αντιμνημονιακή ρητορική τους».

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, ο ΣΥΡΙΖΑ στο επικείμενο ιδρυτικό συνέδριο δεν έχει μόνο να λύσει τα οργανωτικά ζητήματα αλλά και να πάρει αποφάσεις για τη στρατηγική του κόμματος, και το ενδιαφέρον είναι πώς θα βρεθεί το σημείο επαφής ανάμεσα σε θέσεις οι οποίες δεν είναι απλώς διαφορετικές αλλά παράλληλες, αφού -όπως λένε και στα μαθηματικά- οι δύο παράλληλοι συναντιούνται μόνο στο άπειρο.