Ο Σαμαράς αθωώνει τη ρατσιστική βία

Ο Νάνος Βαλαωρίτης, πρωτοποριακός λογοτέχνης των δεκαετιών του 1950 και του 1960, με ποιητικά έργα που άφησαν εποχή, όρθωσε το ανάστημά του, σε περίοδο μάλιστα που οι πλείστοι διανοούμενοι της χώρας μας περί άλλα τυρβάζουν. Από τότε που υποδουλωθήκαμε στη ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ Ευρωπαϊκή Ένωση, καυτηρίαζε με πύρινες διατυπώσεις τη δεινή κατάσταση της πατρίδας μας και των πολιτών της σε μικρής εμβέλειας περιοδικά και σε διάφορες ιστοσελίδες, αλλά οι ΠΑΝΤΕΣ ΤΟΝ ΑΓΝΟΟΥΣΑΝ! Και μόνο όταν έστειλε προσωπική επιστολή «προς τον πρωθυπουργό της Ελλάδος κ. Αντώνη Σαμαρά», καλώντας τον να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, έγινε πρωτοσέλιδο σε αρκετές εφημερίδες και αφύπνισε από τον λήθαργο συνειδήσεις, πλην εκείνης του Σαμαρά…

Ιδού ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από τις έντονες ανησυχίες του Νάνου Βαλαωρίτη (ο οποίος είχε θητεύσει μαζί με τον αλησμόνητο Αλέξανδρο Σχινά ΚΑΙ στον υπερλεξισμό): «Η Ελλάδα θυμίζει Γερμανία του ʼ30 την εποχή της ανόδου των ληστρικών ομάδων των SS. Η κυβέρνηση (και η αστυνομία) δείχνει ότι τα αγνοεί όλα αυτά. Και τι κάνει; Σέρνει αυτούς οι οποίοι κάνουν διαδήλωση εναντίον της Χρυσής Αυγής. Μα, δεν είμαστε καλά! Δηλαδή, πάμε προς τον χιτλερισμό; (…) Τι θέλουμε να είμαστε; Μια δημοκρατία ή μια δικτατορία εν κρυπτώ, και μάλιστα με τρομοκρατία;»

Τα μνημονιακά κόμματα, ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ, καταρρέουν δημοσκοπικά. Αυτός είναι ο… αγνός λόγος που αντιστέκονται στη μη επιψήφιση του αντιρατσιστικού νόμου, καταφεύγοντας στην κατάθεση προτάσεων νόμου, εν γνώσει τους ότι θα καταψηφιστούν! Από τη μεριά της η ΝΔ, αφού έχει αλλάξει ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ θέση επί του θέματος, προτίθεται να φέρει στη Βουλή νέο νομοσχέδιο με… βελτιώσεις. Βελτιώσεις του γλυκού νερού που θα είναι ουσιαστικά ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΕΙΣ. Τότε θα φανεί ολοκάθαρα εάν τα ευρισκόμενα σε ομηρεία δεκανίκια του Σαμαρά, θα επιδείξουν πυγμή. Έχουν, άλλωστε, στο πλευρό τους τη ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΣΩΣΤΗ ΒΟΥΛΗΣΗ Βερολίνου και Βρυξελλών, συμπεριλαμβανομένου και του Συμβουλίου της Ευρώπης, να ψηφιστεί χωρίς νοθεύσεις και στην Ελλάδα –στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχει ψηφιστεί προ πολλού– ο αντιρατσιστικός νόμος. Θα το πράξουν άραγε;

Φρονώ ότι η υφιστάμενη διαζευκτική δυνατότητα για Βενιζέλο και Κουβέλη θα είναι άκρως οδυνηρή, ό,τι και να κάνουν. Εάν δεν το πράξουν, ο εξευτελισμός τους θα υπερβεί κάθε όριο και τα κομματικά ποσοστά τους θα αγγίξουν τους γνωστούς λουφέδες της εξουσίας, με αντάλλαγμα, όμως, μια μη αναμενόμενη ΑΞΙΟΠΙΣΤΙΑ, η οποία, ως μη αναμενόμενη, θα τους προσκομίσει σημαντικά κομματικά οφέλη.

Ο Σαμαράς από την άλλη πλευρά, ο οποίος έχει σπρώξει τη ΝΔ στην πιο αυταρχική ΑΚΡΑ ΔΕΞΙΑ του κομματικού φάσματος της χώρας μας, έχει τραυματίσει καίρια πολλούς βουλευτές και πολλά στελέχη του κόμματός του. Βουλευτές και στελέχη που γνωρίζουν ότι οι «ενέσεις αισιοδοξίας» ΔΕΝ περιέχουν ιαματικό φάρμακο, αλλά αέρα κοπανιστό, και που δεν αγνοούν τις κάλπικες και ατελέσφορες δηλώσεις του… λατρευτού τους Στουρνάρα, ο οποίος, εκτός του ότι χαίρει της απόλυτης εμπιστοσύνης των ΞΕΝΩΝ ΔΥΝΑΣΤΩΝ μας με τις… εύστοχες προβλέψεις του, έχει την πιο αγαστή συνεργασία με τα φερόμενα ως τα πλέον διαβρωμένα όργανα του ελληνικού κράτους.

(Μόλις έλαβα –γράφω Πέμπτη– την απάντηση Σαμαρά στην επιστολή του Νάνου Βαλαωρίτη. Απάντηση που βρίθει ψευδολογιών, ανακριβειών και υπερβολών. Παράδειγμα: Τονίζει: «Η ΝΔ κι εγώ προσωπικά στηλιτεύαμε την παρουσία και τις θέσεις της ΧΑ δημόσια καθʼ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου 2012». Μα τότε η Χρυσή Αυγή είχε πενιχρά ποσοστά. Ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Παρασιωπά την ανοχή απέναντι στις φιλοφρονήσεις αστυνομικών με ναζί και πολλά άλλα οφθαλμοφανή. Μιλάει ορθά για τη «μαζική μετανάστευση». Δεν αναφέρει, όμως, ποιοι και γιατί ολιγώρησαν, αποδεχόμενοι το ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΟ «Δουβλίνο ΙΙ» του Σημίτη. Εκείνο που με διασκέδασε αφάνταστα, πάντως, ήταν ο ενικός της οικειότητας ή της αυθεντίας –διαλέξτε και πάρτε εσείς– απέναντι στον ενενηντατριάχρονο ποιητή.)

Απάντηση στον Νάνο Βαλαωρίτη έδωσε ο Σαμαράς. Στην πρόκληση, όμως, του Αλέξη Τσίπρα να συζητήσουν μέσω τηλεοράσεως τα της success story, του μυθεύματος της επιτυχίας, κατά δική μου μετάφραση, απάντηση δεν καταδέχθηκε να δώσει. Τον εξέφρασε, βέβαια, πλήρως, η νεόκοπη εκπρόσωπος Τύπου και βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ, Άννα Ασημακοπούλου, προκαλώντας οίκτο ή τουλάχιστον αλγεινή εντύπωση ως προς τον προταθέντα από τον Τσίπρα διάλογο: «Πρώτη φορά βλέπω», δήλωσε γραπτώς, «αρνί να βιάζεται τόσο πολύ να ʼρθει το Πάσχα». Η πεφωτισμένη Αριστερά είναι άλλης ποιότητας πολιτική δύναμη. Γιʼ αυτό και η Κουμουνδούρου απάντησε με την ακόλουθη ανακοίνωση: «Εκλαμβάνουμε τον αστεϊσμό της εκπροσώπου Τύπου της ΝΔ ως αποδοχή της πρόσκλησης για διάλογο. Αναμένουμε το τηλεφώνημά της για να συνεννοηθούμε για τον τόπο και τον χρόνο διεξαγωγής του».

Καταλήγω με μια ευχή που έχει αρκετές πιθανότητες να υλοποιηθεί. Οι περισσότεροι οπαδοί της Χρυσής Αυγής δεν είναι θιασώτες της ωμής ρατσιστικής βίας. Το μένος τους για την κατάντια της χώρας μας και την αυξανόμενη φτώχεια των πλείστων από μας μπορεί να διοχετευτεί και αλλού. Θα προσθέσω και κάτι άλλο: Το γεγονός ότι η Χρυσή Αυγή είναι αντιμνημονιακή, οφείλει να θεωρείται θετικό. Αν εγκαταλείψει τις έκνομες δραστηριότητές της και αποβάλει ορισμένους αχαλίνωτους βουλευτές της, θα μπορούσε να εκτοπίσει τον ακροδεξιό πλέον Σαμαρά στη δεύτερη θέση, υποβοηθώντας άθελά της τον ΣΥΡΙΖΑ.

ΥΓ.: Θέλω να εξάρω το εξαιρετικό άρθρο του Δημήτρη Χασάπη στην «Αυγή» της Πέμπτης. Η αναφορά του στη μέγιστη Χάνα Άρεντ και στις προσεγγίσεις της στην αλήθεια, τη σκέψη, τη γνώση, τη γνώμη και τις μεταξύ τους σχέσεις είναι χρησιμότατη. Τέτοια θεωρητικά άρθρα σπανίζουν και η αποτελεσματικότητά τους είναι πολύ μεγαλύτερη από στενά κομματικές αντιδικίες και αντιπαραθέσεις χωρίς γνωσιολογικό υπόβαθρο.