Οι κόκκινες γραμμές του Βενιζέλου
Το περιβόητο αντιρατσιστικό αποτελεί όχι απλώς ένα αξιακό ζήτημα για τον κ. Βενιζέλο, αλλά ένα πεδίο στο οποίο προσδοκά να «κερδίσει πόντους» και να «ανασυντάξει» το ηγετικό του προφίλ, καθώς πρώτος «έσυρε το κάρο της αντιπαράθεσης με το Μαξίμου και τη ΝΔ», καταθέτοντας πρόταση νόμου και ρυμουλκώντας και τη ΔΗΜΑΡ (που αρχικά φάνηκε να αναμένει μια νέα συνεννόηση ανάμεσα στους 3 κυβερνητικούς εταίρους) να συμπράξει σε κοινό μέτωπο. Ο κ. Βενιζέλος εκτιμά πως, παρά το συνεχές φυλλορρόημα του ΠΑΣΟΚ, η σταθερή και αποφασιστική στάση του σε ένα μείζον ζήτημα δημοκρατικής ευαισθησίας (όπως είναι η αντιμετώπιση των φαινομένων του ρατσισμού και του νεοναζισμού) θα περιορίσει τις διαρροές του και ταυτόχρονα θα τον φέρει πιο κοντά σε ένα ακροατήριο της Κεντροαριστεράς, αλλά και της Αριστεράς. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ σε αυτό το νέο «μπρα ντε φερ» με τον Αντώνη Σαμαρά, έχοντας κάνει πίσω σε όλα τα υπόλοιπα που επιχείρησε, θέλει να αρχίσει να ανατρέπει την εικόνα πως είναι «η ουρά της ΝΔ».
Μετά την κατάθεση της κοινής πρότασης νόμου με τη ΔΗΜΑΡ, ρίχνει τώρα το βάρος του στην κοινοβουλευτική διαδικασία συζήτησης και ψήφισης της πρότασης νόμου, διαμηνύοντας ταυτόχρονα προς το Μαξίμου πως «σε καμία περίπτωση», πάντως, δεν πρόκειται να γίνει δεκτό από το ΠΑΣΟΚ να προταχθεί η συζήτηση της πρότασης νόμου της». Στελέχη, δε, της Ιπποκράτους, συνεχίζοντας στην ίδια γραμμή, αναφέρουν πως «η ΝΔ πρέπει να αντιληφθεί ότι η ομαλή εξέλιξη της κοινοβουλευτικής διαδικασίας στο αντιρατσιστικό είναι προϋπόθεση για την ομαλή προώθηση του συνολικού νομοθετικού έργου της κυβέρνησης και την αποτελεσματική συνεργασία των ΚΟ των τριών κομμάτων».
Ουσιαστικά στο αντιρατσιστικό ο κ. Βενιζέλος επιχειρεί να δώσει διαστάσεις μείζονος πολιτικού ζητήματος και διαμηνύει πως «η διαφωνία για το αντιρατσιστικό ανέδειξε τις πολιτικές, ιδεολογικές και αξιακές διαφορές μεταξύ του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και επέβαλε την κοινή δράση ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ».
Παράλληλα –και προκειμένου να ενισχυθεί η τακτική του κ. Βενιζέλου– όλα τα εναπομείναντα σημαντικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ ανοίγουν μέτωπο με τη ΝΔ (πάντα για το αντιρατσιστικό), χαρακτηρίζοντας αντιφατική και ακατανόητη τη στάση της.
Το δεύτερο μείζον ζήτημα που θέτει ψηλά στην ατζέντα του πάλι ο κ. Βενιζέλος είναι ο ανασχηματισμός της κυβέρνησης και η επανεπικαιροποίηση της Προγραμματικής Συμφωνίας, καθώς εκτιμά ότι μέσω του ανασχηματισμού το ΠΑΣΟΚ θα αποκτήσει μεγαλύτερο βάρος στην κυβέρνηση και ο ίδιος θα ενισχύσει τον ρόλο του ως προνομιακός συνομιλητής του κ. Σαμαρά. Εκτιμά επίσης πως μέσα από μια ενισχυμένη συμμετοχή στην κυβέρνηση όχι μόνο θα περιοριστούν οι εσωκομματικές τριβές, αλλά ταυτόχρονα θα διευκολυνθεί το ΠΑΣΟΚ στην πορεία προς τις εκλογές, εκμεταλλευόμενο τις όποιες δυνατότητες δίνει ακόμα ο κρατικός μηχανισμός.
Είναι χαρακτηριστικό πως η Ιπποκράτους, με αφορμή την «ενδοκυβερνητική κρίση» γύρω από το αντιρατσιστικό, ξεκαθαρίζει σε όλους τους τόνους πως αυτή ακριβώς η εξέλιξη «αναδεικνύει ως επιτακτική προτεραιότητα την επικαιροποίηση της προγραμματικής συμφωνίας των τριών κομμάτων, που δεν μπορεί να περιορίζεται στην εφαρμογή του Μνημονίου και τις σχέσεις με την «τρόικα», αλλά πρέπει να συνιστά το ολοκληρωμένο εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης, με σαφές χρονοδιάγραμμα και εξειδίκευση ανά υπουργείο».
Επιμένοντας στο θέμα ενός άμεσου ανασχηματισμού, το επιτελείο του κ. Βενιζέλου διαμηνύει ότι η επικαιροποιημένη συμφωνία πρέπει να συνοδεύεται και από τον ειλικρινή σεβασμό των κανόνων λειτουργίας της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και, διά του τρόπου αυτού, της Βουλής και της κυβέρνησης. Βασικό τμήμα της συμφωνίας αυτής είναι η αξιολόγηση του κυβερνητικού σχήματος και οι αλλαγές που πρέπει να γίνουν σε αυτό.
Πάντως στην ατζέντα του κ. Βενιζέλου και του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται μια σειρά ζητήματα που θεωρούνται ως ζωτικής σημασίας και τα οποία προσπαθεί να καταγράφει συνεχώς στην επικαιρότητα, όπως π.χ. τα προγράμματα ανάσχεσης της ανεργίας, η οριστικοποίηση των ρυθμίσεων του ενιαίου φόρου ακινήτων χωρίς επιβάρυνση των πραγματικών αγροτών, η άμεση μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, η υποστήριξη των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, η ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων των ανέργων, η ομαλή λειτουργία του ΕΟΠΥΥ κ.ο.κ. Όπως λένε μάλιστα στην Ιπποκράτους, κοινός παρονομαστής των θεμάτων αυτών είναι η διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής μέσω της λειτουργίας του κοινωνικού κράτους.
Σε ό,τι αφορά το μεγάλο εκκρεμές θέμα των μεταρρυθμίσεων στη δημόσια διοίκηση και τις σχετικές υποχρεώσεις της χώρας εν όψει της επόμενης εκταμίευσης, στο ΠΑΣΟΚ τηρούν στάση αναμονής, καθώς αναμένουν τις προτάσεις του πρωθυπουργού, που θα τεθούν υπόψη των άλλων δύο αρχηγών και θα συζητηθούν στην επόμενη συνάντησή τους.
Η κορυφή του παγόβουνου
Πάντως το αντιρατσιστικό δεν ήταν η αιτία, αλλά η αφορμή για τη σύγκρουση, καθώς στην Ιπποκράτους είναι πεπεισμένοι πως η ΝΔ λειτουργεί ως να πρόκειται για μια μονοκομματική κυβέρνηση. «Δεν γίνεται να μαθαίνουμε τελευταίοι τις νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης, να μην ενημερωνόμαστε για να μπορούμε να έχουμε σαφή εικόνα για το τι πρόκειται να έρθει στη Βουλή», αναφέρουν στελέχη και προσθέτουν: «Είναι ανεπίτρεπτο να μη συνεδριάζουν τα συλλογικά όργανα, το Υπουργικό Συμβούλιο, προκειμένου να υπάρχουν σαφείς κατευθύνσεις για τη λειτουργία του σχήματος».