Χρηματιστήριο ή σαλούν στο Τέξας;
Αυτές τις εικόνες θύμισε σε πολλούς αυτήν την εβδομάδα το Χρηματιστήριο της Αθήνας, όπου πλέον δίνουν τον τόνο, ιδιαίτερα στις συναλλαγές μετοχών του τραπεζικού κλάδου, τα «άγρια» κερδοσκοπικά hedge funds.
Την αμέσως προηγούμενη εβδομάδα, όλοι διασκέδαζαν αμέριμνοι, με καθημερινές αλματώδεις ανόδους των τραπεζικών μετοχών, ακόμη και αυτών που δεν έχουν τον παραμικρό λόγο να προσελκύσουν επενδυτές (όπως η προσεχώς κρατικοποιημένη Eurobank). Η «μουσική» από τα Μέσα Ενημέρωσης ήταν χαρμόσυνη, σε βαθμό που να κάνει ανθρώπους, οι οποίοι μέχρι χθες δεν εμπιστεύονταν στις ελληνικές τράπεζες ούτε καταθέσεις, να αναρωτιούνται τώρα αν τους συμφέρει να γίνουν μέτοχοι των ίδιων τραπεζών! Στις συναλλαγές εκείνων των ημερών κυριαρχούσαν, ως αγοραστές, τα ξένα κερδοσκοπικά χαρτοφυλάκια και, ως πωλητές, οι ισχυροί μέτοχοι των τραπεζών, που μάζευαν ρευστό, προκειμένου να καλύψουν τη συμμετοχή τους στις αυξήσεις κεφαλαίου. Όσοι έκαναν με μετριοπάθεια κάποιους στοιχειώδεις υπολογισμούς, έβλεπαν ότι, με την άνοδο που σημειωνόταν, οι μετοχές των ελληνικών τραπεζών γίνονταν αίφνης ακριβότερες, σε σχέση με τη λογιστική τους αξία, από τις μετοχές των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών τραπεζών.
Από αυτές τις εικόνες μεσολάβησε μόνο ένα Σαββατοκύριακο, χωρίς σπουδαία γεγονότα. Κι όμως, από Δευτέρα, η ανεξήγητη άνοδος έγινε εξίσου ανεξήγητο… μακελειό, με μαζικές πωλήσεις και «βουτιές» των τιμών! Ακόμη και οι έλληνες χρηματιστές έλεγαν ότι «δεν ξέρουμε από πού μας έρχονται οι πωλήσεις» (ως γνωστόν, τα hedge funds διενεργούν συναλλαγές μέσω ξένων επενδυτικών τραπεζών, που έχουν την ιδιότητα των μελών εξ αποστάσεως στο Χρηματιστήριο της Αθήνας).
Κάπως έτσι, φθάσαμε από το πάρτι στο μακελειό. Οι έρμοι μικροεπενδυτές, βλέποντας αυτές τις ακραίες και ανεξήγητες διακυμάνσεις, δεν είναι καθόλου βέβαιο πλέον ότι έχουν όρεξη να βάλουν τα κεφάλαιά τους στις αυξήσεις των τραπεζών, εκτός αν έχουν «εγκλωβιστεί» από την πτώση και είναι υποχρεωμένοι πλέον να βάλουν λεφτά στις αυξήσεις, για να αποφύγουν, ή να μεταθέσουν αργότερα, την οριστικοποίηση των ζημιών τους. Ακόμη και στα σαλούν του Τέξας, όταν γινόταν μακελειό, κάποια στιγμή ερχόταν ο σερίφης να επιβάλει την τάξη. Από αυτήν την άποψη, το Χρηματιστήριο της Αθήνας είναι πολύ πιο επικίνδυνο και άναρχο: Οι εποπτικές αρχές περιορίζονται σε ρόλο θεατή των ακροτήτων…
«Τέξας» και στα καύσιμα…
Δεν είναι μόνο η χρηματιστηριακή αγορά, αλλά και η αγορά καυσίμων, που θυμίζει πλέον Τέξας, παρότι υποτίθεται ότι με την εγκατάσταση των συστημάτων εισροών-εκροών οι κατεργάρηδες θα πάνε στον… πάγκο τους (μόνο στο «Π» έχουμε εξηγήσει γιατί αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, αλλά θα συμβεί το ακριβώς αντίθετο: Οι κατεργάρηδες θα θριαμβεύουν, με τις ευλογίες του κράτους!).
Το είδαμε, λοιπόν, κι αυτό, την περασμένη Τετάρτη, όσοι παρακολουθούμε τακτικά τις διακυμάνσεις των τιμών λιανικής, όπως παρουσιάζονται από την ιστοσελίδα του υπουργείου Ανάπτυξης (www.fuelprices.gr): Σε περιοχή των Αθηνών, όπου -σημειωτέον- έχουν κλείσει αρκετά πρατήρια εσχάτως, όχι μόνο λόγω της κρίσης αλλά και εξαιτίας της δράσης των πάσης φύσεως κλεφτών, ξαφνικά είδαμε δύο γειτονικά πρατήρια, με πολύ γνωστά σήματα (το ένα ιδιοκτησίας εταιρείας εμπορίας, το άλλο ιδιώτη βενζινοπώλη), να έχουν κατεβάσει τις τιμές τους με διαφορά λίγων λεπτών στο 1,527 ευρώ το λίτρο, δηλαδή σχεδόν 5% χαμηλότερα από την κατώτατη τιμή χονδρικής για την Αττική! Η στήλη επικοινώνησε αμέσως με τον Σύνδεσμο Εταιρειών Εμπορίας Πετρελαιοειδών, για να ζητήσει εξηγήσεις του περίεργου φαινομένου, αλλά ο γενικός διευθυντής του ήταν πολύ απασχολημένος για να μας απαντήσει.
Ψάχνοντας το θέμα από άλλες πηγές, πληροφορηθήκαμε ότι ο ένας εκ των δύο πρατηριούχων που… χάριζαν, έστω για μερικές ώρες, τη βενζίνη, μπαίνοντας σε ένα ανελέητο ανταγωνισμό, είναι από τα… λουλούδια της αγοράς, που η εταιρεία εμπορίας, ιδιοκτήτρια του γειτονικού πρατηρίου, υποπτεύεται βάσιμα ότι την ανταγωνιζόταν με αθέμιτα μέσα («πειραγμένες» αντλίες). Έτσι, η εταιρεία αποφάσισε να ρίξει κάθετα τις τιμές στο συγκεκριμένο πρατήριο, προφανώς για να προειδοποιήσει τον γείτονα ότι, αν συνέχιζε το ίδιο βιολί, θα ήταν διατεθειμένη ακόμη και να πουλάει με μεγάλη ζημία για να τον αναχαιτίσει. Το επόμενο πρωινό, άγνωστο γιατί, το «μακελειό» σταμάτησε και τα δύο πρατήρια ανέβασαν, σχεδόν ταυτόχρονα, τις τιμές τους στο 1,599, δηλαδή σε τιμή ελαφρώς υψηλότερη από την τιμή χονδρικής, που βέβαια πάλι είναι πολύ χαμηλή, αφού δεν καλύπτεται, με τέτοια τιμή, ούτε το κόστος λειτουργίας ενός πρατηρίου.
Ωραία όλα αυτά και σίγουρα συμβάλλουν στην εμπέδωση της εμπιστοσύνης του καταναλωτή στους εμπόρους καυσίμων. Τι κάνουν, όμως, οι… σερίφηδες; Όπως μαθαίνουμε, την Τρίτη ελεγκτές του υπουργείου Ανάπτυξης έκαναν στοχευμένους ελέγχους σε πρατήρια της Καλλιθέας και διαπίστωσαν ότι οι αντλίες τους, της ίδιας μάρκας, λειτουργούσαν με λογισμικό που δεν είχε δηλωθεί στις αρχές, δηλαδή δεν ήταν νόμιμα εγκατεστημένο. Στις λιτρομετρήσεις δεν βρέθηκε ότι οι αντλίες παρέδιδαν λιγότερα καύσιμα (ως γνωστόν, οι σύγχρονες αντλίες των κλεφτών «συμμορφώνονται» με μαγικό τρόπο, κάθε φορά που γίνονται έλεγχοι, αλλά μετά επανέρχονται σε… λειτουργία κλοπής). Η κατάληξη; Έπεσαν μόνο μερικά ασήμαντα πρόστιμα. Και η ζωή συνεχίζεται…