Κοροϊδία με τις δόσεις
Χωρίς σταλιά υπερβολής, πρόκειται για ανάλγητη κοροϊδία, που φθάνει ακόμη και στην εξαπάτηση του κόσμου της αγοράς, ο οποίος περίμενε μια ευνοϊκή ρύθμιση, μήπως και καταφέρει να κρατηθεί ζωντανός, να αποφύγει το λουκέτο.
Κοροϊδεύουν τον κόσμο όταν, με την πρόθυμη στήριξη εφημερίδων, διαλαλούν πληρωμή οφειλών σε 100 δόσεις, κρύβοντας όμως ότι αυτό ισχύει μόνο για ποσά μέχρι 5.000 ευρώ και μάλιστα που δεν προέρχονται από επιχειρηματική δραστηριότητα! Βάλανε δε και το κερασάκι, ότι η δόση μπορεί να είναι ακόμη και… 15 ευρώ και αυτό έγινε πρωτοσέλιδο – μόνο τους χορούς δεν άρχισαν στις πλατείες…
Για ποσά πάνω από 5.000 ευρώ θα πρέπει να τρέχει ο οφειλέτης να βρει χαρτιά ότι δεν μπορεί να πληρώσει τα χρέη του σε 48 δόσεις. Ακόμη και εδώ, με το φτυάρι εκτρέφουν τη γραφειοκρατία, που υποτίθεται θέλουν να καταπολεμήσουν…
Κρύβουν εσκεμμένα, για να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη, ότι για να υπαχθείς στη ρύθμιση για εξόφληση των χρεών σε 48 δόσεις θα πρέπει να υποβάλεις πόθεν έσχες, να δηλώσεις δηλαδή ό,τι έχεις και δεν έχεις, ήτοι:
• το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων, στα οποία θα περιλαμβάνεται η κινητή και ακίνητη περιουσία οποιασδήποτε μορφής.
Και για να μην υπάρξουν… παρανοήσεις, εξηγεί το υπουργείο Οικονομικών τι εννοεί:
• περιουσιακό στοιχείο που πρέπει να δηλωθεί είναι το ετήσιο εισόδημα, οι επενδύσεις-συμμετοχές κάθε μορφής, οι αριθμοί των τραπεζικών σου λογαριασμών, τα οχήματα, τα ακίνητα, οι απαιτήσεις από τρίτους!
• επίσης να δώσεις πληροφορίες για οφειλές σε ασφαλιστικά ταμεία ή σε άλλες υπηρεσίες του δημόσιου τομέα και άλλες πάγιες υποχρεώσεις προς τρίτους!
Πάλι καλά που δεν ζητούν τι τρως, τι πίνεις, μήπως και τρως φιλέτο ή πίνεις ουίσκι, για να σου πουν ότι δεν μπαίνεις στη ρύθμιση.
Υπάρχουν όμως και χειρότερα, αν μια επιχείρηση χρωστάει πάνω από 75.000 ευρώ. Τότε θα πρέπει να πληρώσεις ανεξάρτητο εκτιμητή (ορκωτό ελεγκτή – λογιστή ή φοροτεχνικό) για να σου δώσει βεβαίωση ότι τα οικονομικά σου στοιχεία είναι ορθά.
Για όσους χρωστάνε πάνω από 300.000 ευρώ τότε θα πρέπει να βρουν εγγυητική επιστολή (τέτοιες εποχές ποια Τράπεζα θα σου δώσει, όταν και αυτές είναι στο κόκκινο) ή να βάλουν υποθήκη το σπίτι σου!
Άραγε σκέφθηκαν οι σοφοί εγκέφαλοι του υπουργείου Οικονομικών, αλλά και όλης της κυβέρνησης, τι πρέπει να πληρώσεις για να φτιάξεις αυτόν τον φάκελο, πόση ταλαιπωρία και πόσος χρόνος χρειάζεται για να μαζέψεις όλα αυτά τα χαρτιά;
Αυτή είναι η ρύθμιση που υποτίθεται αποφάσισε η κυβέρνηση για να δώσει ανάσα στην αγορά και ταυτόχρονα να εισπράξει χρήματα που έχει ανάγκη το κράτος. Όμως, κύριε πρωθυπουργέ, με τις προϋποθέσεις που βάζει η εγκύκλιος, αυτό που… επιτυγχάνει είναι να αποκλείσει τις επιχειρήσεις από τη ρύθμιση. Και αυτό που θα καταφέρει είναι να πολλαπλασιασθούν τα λουκέτα και να χάσουν τη δουλειά τους και άλλες χιλιάδες εργαζόμενοι. Και στο τέλος το Δημόσιο να εισπράξει ελάχιστα χρήματα, ενώ σίγουρα θα εισέπραττε πολλαπλάσια αν η ρύθμιση δεν είχε καμιά εντελώς προϋπόθεση. Αυτή, κύριε Σαμαρά, θα ήταν το οξυγόνο που χρειάζεται σήμερα η αγορά και έχει ανάγκη το κράτος.
Όμως φαίνεται ότι και στο θέμα αυτό η «τρόικα» επέβαλε τις ανελέητες απαιτήσεις της, που δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς και για άλλη μια φορά σύρθηκε η κυβέρνηση. Στις διαπραγματεύσεις οι εκπρόσωποι του υπουργείου Οικονομικών έβαλαν στο τραπέζι προτάσεις για μια απλή ρύθμιση χωρίς προϋποθέσεις, τις οποίες η συντριπτική πλειονότητα των οφειλετών δεν τις έχει. Όμως ο κ. Τόμσεν ήταν ώμος και ανυποχώρητος: Στη ρύθμιση θα μπουν όσες επιχειρήσεις έχουν τη βεβαιότητα ότι θα είναι συνεπείς στην καταβολή των δόσεων και των τρεχουσών υποχρεώσεων. Και όταν του επισημάνθηκε ότι αυτή τη δυνατότητα την έχει το 10% των επιχειρήσεων, η απάντησή του ήταν να κλείσουν τώρα αυτές που δεν μπορούν. Μα είναι το 90% του ανταπαντήθηκε. Ο κ. Τόμσεν επανέλαβε να κλείσουν τώρα και να μην τους δοθεί καμία παράταση, αφού δεν έχουν περιθώριο ζωής. Και τελικά πέρασε η ρύθμιση-αγχόνη…
Το ερώτημα προς τον πρωθυπουργό είναι: Αν ήταν σήμερα υπουργός Οικονομικών θα συναινούσε σε αυτή την ρύθμιση-καρμανιόλα για το 90% των επιχειρήσεων;
Το ίδιο ερώτημα απευθύνεται και στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, που χρημάτισε υπουργός Οικονομικών. Για τον πρόεδρο της ΔΗΜΑΡ η απορία είναι αν αντιλαμβάνεται, αυτή η ρύθμιση, με την οποία οδηγούνται χιλιάδες επιχειρήσεις στο κλείσιμο, τι επιπτώσεις θα έχει στην αγορά και στην ύφεση. Με το κλείσιμο επιχειρήσεων θα έρθει η ανάκαμψη και θα περιορισθεί η ανεργία;
Εντυπωσιάζει πάντως η αφωνία των κλαδικών οργανώσεων του εμπορικού και επιχειρηματικού κόσμου. Και η απουσία κάθε ίχνους αντίδρασης. Τι να σημαίνει; Ότι όλοι παραδόθηκαν;