Σταθερά απέναντι στο δίπολο κυβέρνησης – ΣΥΡΙΖΑ το ΚΚΕ
Με βάση την ανάλυση της πολιτικής κατάστασης που κάνουν στον Περισσό, εκτιμούν βάσιμα ότι στην πορεία προς τις εκλογές η πόλωση ανάμεσα στην τρικομματική κυβέρνηση και στον ΣΥΡΙΖΑ θα λάβει μεγάλες διαστάσεις, συμπιέζοντας το ΚΚΕ, κι έτσι φροντίζουν από τώρα να οργανώσουν την άμυνά τους.
Εκτιμούν ότι είναι σε εξέλιξη η αναμόρφωση του πολιτικού σκηνικού με βάση το νέο δίπολο που διαμορφώνεται και αναφέρουν ότι αυτή ακριβώς η αναμόρφωση μπορεί να γίνει βασικό όπλο στα χέρια της αστικής τάξης για να εγκλωβίσει συνειδήσεις και φυσικά να δημιουργήσει αναχώματα απέναντι στην ανατρεπτική πολιτική πρόταση του ΚΚΕ. Όμως, τονίζουν, το ίδιο το γεγονός της αναμόρφωσης του σημερινού πολιτικού σκηνικού δείχνει ταυτόχρονα και την αδυναμία του συστήματος να κουμαντάρει τα πράγματα, γιατί μπορεί το σύστημα να έχει ακόμα εναλλακτικά σενάρια, όμως έχει και αδυναμία να έχει σταθερές και αυτοδύναμες κυβερνήσεις, όπως τις προηγούμενες δεκαετίες, και γιʼ αυτό ο λαός πρέπει να αξιοποιήσει τις δυσκολίες αυτές και να μη στοιχηθεί σε ένα από τα σενάρια συμμαχιών, είτε με κορμό τη ΝΔ είτε με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ.
Η διαμόρφωση του δίπολου ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ που φαίνεται να δημιουργείται αυτήν τη στιγμή μπορεί να εξυπηρετήσει τους βασικούς σχεδιασμούς της αστικής τάξης για τη χειραγώγηση του κινήματος, εκτίμησε ο Δ. Κουτσούμπας, τονίζοντας όμως ότι, επειδή από μόνη της φαίνεται να μη φτάνει, χρειάζονται και διάφοροι δορυφόροι για να απορροφούν τους κραδασμούς και να μαζεύουν τις απώλειες από το δίπολο.
Τέτοιο ρόλο, εκτιμούν στο ΚΚΕ, μπορούν να παίξουν και κινήσεις τύπου Αλαβάνου με το Σχέδιο Β΄ και διάφορα άλλα που ξεπηδούν, όπως το κόμμα της δραχμής του Θ. Κατσανέβα, με κινήσεις τύπου Γκρίλο στην Ιταλία ή του κόμματος των βιομηχάνων στη Γερμανία, που ζητάει έξοδο από το ευρώ, ενώ δεν πρέπει να υποτιμάται και ο ρόλος που επιθυμούν να παίξουν νέοι σχηματισμοί, όπως του Α. Λοβέρδου ή του Χ. Ζώη.
Κατά το ΚΚΕ, η ιδεολογική τρομοκρατία, οι εκβιασμοί και οι απειλές της ΝΔ με τον φόβο εξόδου από την Ευρωζώνη ή της χρεοκοπίας ταιριάζουν γάντι με τις αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΡΙΖΑ για κατάργηση – επαναδιαπραγμάτευση των Μνημονίων από μια κυβέρνηση της Αριστεράς. Και ταιριάζουν, με βάση την ανάλυση του Περισσού, γιατί και τα δύο κόμματα συγκατοικούν στο ίδιο αντιδραστικό οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί και τα δύο την καπιταλιστική κρίση θέλουν να διαχειριστούν και γιʼ αυτό δεν αμφισβητούν την ανταγωνιστικότητα και την κερδοφορία του κεφαλαίου, δεν αμφισβητούν τον καπιταλιστικό δρόμο ανάπτυξης.
Ειδικά για τον ΣΥΡΙΖΑ –προς τον οποίο πέρσι τον Ιούνιο το ΚΚΕ έχασε τις μισές περίπου δυνάμεις του- τονίζουν ότι καλλιεργεί αυταπάτες εύκολων λύσεων, στη λογική της ανάθεσης σε μια κυβέρνηση με πυρήνα τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά δεν πρέπει να κρυφτεί το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μετεξελίσσεται στον άλλο πόλο της αστικής διαχείρισης, τη σοσιαλδημοκρατία, που όσο είναι στην αναμονή μαζεύει συστάσεις ανά τον κόσμο από τους ιμπεριαλιστές, δίνει εξετάσεις στους μεγαλοεπιχειρηματίες και κάνει ό,τι μπορεί για να υπονομεύσει το κίνημα, εγκλωβίζοντάς το στη λογική του εφικτού και την προσαρμογή του στις σημερινές συνθήκες της κρίσης.