Καρμπόν η σύγκρουση με τους καθηγητές εναντίον απεργών
Η αντιμετώπιση με δυναμικό τρόπο απεργιακών κινητοποιήσεων που θέτουν σε κίνδυνο το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής και δημιουργούν συνθήκες αναταραχής στη χώρα, θα είναι στην ημερήσια διάταξη. Η κυβέρνηση, «οχυρωμένη» πίσω από το επιχείρημα της ανάγκης εξόδου από τη κρίση και ασπίδα τη κοινωνική συναίνεση, θα επιβάλλει τις αποφάσεις της. Ακόμη κι αν πρόκειται για ακραίας μορφής μέτρα, όπως η πολιτική επιστράτευση. Η έκβαση της διαμάχης με τους καθηγητές (οι πανελλαδικές εξετάσεις ξεκίνησαν κανονικά) «δικαιώνει» τη στρατηγική αυτή, ανεξάρτητα από το αν -όπως εκτιμούν ορισμένοι- μακροπρόθεσμα εξελιχθεί σε «μπούμερανγκ». Το στίγμα των προθέσεων έδωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς, μιλώντας προ ημερών στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ. Υπογράμμισε ότι «δεν επιτρέπεται και δεν μπορούν συνδικαλιστικές νοοτροπίες να τινάζουν την κοινωνία στον αέρα». Αυτά με αφορμή τις απεργιακές κινητοποιήσεις των καθηγητών. Ωστόσο, όπως τόνιζαν αρμόδιοι κυβερνητικοί παράγοντες, το μήνυμα ήταν «γενικής λήψεως» και… καλά θα κάνουν να το λάβουν όλοι. Στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες του, ο πρωθυπουργός εκφράζει την αποφασιστικότητά του να μην επιτρέψει σε τίποτα και σε κανέναν να θέσει σε κίνδυνο την πορεία εξόδου της χώρας από την κρίση. «Το δημόσιο συμφέρον είναι πάνω από τις όποιες συνδικαλιστικές ιδιοτέλειες», υπογραμμίζει και προσθέτει: «Αυτή την περίοδο κρίνεται το μέλλον ενός ολόκληρου λαού, δεν θα το θυσιάσουμε για ικανοποιήσουμε τα αιτήματα ενός κλάδου». Συνομιλώντας με βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, το βράδυ της περασμένης Δευτέρας, ο κ. Σαμαράς είπε χαρακτηριστικά ότι «η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να σταματήσει τέτοιου είδους παιχνίδια που παίζουν οι συνδικαλιστές».
Σε αντίθεση με ό,τι συνέβαινε παλαιότερα, στο εξής η αντίδραση της κυβέρνησης, κάθε φορά που θα προκύπτει ζήτημα κινητοποιήσεων, θα είναι άμεση και δυναμική, όπως στην περίπτωση των καθηγητών. Η ολιγωρία και οι δεύτερες σκέψεις που υπήρξαν στο παρελθόν επέτειναν το αδιέξοδο και έκαναν ακόμη πιο δυσχερή τη αντιμετώπιση του προβλήματος. Στην κυβέρνηση αναγνωρίζουν ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση κινήθηκαν εκ του ασφαλούς, σε σημείο που ακόμη με την εφαρμογή ενός σκληρού μέτρου, όπως η επιστράτευση, το πολιτικό κόστος θα είναι -εκτιμούν- μηδαμινό.
Οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ επέλεξαν λάθος χρονικό σημείο, με «λάθος» αιτήματα να συγκρουστούν με την κυβέρνηση.
Οι πανελλαδικές εξετάσεις αποτελούν ορόσημο ζωής για χιλιάδες κάθε φορά οικογένειες και πολύ δύσκολα οποιαδήποτε προσπάθεια ανατροπής θα είχε τη συναίνεση της κοινωνίας. Το 66%, που σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις διαφωνούσε με την απεργία, ήταν ένα ισχυρό όπλο της κυβέρνησης. Ήταν επίσης το κλίμα στην κοινωνία που απέτρεψε ΓΣΣΕ και ΑΔΕΔΥ να εκφράσουν με πιο έμπρακτο τρόπο τη συμπαράστασή τους στις κινητοποιήσεις των καθηγητών. Ρόλο φυσικά έπαιξαν και οι πιέσεις που ασκήθηκαν παρασκηνιακά από τις ηγεσίες των τριών κυβερνητικών κομμάτων στους προσκείμενους συνδικαλιστές. Η στάση ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ προκάλεσε ρήγμα στις σχέσεις με την ΟΛΜΕ, συνδικαλιστές της οποίας τους κατηγόρησαν ότι με τη στάση τους έδωσαν «χείρα βοηθείας» στην κυβέρνηση να εφαρμόσει μια αυταρχική πολιτική.