Καλύτερα σουλτάνο, παρά Στουρνάρα;
Τώρα πλέον, βλέπουμε ότι αυτό ήταν το… καλό σενάριο! Γιατί, στην πραγματικότητα, τα υποζύγια δεν απειλούνται μόνο με περιουσιακή απώλεια, αλλά με την επιβολή, με συνοπτικές διαδικασίες, ποινών φυλάκισης από έναν μήνα έως και πέντε χρόνια, ανάλογα με το ύψος των απλήρωτων φόρων!
Μάλιστα, από τις 6 Φεβρουαρίου, ο γενικός γραμματέας Εσόδων, Χάρης Θεοχάρης, έχει τονίσει, με εγκύκλιο στους εφόρους, ότι θα πρέπει αμελητί να ζητούν από τον Εισαγγελέα την άσκηση ποινικής δίωξης σε όσους καθυστερούν για περισσότερους από τέσσερις μήνες την πληρωμή οφειλών άνω των 5.000 ευρώ από φόρους ακινήτων, όπως ακριβώς ορίζει η νομοθεσία για την ποινική μεταχείριση όλων των οφειλετών του κράτους.
Ο υπουργός Οικονομικών κάτι θα πρέπει να κάνει με αυτό το ζήτημα, πριν φθάσουν οι πολίτες αυτής της χώρας, αν δεν έχουν φθάσει ήδη στο σημείο αυτό, να λένε ότι καλύτερα να πληρώνεις φόρους στον σουλτάνο παρά… στον Στουρνάρα. Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ιδιοκτητών Ακινήτων προτείνει να αποποινικοποιηθεί η καθυστέρηση εξόφλησης οφειλών ειδικά από φόρους κατοχής ακίνητης περιουσίας. Και έχει απόλυτο δίκαιο. Το γεγονός ότι κάποιος είναι ιδιοκτήτης ακινήτου δεν σημαίνει ότι έχει εισόδημα από το ακίνητο αυτό ούτε ότι μπορεί να έχει εισόδημα από την πώλησή του (άντε να πουλήσεις ακίνητο, σήμερα…). Δεν σημαίνει καν ότι μπορεί να αξιοποιήσει το ακίνητό του για να δανειστεί και να πληρώσει την εφορία (εκτός, ίσως, αν προσφύγει στη συμπαθή τάξη των τοκογλύφων).
Το Δημόσιο, λοιπόν, ας αρκεσθεί στα μέτρα αναγκαστικής είσπραξης οφειλών, αν πρόκειται για καθυστερούμενους φόρους κατοχής ακινήτων («χαράτσι», ΦΑΠ, ΕΤΑΚ, ή, από το 2014, τον ενιαίο φόρο κατοχής). Με απλά λόγια, ας αρκεσθεί στις κατασχέσεις ακινήτων των οφειλετών για να εισπράξει τα οφειλόμενα, αντί να απειλεί ότι θα τους οδηγήσει και στη φυλακή. Έχει και η ποινικοποίηση των φορολογικών παραβάσεων τα όριά της, αγαπητέ κ. Στουρνάρα…
Τι συμβαίνει με τη Eurobank;
Η άλλοτε κραταιά Eurobank είναι, ως γνωστόν, μετά τη διάλυση του «γάμου» με την Εθνική, η μοναδική συστημική τράπεζα που οδεύει προς πλήρη κρατικοποίηση από το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας θα προσφέρει ολόκληρο το μεγάλο ποσό που απαιτείται για να αποκατασταθεί η επάρκεια κεφαλαίων της τράπεζας, παίρνοντας κοινές μετοχές με πλήρη δικαιώματα ψήφου. Αυτή η τεράστια ένεση κεφαλαίων από το ΤΧΣ, χωρίς οι ιδιώτες μέτοχοι να έχουν δικαίωμα συμμετοχής στην αύξηση, σημαίνει ότι οι παλαιοί μέτοχοι της Eurobank, με πρώτη την Εθνική, που κατέχει το 84% των μετοχών, θα δουν τη συμμετοχή τους στο μετοχικό κεφάλαιο να εξαφανίζεται.
Αυτή η ακριβώς η εφιαλτική, για έναν μέτοχο τράπεζας, προοπτική ήταν ο λόγος που η μετοχή της Eurobank «βούλιαξε» και έφθασε να διαπραγματεύεται στα 0,105 ευρώ, με αποτέλεσμα η άλλοτε δεύτερη μεγαλύτερη τράπεζα της Ελλάδας να αξίζει στο Χρηματιστήριο κάτι παραπάνω από 58 εκατ. ευρώ! Τις τελευταίες ημέρες όμως στο ΧΑ συμβαίνει κάτι παράξενο: Κάποιοι φαίνεται ότι έχουν ανακαλύψει αξία στις μετοχές της Eurobank, με αποτέλεσμα η μετοχή να βρεθεί την Πέμπτη στο επίπεδο των 0,60 ευρώ, δηλαδή σχεδόν έξι φορές πάνω από την κατώτατη τιμή δωδεκαμήνου! Δεδομένου ότι σε αυτό το χρηματιστηριακό παιχνίδι ο βασικός μέτοχος (η Εθνική, με το 84% των μετοχών) δεν συμμετέχει, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι το παιχνίδι γίνεται με πολύ μικρό αριθμό μετοχών, οι οποίες έχουν απομείνει στα χέρια όσων δεν αντάλλαξαν τις μετοχές τους με μετοχές της Εθνικής Τράπεζας. Στην αγορά ακούγονται έντονες φήμες, μάλιστα, για στήσιμο του κερδοσκοπικού παιχνιδιού από γνωστό και μη εξαιρετέο από το παρελθόν επενδυτή-λομπίστα, ο οποίος σε άλλες εποχές είχε πρωταγωνιστική συμμετοχή σε καλοστημένες «απογειώσεις» μετοχών της χρηματιστηριακής περιφέρειας, που άφησαν ουκ ολίγους αφελείς μικροεπενδυτές με… τον μουτζούρη στο χέρι.
Απορίας άξιον είναι, και ουδείς το εξηγεί, για ποιον λόγο θα ήθελε οποιοσδήποτε ιδιώτης, έχων σώας τας φρένας και στοιχειώδη πληροφόρηση για τις εξελίξεις, να βάλει κεφάλαιο για να γίνει μέτοχος μιας τράπεζας που κρατικοποιείται, με συνέπεια πολύ σύντομα να χάσει όποιο κεφάλαιο θα έχει τοποθετήσει. Όποιο καλό σενάριο και αν θελήσει να εξετάσει κανείς για την πορεία της Eurobank μετά την κρατικοποίηση, βέβαιο είναι ότι η κρατικοποίηση θα εξαφανίσει τη συμμετοχή των σημερινών μετόχων. Προς τι λοιπόν όλο αυτό το «πανηγύρι» στο χρηματιστηριακό ταμπλό; Και η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς, αλήθεια, τι έχει να πει για αυτό το θέμα; Όλα καλά τα βλέπουν από την Κολοκοτρώνη;