Η «Ελλάδα» του κ. Γ. Στουρνάρα είναι των αριθμών, όχι των Ελλήνων
Είναι σαφές πλέον το πώς εννοεί η κυβέρνηση, διά στόματος του πιο σημαντικού εκπροσώπου της πολιτικής της, κ. Γ. Στουρνάρα, το ζήτημα της εξόδου από την κρίση και τη σημασία της επανόδου της χώρας στις «αγορές»: Θεωρεί την κρίση ένα στενά οικονομικό ζήτημα, που αφορά «γενικώς» την «Ελλάδα» και πολύ λιγότερο τους Έλληνες. Η λογιστική της μνημονιακής επιχείρησης είναι ξέχωρη από τα καθημερινά «μαθηματικά» της κοινωνίας και της πραγματικής οικονομίας στη χώρα μας. Η κυβέρνηση δεν κρύβει ότι το πρώτο καθήκον της είναι να ικανοποιήσει τα ζητούμενα από την «τρόικα» των δανειστών, έτσι ώστε να μη χρειαστούν άλλα «μέτρα» (εδώ η απειλή προς τους πληττόμενους και θυμωμένους πολίτες είναι ξεκάθαρη), για να αρχίσουν να «βελτιώνονται» τα πράγματα από το 2014 και πέρα…
Για τον υπουργό Οικονομικών «Ελλάδα» είναι η εξόφληση των δανειστών με οποιοδήποτε κόστος και η κάλυψη των τραπεζών. Η κοινωνία απουσιάζει από την εξίσωση – πράγμα που δεν καταπλήσσει, βέβαια, όσους εξαρχής γνώριζαν τι σημαίνει ΔΝΤ και Μνημόνιο και πώς κινείται το σύστημα της αχαλίνωτης διεθνούς κερδοσκοπίας, που πιάνει στη σιδερένια τανάλια της χρεωμένες χώρες με πολιτικές ηγεσίες της συμφοράς. Από τον Μάιο του 2010 έχει σχεδιαστεί το πλάνο «σωτηρίας» της χώρας, με κεντρικό στοιχείο του τον βίαιο μετασχηματισμό της κοινωνίας, δηλαδή την καταστροφή των ιστών της.
Από την ώρα που η ελληνική πολιτική τάξη εξουσίας αποδέχθηκε αυτό το πλάνο, τα πράγματα εξελίχθηκαν και εξελίσσονται κατά τη σειρά των όσων οι σχεδιαστές του έχουν προβλέψει. Έτσι, ο κ. Στουρνάρας είναι ειλικρινής και συνεπής απέναντι στα όσα έχει αναλάβει να διαχειρισθεί με εντολή των πολιτικών που κυβερνούν τη χώρα. Και, αν προσέχει κανείς τα λόγια του, διαπιστώνει ότι ποτέ ο εν λόγω υπουργός δεν συνδέει τα της «βελτίωσης» των οικονομικών της «Ελλάδας» με συγκεκριμένα υπέρ της κοινωνίας αποτελέσματα. Το πολύ που αφήνει να διαφανεί ο κ. Στουρνάρας, μιλώντας σήμερα, είναι η προοπτική για μια καλύτερη κάλυψη στοιχειωδών αναγκών των ανέργων, σε μια ενδεχόμενη… «χαλάρωση», όπως είπε, κι αυτό… μετά το 2014…
Αλλά, αν ο «αντιπαθής» κ. Στουρνάρας κάνει τη δουλειά του χωρίς να κρύβει τίποτε, είναι εντυπωσιακό το ότι η κυβέρνηση μιλάει για κάποιο φως που ανάβει τώρα στον σκοτεινό ορίζοντα και αναφέρει το 2014 ως χρονιά έναρξης «αναπτυξιακής» πορείας. Περίπου όλα άρχισαν να πηγαίνουν, λοιπόν, καλά και θα πάνε προσεχώς ακόμη καλύτερα… Κάτι οι «αγορές» που μας βλέπουν τώρα με κάποια συμπάθεια, κάτι κάποιες ξένες επενδύσεις που ήδη διακρίνονται στον ορίζοντα, και από του χρόνου η «Ελλάδα» θα αρχίσει να τα πηγαίνει πολύ καλύτερα…
Άραγε, ποια «Ελλάδα» έχουν στον νου τους οι σήμερα κυβερνώντες όταν ρητορεύουν περί «αναπτύξεως»; Ποια κοινωνία θα κινείται, κατά την άποψή τους, στα πεδία της «ανάπτυξης»; Από ποιες θέσεις, με ποιο ηθικό, με ποιες ζωντανές δυνάμεις θα μπουν στο έργο της εθνικής ανόρθωσης; Τι πολύ σημαντικό και μεγάλο θα συμβεί μετά το 2014, ώστε να κάνουν τόσο λόγο γιʼ αυτήν τη χρονιά οι στυλοβάτες της τρικομματικής; Οι πολλές εκατοντάδες χιλιάδες των ανέργων και των ψευδοαπασχολούμενων, που σήμερα αγγίζουν ουσιαστικά τα 2 εκατομμύρια, θα βρίσκουν ξαφνικά δουλειές; Οι φτωχοί θα βγουν από τη φτώχεια τους, και πώς; Και οι τσακισμένοι αστοί ποια «ανάκαμψη» θα είναι σε θέση να στηρίζουν;
Ρητορικά τα ερωτήματα. Φυσικά, οι εκτελεστές των Μνημονίων κρύβουν την αλήθεια. Γνωρίζουν πως –εφόσον δεν ακυρωθούν οι ισχύουσες «μνημονιακές» πολιτικές– αυτό που θα συμβεί τα επόμενα χρόνια θα είναι ότι σε μια «ανταγωνιστική» Ελλάδα, δηλαδή σε μια χώρα με πολύ φθηνή αγορά εργασίας, εκατομμύρια πολίτες θα έχουν μια χαμηλής ποιότητας ζωή. Οι εργαζόμενοι, παραδομένοι (με τον νόμο) σε πανευτυχείς εγχώριες και ξένες εργοδοσίες, θα τροφοδοτούν με τη φτήνια τους μια νέου τύπου «ανάπτυξη» και θα συμβάλλουν στο κτίσιμο μιας «νέας» Ελλάδας, ενός ιδιαίτερου μοντέλου φτωχής χώρας-μέλους της ΕΕ υπό διεθνή επιτήρηση. Ναι, η τρικομματική κυβέρνηση ξέρει πολύ καλά τι κάνει. Μόνο συρρικνωμένοι, εξαιτίας χρόνιας αχρησίας, εγκέφαλοι κάποιων πολιτικών της συμφοράς μπορεί σήμερα να μην αντιλαμβάνονται τι ακριβώς συμβαίνει… Η πραγματικότητα «βγάζει μάτι». Και αναπόφευκτα γελοιοποιεί τη «μνημονιακή» ρητορεία των κυβερνώντων, που προσπαθούν πονηρά, υποτίθεται, να ξεγελάσουν μια απελπισμένη και βαθύτατα ανασφαλή κοινωνία με πολιτικές αερολογίες περί «αλλαγής κλίματος» στη χώρα, που σαρώνεται από τη «μνημονιακή» καταιγίδα. Όμως, τα πράγματα είναι πλέον ξεκάθαρα. Και οι σχέσεις της ελληνικής κοινωνίας με τα κόμματα που είναι σήμερα στην κεντρική σκηνή θα αποτυπωθούν στις «εισπράξεις» που θα υποχρεωθούν να μετρήσουν οι αρχηγοί τους στις επόμενες εκλογές.