Ερευνητική εργασία του νοσοκομείου Κομοτηνής στο Παγκόσμιο Συνέδριο Καρκίνου στην Κίνα
Ο κ. Σίμογλου θα είναι ο μοναδικός έλληνας ομιλητής, μαζί με ομιλητές από ΗΠΑ, Καναδά, Αυστραλία κ.α. Η επιλογή της εργασίας αυτής από τους διοργανωτές, ως ένα από τα θέματα του συνεδρίου, αποτελεί μεγάλη διάκριση για το νοσοκομείο της Κομοτηνής, αλλά και γενικότερα για τη χώρα μας. Ήδη η εργασία έχει δημοσιευθεί στο βρετανικό περιοδικό «MEDLINE». «Στην έρευνα αναφέρουμε την εμπειρία μας στην αντιμετώπιση του καρκίνου του παχέος εντέρου κατά τα 5 έτη 2005 – 2011. Η χειρουργική μας κλινική αντιμετώπισε 49 ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου, από τους οποίους 28 (57,14%) ήταν άνδρες μέσης ηλικίας 62 ετών και 21 (42,86%) ήταν γυναίκες, μέσης ηλικίας 66 ετών» επισημαίνει ο κ. Σίμογλου και συμπληρώνει: «Σε 15 περιπτώσεις, ο καρκίνος σχετίζεται με το ορθό (30,61%) και οι υπόλοιπες 34 περιπτώσεις (69,39%) είχαν σχέση με το κόλον. Βρήκαμε σύγχρονο καρκίνο σε δύο ασθενείς. Ένας βρέθηκε στο κενό και άνω δεξιά, ενώ το δεύτερο βρέθηκε στο εγκάρσιο και σιγμοειδές κόλον. Έξι από τους ασθενείς μας έπασχαν επίσης από χολική λιθίαση και υποβλήθηκαν σε ταυτόχρονη χολοκυστεκτομή, ενώ ταυτόχρονη διερεύνηση χοληδόχου πόρου για κοινή λιθίαση χοληδόχου πόρου διεξήχθη σε έναν από αυτούς τους ασθενείς.
Είκοσι οκτώ από τους ασθενείς με καρκίνο του παχέος εντέρου αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά σε επείγουσα βάση. Υπήρχαν δύο μετεγχειρητικοί θάνατοι, που οφείλονται σε σηπτικό σοκ και πολλαπλή ανεπάρκεια οργάνων. Συνολικά, σημειώθηκαν επτά επιπλοκές, οι οποίες αφορούσαν ασθενείς που είχαν υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση έκτακτης ανάγκης. Η διάρκεια της παραμονής στο νοσοκομείο ήταν 8-14 ημέρες. Τέσσερις ασθενείς με νόσο σταδίου IV πέθαναν 2 χρόνια μετά την επέμβαση και οι υπόλοιποι είναι ακόμα ζωντανοί». Όπως μας επισημαίνει ο κ. Σίμογλου, «τα συμπεράσματα από την έρευνα είναι ότι σε ένα επαρχιακό νοσοκομείο, την περίοδο 2005-2011, τότε που η λαπαροσκοπική χειρουργική έκανε δειλά δειλά τα βήματα της στην Ελλάδα, εκείνη την περίοδο (υπήρχε μόνο στον ιδιωτικό τομέα), παρά ταύτα, εμείς με την τεχνική της Open Surgery καταφέραμε να διατηρήσουμε τη χαμηλή θνητότητα στην έρευνά μας και με όλες τις δυσκολίες-προβλήματα που έχουν τα επαρχιακά νοσοκομεία. Από τους ξένους συναδέλφους μας υστερούμε στην τεχνολογία. Εμείς με τα δικά μας μέσα φέραμε σε πέρας την παραπάνω επιστημονική έρευνα και ήρθε αυτή η μεγάλη διάκριση από το εξωτερικό. Θέλω, με την ευκαιρία που μου δίνεται τούτη την ώρα, να περάσω ένα μήνυμα: Ότι ο Έλληνας δεν υστερεί στη γνώση και μπορούμε σαν λαός να κάνουμε μεγάλα πράγματα, αρκεί να προσπαθήσουμε όλοι μαζί.
Υπάρχει μόνο δική μου επαφή με το διεθνές ιατρικό γίγνεσθαι. Οι ξένοι συνάδελφοι με γνωρίζουν από το συγγραφικό μου έργο και όχι μόνο. Εργάζομαι είκοσι ώρες το 24ωρο και ευτυχώς η αναγνώριση έρχεται από το εξωτερικό. Ταυτόχρονα συγγράφω τη μεταπτυχιακή μου διατριβή στη Β΄ Χειρουργική του Πανεπιστημίου Αλεξανδρούπολης με θέμα “Ήπαρ, Χοηφόρων, Πάγκρεας”. Είμαι πατέρας τριών παιδιών και, όπως καταλαβαίνετε, αν δεν έχεις μεράκι, φιλοδοξίες κάθε μέρα να γίνεσαι καλύτερος, πρωτίστως ως άνθρωπος και κατά δεύτερον ως χειρουργός να βοηθάς τον συνάνθρωπό σου είναι πολύ δύσκολο να τα καταφέρεις. Θα ήταν παράλειψή μου να μην αναφέρω την αμέριστη συμπαράσταση του διοικητή του νοσοκομείου Κομοτηνής Ηρακλή Χατζηνέστωρος, καθώς και του διευθυντή εκείνη την περίοδο Δημήτριου Γυμνόπουλου».