Δεν είναι και τόσο… ανοιχτοχέρηδες οι Κινέζοι…
Όλοι σχεδόν οι υπουργοί, αλλά και οι διαρροές από το Μαξίμου, προεξοφλούν σχεδόν με βεβαιότητα συμφωνίες που θα υπογραφούν –ελπίζουμε να μην εννοούν τις συνήθεις γενικόλογες συμφωνίες συνεργασίας που πάντα υπογράφονται σε επισκέψεις κορυφής– και κύμα κινεζικών επενδύσεων στην Ελλάδα, γι’ αυτό και πάνω από 60 μεγαλοεπιχειρηματίες σε σημαντικούς κλάδους, όπως η ναυτιλία και ο τουρισμός, θα μετάσχουν στην πρωθυπουργική αποστολή.
Μακάρι να ευοδωθούν για το καλό της χώρας και του ελληνικού λαού αυτές οι προσδοκίες, να έρθουν επενδύσεις, να ανοίξουν δουλειές, να βγάλουν μεροκάματο οι εκατοντάδες χιλιάδες ανεργοι Έλληνες. Απʼ την άλλη υπάρχουν πολλά «ΟΜΩΣ»… Και αυτά έχουν σχέση με το πώς λειτουργούν οι Κινέζοι, οι οποίοι κάθε άλλο παρά ανοιχτοχέρηδες είναι, δεν είναι από εκείνους που πετάνε τα λεφτά τους. Δεν αγοράζουν… αέρα, αλλά ό,τι πατάνε, γη και θάλασσα και θέλουν να τα παίρνουν ολα τζάμπα. Και αυτό το γνωρίζουν πάρα πολύ καλά εκείνοι που μετείχαν στις διαπραγματεύσεις με την Cosco για το λιμάνι του Πειραιά. Και τις πιέσεις μέχρι και απειλές για αποχώρηση που άσκησαν αν δεν τους καταβάλλονταν 25.000.000 ευρώ που ζητούσαν ως επιστροφή ΦΠΑ. Οι υπηρεσίες του υπουργείου Οικονομικών είχαν αντίθετη άποψη, παρά ταύτα αναγκάσθηκαν να αποδεχθούν την απαίτηση της Cosco για να μη διαταραχθούν οι σχέσεις. Και με την ευκαιρία, χρήσιμο θα ήταν να δίνονταν επίσημα στοιχεία για τα έσοδα που έχει το Δημόσιο από την παραχώρηση του λιμανιού. Και τούτο γιατί, σύμφωνα με πληροφορίες, τίποτε δεν εισπράττει το ελληνικό κράτος. Και το μόνο όφελος είναι οι θέσεις εργασίας που προέκυψαν.
Γεύση όμως από το πώς λειτουργούν οι κινέζοι επενδυτές έχουν Έλληνες που εχουν με επενδυτικα γραφεια και είχαν συζητήσεις με κινέζους επιχειρηματίες, οι οποίοι ενδιαφέρονταν να αγοράσουν ξενοδοχεία και όταν άκουσαν την τιμή για ένα συγκεκριμένο εξέφρασαν την έκπληξη τους, λέγοντας πολύ χαρακτηριστικά για τα χρήματα που τους ζητούσαν να πληρώσουν: «Μα οι τιμές στο Χονγκ Κονγκ είναι οι μισές από αυτές που ζητάτε»!
Στον δρόμο λοιπόν προς το Πεκίνο φρόνιμο είναι να έχουμε μικρά καλάθια, για να μη βρεθούμε ξανά μπροστά σε απογοητεύσεις, όπως συνέβη με εκείνο το πρωθυπουργικό ταξίδι στο Κατάρ που, ενώ είχαν πάρα πολλά επενδυθεί πάνω του, μόνο λόγια εισπράξαμε. Θα το ξαναπούμε: Να γυρίσει με πολλούς καρπούς ο Αντώνης Σαμαράς.