ΠAΡΕ… ΔΩΣΕ…
Τόκοι και πανωτόκια για τα swaps
Τόκους και πανωτόκια πληρώνει ακόμη ο δυστυχής έλληνας φορολογούμενος για τα διαβόητα swaps, που είχαν συμφωνηθεί το 2001 με την Goldman Sachs, σε μια περίτεχνη προσπάθεια της τότε κυβέρνησης Σημίτη να «μαγειρέψει» τα στατιστικά στοιχεία του δημοσίου χρέους, ώστε αυτό να εμφανίζεται ότι δήθεν ακολουθούσε πορεία μείωσης, όπως ακριβώς επέβαλαν οι ευρωπαϊκοί κανόνες.
Το χρέος που δημιούργησαν εκείνα τα swaps είναι ένα χρέος που η ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να μη θίξει στο ελάχιστο, στο πλαίσιο του «κουρέματος». Τις απαιτήσεις της Goldman Sachs για τα swaps του 2001 η αμερικανική τράπεζα τις έχει «ξεφορτωθεί» από το 2005, όταν τις μεταβίβασε στην Εθνική Τράπεζα, η οποία, με τη σειρά της, τον Φεβρουάριο του 2009 τις μετέτρεψε (με την τεχνική υποστήριξη, πάλι, της Goldman Sachs) σε νέους τίτλους χρέους, που τους κατέχει μια θυγατρική της Εθνικής, ένα όχημα ειδικού σκοπού, με την επωνυμία Titlos Plc.
Για να βρει, λοιπόν, κανείς τι ακριβώς χρωστάμε και τι πληρώνουμε για αυτές τις… παλιές αμαρτίες, η συντομότερη οδός πληροφόρησης είναι να ανατρέξει στις οικονομικές καταστάσεις της Εθνικής Τράπεζας. Σε αυτές τις καταστάσεις για το 2012 διαβάζουμε ότι η αρχική ονομαστική αξία του χρέους που δημιουργήθηκε, τον Φεβρουάριο του 2009, με «πρόπλασμα» τα παλαιά swaps ήταν 5,1 δισ. ευρώ. Στο τέλος του 2011, το χρέος είχε αυξηθεί στα 5,7 δισ. ευρώ, ενώ στο τέλος του 2012 είχε «φουσκώσει» στα 5,9 δισ. ευρώ. Δηλαδή, μέσα σε λιγότερα από τέσσερα χρόνια, το χρέος, που λήγει το 2039, «αυγάτισε» σχεδόν κατά 18%!
Πώς εξηγείται αυτό το «φούσκωμα»; Οι τόκοι που τρέχουν (με επιτόκιο Euribor εξάμηνου + 50 μονάδες βάσης) δεν πληρώνονται από το Δημόσιο και προστίθενται στο αρχικό κεφάλαιο, γεννώντας συνεχώς πανωτόκια (τόκους επί τόκων). Δεν ξέρουμε πόσο μπορεί να συνεχισθεί αυτό, αλλά είναι προφανές ότι αν το Δημόσιο συνεχίσει να αφήνει απλήρωτους τόκους μέχρι το έτος 2039, οπότε πρέπει να αποπληρωθεί και το κεφάλαιο, θα κληθούμε να πληρώσουμε ένα μυθικού ύψους λογαριασμό: γύρω στα 12 δισ. ευρώ στη λήξη!
Η στήλη απευθύνει στον Γ. Στουρνάρα μερικές απλές ερωτήσεις για το θέμα: Γιατί αφήνονται απλήρωτοι οι τόκοι και προστίθενται στο κεφάλαιο; Εξυπηρετείται, άραγε, το δημόσιο συμφέρον με τη συνεχή αύξηση αυτού του χρέους; Ή μήπως, απλώς, η κυβέρνηση, σε συνεννόηση με τη διοίκηση της Εθνικής, αφήνει απλήρωτους τους τόκους για να πανηγυρίζουμε τη δήθεν μείωση των δημοσίων δαπανών;
Τα μπλεξίματα του Κουσελά…
Υπόλογο στη Δικαιοσύνη, για μια υπόθεση από το παρελθόν, κατέστησε συνταξιούχος εφοριακός τον πρώην υφυπουργό Οικονομικών, Δημήτρη Κουσελά. Οι Οικονομικοί Εισαγγελείς, Πεπόνης και Μουζακίτης, αφού εξέτασαν τις σχετικές καταγγελίες του εφοριακού, έστειλαν τη δικογραφία στη Βουλή, για να διερευνηθούν πιθανές ευθύνες του, σύμφωνα με τον νόμο περί ευθύνης υπουργών.
Σύμφωνα με τα καταγγελθέντα, ο εφοριακός βεβαίωσε οφειλές ΦΠΑ για την περίοδο 2005-2010, συνολικού ύψους 30,7 εκατ. ευρώ στη θυγατρική των ΕΛ.ΠΕ. η οποία διαχειρίζεται τον πετρελαιαγωγό Θεσσαλονίκης-Σκοπίων, επειδή έκρινε ότι η εξαγωγή πετρελαίου με αγωγό δεν συνιστά εξαγωγική δραστηριότητα, απαλλασσόμενη από τον Φ.Π.Α. Λίγο καιρό αργότερα, το 2011, με τροπολογία του υπ. Οικονομικών, ορίσθηκε ότι η εξαγωγή πετρελαίου μέσω αγωγού απαλλάσσεται του Φ.Π.Α. και οι οφειλές της θυγατρικής των ΕΛ.ΠΕ. οριστικά εξαφανίσθηκαν.
Ο Δ. Κουσελάς αρνείται ότι ζημίωσε το Δημόσιο με τους χειρισμούς του, ότι δηλαδή «πάγωσε» τους ελέγχους στη θυγατρική των ΕΛ.ΠΕ. μέχρι να ψηφισθεί η τροπολογία που θα τη δικαίωνε αναδρομικά. Η στήλη δεν θα κρίνει τα στοιχεία του φακέλου της δικογραφίας. Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να επισημάνουμε ότι και η Διοικητική Δικαιοσύνη, που εξέτασε την υπόθεση κατόπιν προσφυγής της θυγατρικής των ΕΛ.ΠΕ., είχε δικαιώσει την εταιρεία πριν κατατεθεί στη Βουλή η επίμαχη τροπολογία.
Στις οικονομικές καταστάσεις του ομίλου των ΕΛ.ΠΕ. για το 2011, διαβάζουμε ότι: «Στο πλαίσιο προσωρινού φορολογικού ελέγχου Φ.Π.Α. για τη χρήση 2005 στη θυγατρική εταιρία ΒΑΡΔΑΞ, η οποία έχει την ιδιοκτησία και τη λειτουργία του αγωγού αργού πετρελαίου Θεσσαλονίκης-Σκοπίων, καταλογίσθηκε ποσό Φ.Π.Α. πλέον προσαυξήσεων 6 εκατ. ευρώ, καθώς θεωρήθηκε ότι η δραστηριότητα της μεταφοράς αργού πετρελαίου δεν χαρακτηρίζεται ως εξαγωγική. Η εταιρεία είχε καταβάλει το ποσό του φόρου κατά την άσκηση προσφυγής ενώπιον του Διοικητικού Δικαστηρίου για ακύρωση της ανωτέρω πράξης και συμπεριέλαβε τα σχετικά ποσά στις λοιπές απαιτήσεις. Το δικαστήριο δικαίωσε την εταιρεία και το εν λόγω ποσό έχει ήδη βεβαιωθεί για επιστροφή». Χωρίς να βγάζουμε συμπεράσματα για το σύνολο των καταγγελιών του εφοριακού, η δικαίωση των ΕΛ.ΠΕ. από το δικαστήριο δείχνει ότι μάλλον δεν είχε κάνει καλά τη δουλειά του, όταν βεβαίωσε τις επίμαχες οφειλές…