Περί δημοσίων υπαλλήλων και υποκρισίας ο λόγος…

Βαφτίζονται επίορκοι, λες και οι πολιτικοί δεν είναι επίορκοι, κοινώς καταπάτησαν τον όρκο που έδωσαν, δηλαδή τα πήραν, κοινώς έκλεψαν ή την κοπανούσαν από τη δουλειά τους. Κοινώς, όπως κάνουν και οι βουλευτές και εν γένει οι δημόσιοι ταγοί και πρέπει να στήσουμε αγχόνες να κρεμαστούν δημοσίως. Λες και έχουμε καθεστώς Χομεϊνί. Θα πρέπει να καταδικάζονται σε πρώτο βαθμό και να απολύονται, όποιο έγκλημα και να έχουν διαπράξει. Ο δεύτερος βαθμός καταργείται, γιατί, αν υπάρξει ο δεύτερος βαθμός, κινδυνεύει η δόση, κοινώς κινδυνεύει η χώρα.

Με αυτόν τον τρόπο καταργείται το δικαιικό μας σύστημα, καταργούνται οι νόμοι και το Σύνταγμα. Καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας μέχρι να τελεσιδικήσει η υπόθεση. Εδώ καλλιεργείται το τεκμήριο της ενοχής. Κάθε δημόσιος υπάλληλος είναι ένοχος – το γιατί το ξέρει ο κύριος Τόμσεν και η κυρία «τρόικα». Αφού λοιπόν εκείνοι το γνωρίζουν, πρέπει εμείς να το θεωρήσουμε δεδομένο και να σιωπούμε. Πρέπει να αποδεχόμαστε μόνο ό,τι μας σερβίρουν. Δυστυχώς, ζούμε τέτοιες εποχές και θα ζήσουμε και χειρότερες.

Ας έρθουμε όμως στο θέμα των απολύσεων. Κανένας δεν ισχυρίζεται ότι υπάρχει κοινωνία αγγέλων στο Δημόσιο. Κανείς δεν ισχυρίζεται ότι δεν πρέπει να απολύονται οι ένοχοι δημόσιοι υπάλληλοι και όχι οι επίορκοι. Με τους νόμους και μέσα σε συνταγματικό πλαίσιο, όχι με αποφάσεις κάποιων που νομίζουν ότι είναι το Σύνταγμα. Αν κάποιοι θεωρούν ότι ο εαυτός τους είναι το Σύνταγμα της χώρας, κάνουν λάθος. Το Σύνταγμα της χώρας είναι η βούληση του κόσμου, τελεία και παύλα. Άρα πρέπει να κινηθούν στα αυστηρά πλαίσια που οι ίδιοι… ψήφισαν κάποτε και μας το σέρβιραν τότε σαν κατάκτηση για την κοινωνία και τώρα το καταργούν, σκοτώνοντας την κοινωνία. Πού θα βρει το δίκιο του ο Χ αθώος δημόσιος υπάλληλος, αν καταργήσουν, όπως νομίζουν, το δικαιικό μας σύστημα; Αλήθεια, οι δημόσιοι υπάλληλοι που έχουν στο γραφείο τους μήπως ασχολούνται μόνο με τα γραφεία τους ή κάνουν και τους χαμάληδες των κυρίων, που ξέχασαν όλοι τους ότι κάνουν οι ίδιοι κακή χρήση των δικών τους δημοσίων υπαλλήλων, την ίδια στιγμή που θέλουν να διορθώσουν τους υπόλοιπους επίορκους ή ενόχους δημόσιους υπαλλήλους. Βεβαίως φταίνε οι ένοχοι δημόσιοι υπάλληλοι, βεβαίως έχουμε ξεχαρβαλωμένη δημόσια διοίκηση, βεβαίως έχουμε κλέφτες, απατεώνες δημόσιους υπαλλήλους που πρέπει να φύγουν ή έπρεπε να έχουν φύγει και να μην έχουμε κανένα πρόβλημα. Ποιοι τούς κράτησαν στη δουλειά; Οι ίδιοι που σήμερα θέλουν να τους διώξουν. Προς τι λοιπόν τέτοια υποκρισία; Προς τι λοιπόν τέτοιο μίσος; Γιατί οι ανίκανοι πολιτικοί στρέφουν την κοινωνία εναντίον κοινωνικών ομάδων; Πολύ απλά, διότι οι ίδιοι οι πολιτικοί έτσι επιβιώνουν. Αυτοί δημιούργησαν το χάος και τώρα, που πρέπει να το διαχειριστούν, φταίνε οι άλλοι ή φταίει το χάος. Ακούς τα παπαγαλάκια της ενημέρωσης να φωνασκούν, να καταδικάζουν, να δολοφονούν καθετί μπαίνει εμπόδιο στα σχέδια των αφεντικών τους, τρελαίνεσαι και δεν ξέρεις από πού να φουντάρεις. Μας μιλούν οι ίδιοι παπαγάλοι για τον καλό και υγιή ιδιωτικό τομέα, βαφτίζοντας ιδιωτικές επενδύσεις τα θαλασσοδάνεια που πήραν από τις τράπεζες, δηλαδή από τις καταθέσεις τις δικές μας, για να στήσει τα μαγαζάκια και τις επιχειρήσεις της η κάστα που κυβερνά τη χώρα.

Βαφτίζουν ιδιωτικές επενδύσεις την παραχώρηση δημόσιας γης για να κάνουν λεωφόρους κονόμας. Τι υποκρισία, Θεέ μου! Κι εκείνοι, για να ευχαριστήσουν την κοινωνία, φυγαδεύουν τα χρήματά τους στο εξωτερικό, γιατί εδώ μπορεί να κρυώσουν.

Βαφτίζουν επενδύσεις το ξεπούλημα και τις αναθέσεις δημοσίων έργων.

Βαφτίζουν επενδύσεις την αναδιανομή, δηλαδή την κλοπή των αποταμιεύσεων και μέσω χρηματιστηρίου.

Βαφτίζουν ιδιωτικές επενδύσεις τα χρέη των κομμάτων και σιωπούν όχι για την δανειοδότηση που έγινε, αλλά κυρίως για τη χρήση των χρημάτων που πήραν τα κόμματα.

Βαφτίζουν επενδύσεις την φοροδιαφυγή, την φοροαποφυγή και τις offshore εταιρείες τους.

Θα μπορούσε να απαριθμεί κανείς χιλιάδες υποθέσεις για όλους εκείνους που κατηγορούν τον δημόσιο τομέα, τους δημοσίους υπαλλήλους, αγνοώντας επιδεικτικά και με τρόπο ένοχο τις δικές τους αρπαχτές και τη δική τους επιορκία. Θα ήταν έντιμο να έλεγαν όλοι το ίδιο είμαστε. Λαός και Κολωνάκι, όμως πρέπει να αλλάξουμε. Και πρέπει να αλλάξουμε όλοι, γιατί πάντα υπάρχουν καρκινώματα να δώσουν πρώτοι το καλό παράδειγμα. Να βγάλουν από το pay roll τους τους δημόσιους λειτουργούς όλων των βαθμίδων και να υπάρξει διαφάνεια σε όλες τις πτυχές της δικής τους δραστηριότητας. Διότι οι ίδιοι μιζάρουν και δημόσιους υπαλλήλους ενόχους και στο τέλος τα χώνουν σε εκείνους που μιζάρουν.

Δεύτερη και τρίτη δουλειά έχουν πολλοί

Άρα πρέπει να δουν πρώτοι εκείνοι το φως το ιλαρόν το αναστάσιμο και μετά να το μεταλαμπαδεύσουν και στους άλλους. Και τότε να είναι σίγουροι ότι Λαός και Κολωνάκι θα πρέπει να είναι ένα πράγμα, ο καθένας με τον δικό του τρόπο, αλλά πάνω από όλα με ειλικρίνεια, με διάθεση συνεργασίας και με αγάπη προς την πατρίδα. Όταν όμως ασκείς κριτική, πρέπει να έχεις και προτάσεις.

Η πρώτη πρόταση -και δεν την αμφισβητεί κανείς- είναι διαφάνεια και ίση κατανομή των βαρών. Η δεύτερη πρόταση, που μπορεί να είναι και λυτρωτική και να δίνει λύσεις στα θέματα δημοσίων υπαλλήλων ή, για να είμαι πιο ακριβής, να δίνει και μια άλλη διέξοδο αρκεί να μην αγνοηθεί, έχει να κάνει με την εργασία των δημοσίων υπαλλήλων ή μάλλον των κρατικών υπαλλήλων σε όλο το φάσμα του κράτους. Μια δουλειά για όλους και όχι κάποιες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι να έχουν στα κρυφά και δεύτερη και τρίτη εργασία. Να έχουν μαγαζιά, να είναι μέλη ΔΣ εταιρειών, να έχουν εταιρείες, ταβέρνες, ξενοδοχεία, άδεια ΠΡΟ-ΠΟ, άδειες ταξί, φοτοβολταϊκά και χιλιάδες άλλες δραστηριότητες. Αυτό το καλαμπούρι πρέπει να τελειώνει. Ή παπάς παππάς ή ζευγάς ζευγάς. Δεν γίνεται να είσαι υπάλληλος του κράτους να έχει θέση υψηλά καλά αμειβόμενη και να έχεις και άλλες επιχειρήσεις. Άσε τη θέση του δημοσίου ή κρατικού υπαλλήλου και ασχολήσου με τις επιχειρήσεις. Δεν γίνεται και τα δύο μαζί.

Αν δεν μπορεί να γίνει, για διαφόρους λόγους, κύριε Μανιτάκη, κύριε Στουρνάρα, γιατί είναι παιδιά του κόμματος, του κράτους ή δεν ξέρω εγώ τίνος, να φορολογηθούν τα δεύτερα εισοδήματα, όσα δηλώνονται, με ποσοστό 50% και πάνω. Εκεί να δεις παραιτήσεις που θα υπάρξουν. Επίσης, όποιοι δημόσιοι υπάλληλοι συλλαμβάνονται με δεύτερη εργασία, από την οποία δεν δηλώνουν εισοδήματα, να απολύονται αμέσως. Πώς θα τους βρείτε είναι απλό, μέσα από τις φορολογικές δηλώσεις και μέσα από το ΑΜΚΑ και τα Ταμεία. Έχετε τα κότσια; Προχωρήστε! Όπως, επίσης, πρέπει να βρεθούν κότσια για όσα στελέχη του κράτους (υπουργοί, βουλευτές, κρατικοί λειτουργοί εν γένει) έχουν μισθούς ή εισοδήματα από δεύτερη ή τρίτη εργασία, π.χ. βουλευτές που είναι καθηγητάδες στα πανεπιστήμια εισπράττουν, ναι ή όχι, τον μισθό τους; Έχουν παρουσία για να τον εισπράττουν; Αυτό δεν είναι επιορκία; Καθηγητάδες, που βγαίνουν στα κανάλια και δίνουν μαθήματα, έχουν ή δεν έχουν συμμετοχή σε άλλες δραστηριότητες, αμείβονται, ναι ή όχι; Άμα πάτε σε ΔΣ τραπεζών ή εταιρειών θα πάθετε πλάκα. Γιατροί, βουλευτές ή υπουργοί εισπράττουν, ναι ή όχι, μισθό από το ΕΣΥ ή από άλλες δραστηριότητες; Υπάρχουν χιλιάδες περιπτώσεις, γενικές και ειδικές. Ας φροντίσουν τα κόμματα της κυβέρνησης, αλλά και της αντιπολίτευσης, να μάθουν τι συμβαίνει. Άλλωστε οι κύριοι αυτοί δεν κατούρησαν σε άλλο πηγάδι για να έχουν άλλη μεταχείριση. Οι στιγμές είναι δύσκολες και χρειάζεται τόλμη.

Ο Αιρετικός