επί του πιεστηρίου
Μέρες περισυλλογής, ευκαιρία να σκεφθούμε τι έφταιξε, πού φταίξαμε, τι δεν κάναμε σωστά, τι πρέπει να μην ξανακάνουμε, ποια πρέπει να είναι από δω και πέρα, μετά το μάθημα-πάθημα που πήραμε, η πυξίδα. Καμία χώρα δεν πάει μπροστά χωρίς την ενεργό συμμετοχή των πολιτών της στα κοινά. Δυστυχώς, και αυτό το ξεχάσαμε…
Με τον Στουρνάρα είμαι. Όχι μόνο προσυπογράφω, αλλά και πλειοδοτώ στη θέση που εξέφρασε στη συνέντευξη που έδωσε την περασμένη Κυριακή στην «Καθημερινή» ο υπουργός Οικονομικών για το τέλος της επετηρίδας για προαγωγές. Προάγονται οι αποδεδειγμένα ικανοί, έξω από κομματικά κριτήρια και προσβάσεις σε ισχυρούς. Από κει και πέρα, δεν διώχνεις κανέναν – εκτός από εκείνους τους δημόσιους υπαλλήλους που εσκεμμένα δεν δουλεύουν.
Τα καταφέραμε πάλι μια χαρά να σκοτώσουμε τη φράουλα. Μας έπιασαν ξαφνικά οι ευαισθησίες και βγήκαμε –και σωστά κάναμε– να υπερασπιστούμε τους μετανάστες, που ένας πιστολέρο παραγωγός ήθελε σκλάβους να δουλεύουν στα χωράφια του με τις φράουλες. Αντί ο κόσμος να ξεσηκωθεί εναντίον κάθε παραγωγού που εκμεταλλεύεται μετανάστες, τιμωρήσαμε τη φράουλα. Και τα μεγάλα σούπερ μάρκετ κήρυξαν μποϊκοτάζ, αντί να βγουν και να ζητήσουν την αυστηρή τιμωρία των παραγωγών που καταπατούν τα δικαιώματα του εργάτη, ανεξάρτητα αν έχει χαρτιά ή όχι. Και τώρα οι φράουλες σαπίζουν στα χωράφια, προς μεγάλη χαρά των ανταγωνιστών μας. Δεν είναι η πρώτη φορά που βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας…
Δεν είμαστε δύσπιστοι, αλλά πώς να το κάνουμε, οι εμπειρίες που έχουμε από όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν μας αναγκάζουν να κρατάμε μικρό καλάθι για την πανηγυρική εξαγγελία ότι για κάθε δημόσιο υπάλληλο που θα φεύγει θα προσλαμβάνεται ένας νέος. Μα, αν κατάλαβα καλά, οι απολύσεις γίνονται εις εκτέλεση της διαταγής της «τρόικας» για μείωση του αριθμού των απασχολούμενων στον δημόσιο τομέα και που του κοστίζουν. Αν λοιπόν στον καθένα που απολύεις προσλαμβάνεις έναν άλλο, ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων παραμένει ο ίδιος και η δαπάνη ελάχιστα θα μειωθεί, μια και η αμοιβή του νεοπροσλαμβανόμενου είναι μικρότερη από του απολυθέντος, λόγω των πολλών ετών υπηρεσίας που έχει. Βάζουμε τον προβληματισμό και ευχόμαστε να μην πέσει πάλι έξω η κυβέρνηση.
Σαράντα πέντε μάστοροι και εξήντα μαθητάδες, ολημερίς το κτίζανε (το γεφύρι της Άρτας), το βράδυ γκρεμιζόταν… Αυτό συμβαίνει και με τις μαραθώνιες συζητήσεις που γίνονται μεταξύ των συγκυβερνώντων για το Ενιαίο Τέλος Ακινήτων από τον Δεκέμβριο. Μας έλεγαν ότι από φέτος θα αντικαθιστούσε το ληστρικό «χαράτσι», που φόρτωσε με έλλειμμα από ανείσπρακτους λογαριασμούς 1,3 δισ. ευρώ τη ΔΕΗ, η «τρόικα» τους είπε «No» και ανέκρουσε πρύμνα η εσωτερική «τρόικα», με τη… δέσμευση ότι θα ισχύσει από του χρόνου, εφόσον βέβαια ο πολυχρονεμένος αφέντης δώσει την άδεια του. Ποιο είναι το νέο; Ότι από μηδενική βάση θα ξαναρχίσει η συζήτηση και ο σχεδιασμός για την καθιέρωση του Ενιαίου Τέλους Ακινήτων, που σημαίνει ότι όλη η δουλειά που είχε γίνει ως τώρα ήταν για τα σκουπίδια… Χειρότεροι δηλαδή αποδείχθηκαν και από τους σαράντα πέντε μάστορες-υπουργούς και τους εξήντα μαθητάδες-συμβούλους τους…