«Θ’ ανοίξουν οι πύλες της κολάσεως για την Κύπρο»!
Σύμφωνα με άριστα ενημερωμένες πηγές και με βάση άτυπη έκθεση αρμοδίων της κυπριακής αποστολής (αλλά και συναφούς ενημερώσεως της Αθήνας), συγκεκριμένοι κύκλοι πριν από το μοιραίο Eurogroup (και υπό το βάρος του «όχι» της Κυπριακής Βουλής) διεβίβασαν σε αυστηρό ύφος προειδοποιητικές βολές για τις συνέπειες τυχόν ανατροπών όσων είχαν εν πολλοίς συμφωνηθεί. Ο ίδιος ο Όλι Ρεν διερωτήθηκε, μιλώντας σε κύπριο αρμόδιο, αν θα μπορούσε υπό συνθήκες ανωμαλίας στις σχέσεις Βρυξελλών-Λευκωσίας ν’ αποτραπεί αναθεώρηση των ευρωπαϊκών τάσεων, α) για έγκριση διαδικασιών απευθείας εμπορίου με το ψευδοκράτος (που ευθέως απεκάλεσε μάλιστα Τουρκική Δημοκρατία Βορείου Κύπρου) β) για έναρξη από κάποιες χώρες απευθείας αεροπορικών πτήσεων προς τα κατεχόμενα και γ) για ενδεχόμενη αποδοχή τουρκοκυπρίων «βουλευτών» με καθεστώς παρατηρητών στο Ευρωκοινοβούλιο, εφόσον μάλιστα «δικαιούνται δύο τουλάχιστον θέσεις»!
Ακριβώς τις ίδιες «στο πόδι» εκβιαστικές παρατηρήσεις -και μάλιστα υπό τύπον «ευλόγων φόβων»- εξέφρασαν και γερμανοί αρμόδιοι, που αλώνιζαν στο παρασκήνιο κατά την κρίσιμη σύνοδο, πριν από την ολονυκτία κατά την οποία και απεφασίσθη το «κούρεμα» και (κατ’ ακρίβειαν) ο σφαγιασμός της Κύπρου και αργότερα η διαμόρφωση του συναφούς Μνημονίου. Οι λεπτομέρειες του οποίου δεν έχουν ακόμη διευκρινισθεί, αλλά που οδηγεί σε υποθήκευση των κυπριακών προοπτικών κατά τρόπο βάναυσο. Στα πλαίσια του οποίου μάλιστα υποθηκεύονται και οι προοπτικές των εσόδων από το φυσικό αέριο.
Η απειλή γεωπολιτικών τετελεσμένων, υπό το βάρος του Κυπριακού, αποτελεί τον βασικό μοχλό, με κύρια συντεταγμένη την ενδεχόμενη de jure στήριξη της de facto διαιρέσεως της Μεγαλονήσου, της οποίας και τα κατεχόμενα έχουν διά της Συνθήκης Προσχωρήσεως ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, με αναστολή όμως σ’ αυτήν την κυπριακή περιοχή του Κοινοτικού κεκτημένου, μέχρι το πολιτικό πρόβλημα να επιλυθεί. Αυτοί, εν πάση περιπτώσει, οι εκβιασμοί δεν είναι άσχετοι με κάποιες πιέσεις από παράγοντες κάποιων χωρών, οι οποίοι ενδίδουν στις τουρκικές πιέσεις για την «άρση του εμπάργκο» και την απελευθέρωση της διακινήσεως εμπορευμάτων και ανθρώπων από και προς τα κατεχόμενα, από ευρωπαϊκές περιοχές. Στόχος δε είναι η πολιτική αναβάθμιση του κατοχικού μορφώματος, του οποίου οι διεκδικήσεις μεριδίου του υποθαλάσσιου πλούτου της Κύπρου, υποθάλπεται και από την Άγκυρα και από κάποιους τρίτους, που αποβλέπουν σε προοπτικές επενδύσεων στα κυπριακά κοιτάσματα.