Το κυπριακό Μνημόνιο – μια ειδική νομική πτυχή
Πώς περιγράφει επίσης τη μοίρα των αχρείων, που δεν ήταν άξιοι στη ζωή τους ούτε επαίνου ούτε ατιμίας, και δεν τους θέλει πλέον ούτε ο Θεός ούτε ο Διάβολος, και που βασανίζονται αιώνια εκεί όπου δεν υπάρχει η ελπίδα του θανάτου. Μια έξοχη επίσης ανάλυση της κατάστασης στην οποία θα βρεθούν οι Κύπριοι με το Μνημόνιο μας δίνει ο Φραντς Κάφκα στο μοναδικό του αριστούργημα «Η Δίκη», από τα σημαντικότερα κείμενα του 20ού αιώνα. Η Κύπρος είναι ο κατηγορούμενος και η «τρόικα» το δικαστήριο. Στην περίπτωση του νησιού, μάλιστα, δεν αποκλείεται να συναντήσουμε συντομότατα και τη δεύτερη «τρόικα», τους «τρεις ξένους δικαστές» του Σχεδίου Ανάν.
Θα γελούσε κανείς, αν δεν ήταν να κλαίει, με αυτά που λένε τώρα οι προπαγανδιστές του Μνημονίου στην Κύπρο, με επικεφαλής τον Νίκο Α(ναστασιά)δη και τον απερίγραπτο υπουργό Οικονομικών του. Τρία χρόνια αφότου παρακολουθήσαμε αυτήν την απίθανη παράσταση, τα ίδια ψέματα και τους ίδιους εκβιασμούς, που οδήγησαν την Ελλάδα στο σημείο που βρίσκεται, τα βλέπουμε να επαναλαμβάνονται στην Κύπρο και διερωτώμεθα, όπως διερωτηθήκαμε και προεκλογικά, προς ώτα μη ακουόντων: Καλά, οι Κύπριοι ζουν σε άλλον πλανήτη; Δεν ακούνε, δεν βλέπουν, δεν μαθαίνουν τι έγινε στην Ελλάδα επί Μνημονίου και δανειακών συμβάσεων;
Δανειακές και Μνημόνια καταλύουν το κράτος με δύο μηχανισμούς: έναν οικονομικό και έναν νομικό. Ο οικονομικός είναι το μη βιώσιμο χρέος και η διαρκής ύφεση. Ό,τι και να κάνεις, το χρέος σου αυξάνεται. Βρίσκεσαι σε συνθήκες οικονομικής κατοχής και «δίνης θανάτου» (Σόρος), επομένως όχι μόνο δεν έχει νόημα να επιχειρήσεις να εκμεταλλευθείς τους υδρογονάνθρακες, αλλά πρέπει και να εμποδίσεις την εκμετάλλευσή τους από τον ισοδύναμο «κατακτητή». Ο νομικός μηχανισμός αποικιοποίησης είναι οι διάφορες ρήτρες που συνοδεύουν τις δανειακές. Για να κάνει αυτήν τη δουλειά, να εγκαταστήσει αυτούς τους μηχανισμούς, εξελέγη ο κ. Αναστασιάδης, και μέχρι στιγμής την κάνει μια χαρά.
Δεν γνωρίζω αν οι δυνάμεις που είναι αντίθετες προς το Μνημόνιο μπορούν πλέον να το σταματήσουν, ούτε αν έχουν αντιληφθεί σε βάθος τι σημαίνει, ούτε αν είναι διατεθειμένες όντως να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να το σταματήσουν, ούτε αν είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν με ευφυή τρόπο μια τέτοια ρήξη. Όπως φαίνεται, η υπόθεση έπιασε όλες τις πολιτικές δυνάμεις του νησιού σε βαθύτατο ύπνο – πλην αυτών που χρειάστηκε να συνεργασθούν στο έγκλημα. Το πρόγραμμα «Σοκ και Δέους» που εφαρμόζεται είναι ένα πρόγραμμα, εξάλλου, που σου διατηρεί την αυταπάτη ότι είσαι ζωντανός ενώ σε σκοτώνει – και μάλιστα εισάγει την αυτοκτονία ως μέθοδο θεραπείας.
Επειδή όμως αύριο μπορεί να θελήσει η Κυπριακή Δημοκρατία -αν υπάρχει ακόμα, κάτι αμφίβολο, αλλά ελπίζουμε να υπάρχει- να διακόψει παρ’ όλα αυτά το πρόγραμμα, έχει σημασία να έχει δημιουργήσει από τώρα τη νομική και πολιτική βάση για να το πράξει. Η Βουλή των Αντιπροσώπων είναι σκόπιμο να εξηγήσει επισήμως στους Ευρωπαίους, στον ΟΗΕ και σε οποιοδήποτε άλλο όργανο τη σημασία των αποφάσεων του Eurogroup, περιγράφοντάς τες ως μεγάλης κλίμακας κερδοσκοπική επίθεση κατά της κυπριακής οικονομίας και του κράτους. Πρέπει επίσης να γίνει λεπτομερής ανασκευή του επιχειρήματος ότι η Κύπρος ευθύνεται για την κατάσταση στην οποία βρέθηκε προ και κατόπιν των αποφάσεων. Ιδιαίτερη σημασία έχει να υπογραμμισθεί ότι πρόκειται για πραξικοπηματική ενέργεια, στην οποία δεν είχε κανένα δικαίωμα, νομικό και πολιτικό, να συμφωνήσει ο Νίκος Αναστασιάδης και η κυβέρνησή του.
Το λέμε αυτό γιατί, αν η Κύπρος εμπλακεί αύριο σε διεθνή δικαστική διαμάχη γύρω από τις δανειακές και τα χρέη που θα συνάψει, χωρίς να μπορέσει να αποπληρώσει, ένα βασικό επιχείρημα που θα χρησιμοποιηθεί εναντίον της θα είναι ότι η ίδια συνομολόγησε αυτές τις συμφωνίες και εξαιτίας της βρέθηκε σε αυτήν την κατάσταση. Αυτό θα είναι και ένα από τα βασικότερα επιχειρήματα αν η Ελλάδα εμπλακεί σε δικαστική διαμάχη ως προς την αποπληρωμή χρεών και την τήρηση των δανειακών.
Έχει, λοιπόν, σημασία να διατυπωθούν από τώρα από τη Βουλή ή τον πρόεδρο της Βουλής όλα τα πολιτικά, οικονομικά και νομικά επιχειρήματα εναντίον των δανειακών και των Μνημονίων στα οποία εισέρχεται η Κύπρος, να αποδοθούν ευθύνες από τώρα στον κ. Αναστασιάδη, στο Eurogroup, στο ΔΝΤ, στην ΕΚΤ και στην Κομισιόν, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιηθούν αύριο σε ενδεχόμενη διεθνή δικαστική διαμάχη γύρω από το χρέος.
Όπως έχει τεράστια σημασία, που δεν έχει γίνει καν αντιληπτή, η οργάνωση μιας γενικευμένης πολιτικής αντεπίθεσης προς υπεράσπιση Κύπρου και Ελλάδας σε όλη την Ευρώπη. Μέχρι στιγμής αυτοί που κυρίως μας έχουν υπερασπιστεί διεθνώς είναι άνθρωποι σαν τον υπουργό Εξωτερικών του Λουξεμβούργου ή τον πρώην καγκελάριο της Γερμανίας Σμιτ. Επί τρία χρόνια για την Ελλάδα και έξι μήνες για την Κύπρο, σε όλο σχεδόν τον ευρωπαϊκό Τύπο βρίσκει κανείς κυρίως τα επιχειρήματα των πιστωτών και της Μέρκελ. Με την Κύπρο το ίδιο συνέβη και με το Σχέδιο Ανάν, όπου δεν έγινε ουσιαστικά καμία προσπάθεια να υπερασπισθεί η Λευκωσία διεθνώς το «Όχι».
Konstantakopoulos.blogspot.com