Σκίσαμε πάλι από αδελφοσύνη…

Ποιος ξεχνά εκείνες τις συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου το 1958, που έβαζαν την Τουρκία ως εγγυήτρια δύναμη και άνοιξαν την πόρτα για όλα τα μετέπειτα δεινά που ακολούθησαν για τη Μεγαλόνησο! Η Κύπρος πλήρωσε τον λογαριασμό τής αποκατάστασης της Δημοκρατίας στην Ελλάδα. Την οποία εγκαταλείψαμε τότε στα δόντια του Αττίλα, με εκείνο το επαίσχυντο, ότι η Κύπρος είναι μακράν…

Ξεχάσαμε ότι το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου και του Σημίτη, αλλά και κάποιων άλλων κομμάτων και της… ανανεωτικής Αριστεράς ήταν υπέρ του Σχεδίου Ανάν, που αν δεν ήταν ο Τάσσος Παπαδόπουλος και είχε περάσει το «ναι» στο δημοψήφισμα, η Κύπρος από κράτος θα ήταν κοινότητα.

Σήμερα ανακάλυψαν ξαφνικά τα τρία συγκυβερνώντα κόμματα ότι οι Κύπριοι πληρώνουν τις αμαρτίες τους, ότι έγινε πλυντήριο ως χρηματοπιστωτικό κέντρο μαύρου χρήματος, κυρίως ρώσων ολιγαρχών. Τόσα χρόνια δεν το πήραν χαμπάρι;

Δυστυχώς για άλλη μια φορά, τούτες τις τραγικές ώρες για την Κύπρο μας, το χρυσοπράσινο φύλο ριγμένο στη θάλασσα, πολλοί από τους κρατούντες, αλλά και επώνυμοι της δημόσιας ζωής, καθώς και πνευματικοί άνθρωποι, βρέθηκαν ξανά μακράν της Μεγαλονήσου. Ξεχνώντας ότι στο ίδιο καζάνι βράζουμε και είναι κοινή η μοίρα… Την ώρα που όλοι οι μεγάλοι, γνωρίζοντας την τεράστια σημασία της θέσης της Κύπρου, τη διεκδικούν και αυτό το χαρτί είμαστε ανίκανοι να το παίξουμε σωστά και να το εκμεταλλευτούμε προς το συμφέρον του Ελληνισμού.