Γερμανία, η πιο μισητή χώρα στην οικουμένη

Είναι κοινό πια μυστικό ότι το πολιτικό, οικονομικό και τεχνοκρατικό κατεστημένο της άκρως ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗΣ αυτής χώρας, απαρτιζόμενο από ΑΡΠΑΚΤΙΚΕΣ ΜΕΤΡΙΟΤΗΤΕΣ, έχει επιβάλει μέσω ΑΤΕΓΚΤΩΝ ΜΗΧΑΝΙΣΜΩΝ τη μόνιμη ΚΑΤΑΔΥΝΑΣΤΕΥΣΗ ΑΝΘΡΩΠΩΝ και την πλήρη ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ ΑΡΧΩΝ ΚΑΙ ΑΞΙΩΝ, εξοβελίζοντας εν τέλει ΤΟΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ! Έναν πολιτισμό στην άνθηση του οποίου είχε συμβάλει ουσιαστικά και η Γερμανία.

Εμείς, οι όλο και περισσότερο εξαθλιωνόμενοι οικονομικά ελέω Γερμανίας, δεν ξεχνούμε τους μέγιστους γερμανούς φιλοσόφους –τον Λάιμπνιτς, τον Χέγκελ, τον Ένγκελς, τον Χέκελ, τον Καντ, τον Φίχτε, τον Σέλινγκ, τον Μαρξ, τον Νίτσε, τον Σοπενχάουερ, τον Όστβαλντ Σπένγκλερ, τον Χέρμπερτ Μαρκούζε, τον Μαξ Βέμπερ, τον Βάλτερ Μπένγιαμιν, τον Αντόρνο, τον Χορκχάιμερ, τον Γιάσπερς, τον Χάιντεγκερ, τον Ντιλτάι, τον Φόιερμπαχ, τον Χάμπερμας κ.ά.– και θυμόμαστε με αγαλλίαση τους υψιπετείς, βαθυστόχαστους και συγκλονιστικούς γερμανούς ποιητές – τον Γκαίτε, τον Σίλερ, τον Χέλντερλιν, τον Μπρεντάνο, τον Νοβάλις, τον Κλάιστ, τον Χάινε, τον Τρακλ, τους μοναδικούς στο είδος τους Μπρεχτ και Ρίλκε, για να αναφέρω μόνο αυτούς ανάμεσα σε πολλούς άλλους. Και ερωτώ: Πόσους εξ αυτών γνωρίζουν η κ. Μέρκελ, ο κ. Σόιμπλε και τα αμόρφωτα τσιράκια τους; Μια δεύτερη συναφής ερώτηση περιττεύει. Διότι, ΕΑΝ ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΕΣΤΩ ΠΛΗΜΜΕΛΩΣ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ, ΑΥΤΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ. Και επιπλέον, από τα σχετικά αναγνώσματά τους, υποθέτω ότι ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΕΙΝΕΙ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥΣ. Το αποδεικνύουν, άλλωστε, περίτρανα οι βάρβαρες πράξεις τους.

Θα προσθέσω και τους κολοσσιαίους γερμανούς μουσικοσυνθέτες της δύουσας μεταμεσαιωνικής εποχής, της Αναγέννησης, του Μπαρόκ και της επομένης περιόδου. Αναφέρω ενδεικτικά τον κορυφαίο Μπαχ (και πολλούς στενούς συγγενείς του που αφιερώθηκαν στη σύνθεση μεγάλων έργων, εκκλησιαστικών και μη), τον Χέντελ, τον Μοντεβέρντι, τον Γκλουκ, τον Μέντελσον-Μπαρτόλντι, τον Μπετόβεν, τον Ρόμπερτ Σούμαν, τον Μπραμς, τον Βάγκνερ, τον Καρλ Μαρία φον Βέμπερ και τον Ρίχαρντ Στράους. (Ο Μότσαρτ, ο Χάιντεν και ο Σούμπερτ είναι Αυστριακοί και… δεν τους χαρίζω στους Γερμανούς…)

Τα έργα των μεγάλων αυτών συνθετών τα λατρεύουν, είμαι σίγουρος, τόσο η κ. Μέρκελ όσο και ο κ. Σόιμπλε, και τα απολαμβάνουν όταν τους μένει καιρός. Το ίδιο ακριβώς συνέβαινε και με τους ανώτερους χιτλερικούς αξιωματικούς στην Κατοχή. Απολάμβαναν τον Μπετόβεν τους ή τον Μπραμς τους και αυτό δεν τους εμπόδιζε να διατάσσουν την εκτέλεση ελλήνων πατριωτών, μαζί με τους γονείς και τα παιδιά τους, να πυρπολούν χωριά με όλον τον πληθυσμό τους και να ξαφρίζουν ράβδους χρυσού από τις ελληνικές τράπεζες για λογαριασμό της ναζιστικής τους πατρίδας. (Για τις δικές τους τσέπες ξάφριζαν αρχαία νομίσματα και αρχαία αγαλματίδια…) Ο συσχετισμός των σημερινών Γερμανών με τους όχι και τόσο μακρινούς προγόνους τους είναι ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΟΣ. Και ο νοών… μη νοείτω, όπως καταδεικνύουν με τη δουλοφρόνως εμετική συμπεριφορά τους οι… αρχιπατριώτες Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης.

Γερμανοί και έλληνες πολιτικάντηδες του χειρίστου είδους, που ασκούν σήμερα εξουσία, καλλιεργούν τη ΛΗΘΗ και ενταφιάζουν τη ΜΝΗΜΗ. Μνήμη ζωοποιό, από την οποία εκκινεί ο πνευματικός και πρακτικός προγραμματισμός για την αποτελεσματική αντιμετώπιση του μέλλοντος. Πέρα, όμως, από τη «μνήμη» στον ενικό, ξυπνούν ΜΝΗΜΕΣ ζοφερές για τη Γερμανία, που δεν διδάχθηκε ΤΙΠΟΤΑ από το εγκληματικό παρελθόν της, η οποία διέπεται και πάλι από την ισοπεδωτική των πάντων ΜΑΝΙΑ ΓΙΑ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ. Μνήμες, ωστόσο, που μορφοποιούν και κινητοποιούν, ενεργοποιώντας τα εθνικά αντανακλαστικά τους, ΑΝΤΙΠΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, έτοιμες να αποδυθούν, αργά ή γρήγορα, σε έναν ασυμφιλίωτο αγώνα μέχρι τελικής πτώσεως. Αυτή θα είναι αποκλειστικά Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΔΙΕΞΟΔΟ.

Η κατακρεούργηση της Κύπρου, η μεταφορά των κατοίκων της ΣΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΚΡΕΜΑΤΟΡΙΑ μετά τον αποκεφαλισμό τους με τη ΛΑΙΜΗΤΟΜΟ των αβάσταχτων μέτρων (που επέβαλαν οι λήσταρχοι της Γερμανίας και του σκληρού πυρήνα των στενά συνεργαζόμενων μαζί της ευρωληστών), αποτέλεσαν τη σταγόνα με την οποία ξεχείλισε το ΑΣΒΕΣΤΟ ΜΙΣΟΣ των ευρωπαϊκών λαών, συμπεριλαμβανομένου και σημαντικού τμήματος του γερμανικού λαού, εναντίον της ΓΕΡΜΑΝΙΚΗΣ Ευρώπης. Μιας Ευρώπης ανδρεικέλων και ανδραπόδων, υποταγμένων στο Βερολίνο.

Αντιπαρέρχομαι την πλήρη γελοιοποίηση του… πρεσβευτή (και απεσταλμένου της Μέρκελ) για τη… βελτίωση (!) των ελληνογερμανικών σχέσεων Ότο Ρεχάγκελ, μολονότι ποδοσφαιρόφιλος και εγώ, και καταλήγω, όπως ο «Στυμών» στο τρέχον τεύχος του περιοδικού «ΕΠΙΚΑΙΡΑ»: «Στο εξώφυλλο του προηγούμενου τεύχους των “Επικαίρων” είχαμε τίτλο “Γερμανική συντριβή στην Κύπρο”. Με την κυπριακή αναδίπλωση λόγω του γερμανικού, κάποιοι στην Αθήνα ανακουφίστηκαν, διότι νόμισαν ότι η υπαναχώρηση των Κυπρίων και η εκδίκηση του Βερολίνου εναντίον τους θα καλύψουν τη δική τους στάση έναντι της “τρόικας” και ΔΕΝ ΘΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΟΥΝ ΣΥΓΚΡΙΣΕΙΣ. (Τα κεφαλαία δικά μου.) Δεν είδαν και δεν βλέπουν ότι αυτός που συνετρίβη στις ακτές της Κύπρου είναι η Γερμανία. Ότι το τραύμα της από το κυπριακό “όχι”, ανεξαρτήτως συνέχειας, αρχίζει ήδη να μολύνεται. Ότι οι μοχλοί της Ιστορίας έχουν ήδη μπει σε κίνηση και ότι είναι η Γερμανία που τους πίεσε. Μόνο που πίεσε τους λάθος μοχλούς».

ΥΓ.: Φρονώ ότι η Ευρωζώνη θα διαλυθεί συντομότατα και ότι θα προηγηθεί η επάνοδος της Κύπρου στη λίρα. Φρονώ επίσης ότι η συμπεριφορά της κυβερνώσας τριανδρίας στην Ελλάδα απέναντι στους κύπριους αδελφούς μας είναι κατάπτυστη. Οι κύριοι αυτοί, με πρώτο τον Κουβέλη, πλούτισαν τον Σάλλα της Πειραιώς, εις βάρος κυπριακών συμφερόντων.