Απευθείας ανάθεση της ελεγχόμενης στάθμευσης στην Αθήνα σε δημοτική επιχείρηση!

Το θέμα δεν είναι ότι το έργο, η δραστηριότητα μάλλον αυτή, δόθηκε σε δημοτική επιχείρηση, αλλά το ότι για μια τόσο σημαντική δουλειά, ύψους άνω των 3 εκατ. ευρώ ετησίως (χωρίς τις προεκτάσεις που θα μπορούν να γίνουν), δεν έγινε διαγωνισμός, κάτι που προβλέπεται ρητά από τον νόμο, για δραστηριότητες τόσο μεγάλης αξίας!

Στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου ακούστηκαν αντίθετες φωνές και από την πλειοψηφία, ενδεικτικό του ότι το θέμα δεν πέρασε… εύκολα. Χαρακτηριστικά, ο δημοτικός σύμβουλος Τάσος Αβραντίνης παρατήρησε ότι τέτοιου είδους αναθέσεις δεν μπορεί να μη γίνονται μέσω διεθνούς διαγωνισμού, ενώ με βάση τους όρους της σύμβασης δίνεται στην εταιρεία η δυνατότητα να έχει πολύ υψηλό ποσοστό κέρδους τη στιγμή που παίρνει έτοιμο τον κώδικα των παρκόμετρων και του δικτύου της ελεγχόμενης στάθμευσης και δεν θα χρειαστεί να αναπτύξει νέο λογισμικό.

Παράλληλα, ο αντιδήμαρχος Δημοτικής Αστυνομίας Γ. Αναγνωστόπουλος έφυγε από τη συνεδρίαση πριν συζητηθεί το θέμα. Κάποιοι είπαν ότι το έκανε σκόπιμα, για να μην το ψηφίσει.

Κατά τη συζήτηση, προτάθηκε και τελικά υιοθετήθηκε από το συμβούλιο η σύμβαση με τη ΔΑΕΜ να έχει τριετή διάρκεια.

Προτάθηκε επίσης να προστεθεί κι άλλος όρος, που να προβλέπει πως θα γίνει και διεθνής διαγωνισμός, ο οποίος, μόλις ολοκληρωθεί, θα καταργήσει τη συγκεκριμένη σύμβαση. Η πρόταση όμως αυτή απερρίφθη και έτσι η ΔΑΕΜ παίρνει… ανενόχλητη όλο το έργο, χωρίς τον… κίνδυνο να το χάσει στο μέλλον!

Αυτά και άλλα παρόμοια ζητήματα, όπως οι απευθείας αναθέσεις εργασιών από τη ΔΑΕΜ για έργα μέχρι 100.000 ευρώ σε όποιον προμηθευτή επιθυμεί μόνο με υπογραφή δημάρχου, τα πνευματικά δικαιώματα που «χαρίζονται» στη ΔΑΕΜ με αποκλειστική δυνατότητα εκμετάλλευσής τους και άρα παραχώρησής τους ακόμα και σε ιδιώτες.

Επίσης, η απουσία πρόβλεψης υποχρέωσης για σύσταση επιτροπής παραλαβής έργου, αλλά και ο καθορισμός επιτροπής ελέγχου μέλος της οποίας είναι ο ίδιος ο ελεγχόμενος, συζητήθηκαν και τελικά υπερψηφίστηκαν (!) από το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας σε μια περίοδο έντονης οικονομικής στενότητας για τον δήμο, όπου η ανάγκη για καλή διαχείριση των οικονομικών ζητημάτων είναι πιο μεγάλη από ποτέ.

Τα ερωτήματα από δω και πέρα είναι πολλά και αμείλικτα, όπως:

= Πώς μπορεί να «περάσει» από το Ελεγκτικό Συνέδριο μια τέτοια σύμβαση;

= Είναι δυνατόν ένα έργο ύψους 6 εκατ. ευρώ ετησίως (που με τις προεκτάσεις του δικτύου παρκομέτρων μπορεί να φτάσει και τα 10 εκατ. ευρώ) να δοθεί χωρίς διαγωνισμό αλλά με απευθείας ανάθεση, ακόμα και σε δημοτική επιχείρηση;

Αν ήθελε ο δήμος να διαχειρίζεται την ελεγχόμενη στάθμευση, ας το έκανε ως δημοτική λειτουργία και όχι με την ανάθεση του έργου σε δημοτική επιχείρηση!

Από τη στιγμή που δόθηκε σε επιχείρηση, άσχετα αν είναι δημοτική ή όχι, έπρεπε βάσει του νόμου να γίνει διαγωνισμός, γιατί το ποσό είναι μεγάλο. Γιατί επέλεξε ο κ. Καμίνης αυτήν τη μέθοδο που δημιουργεί απορίες;