«Άναψαν τα αίματα» στο ΚΚΕ
Στον προσυνεδριακό διάλογο που διεξάγεται από τις στήλες του «Ριζοσπάστη» αρκετά άρθρα μελών και φίλων του κόμματος ασκούν σκληρή κριτική στην απερχόμενη Κεντρική Επιτροπή με αφορμή την πρότασή της για αλλαγή του ισχύοντος προγράμματος. Ενώ στην αρχή ο προσυνεδριακός διάλογος ήταν μάλλον υποτονικός, στη συνέχεια «τα αίματα άναψαν» και εμφανίστηκαν άρθρα που αμφισβητούν συνολικά την πολιτική που ακολούθησε μέχρι σήμερα η ηγεσία του ΚΚΕ, εκτιμώντας ότι αυτή ακριβώς η πολιτική οδήγησε στην εκλογική ήττα του Ιουνίου, όπου το ΚΚΕ έχασε τη μισή εκλογική του δύναμη και έπεσε στο ιστορικό χαμηλό του 4,5%.
Παρότι η ηγεσία του κόμματος εκτιμά ότι το σώμα του συνεδρίου θα εγκρίνει με συντριπτική πλειοψηφία τις θέσεις της, θορυβήθηκε από την έκταση της αμφισβήτησης των θέσεών της και αποφάσισε να προχωρήσει στην αντεπίθεση κατά των διαφωνούντων, και μάλιστα με πρωτοφανή ένταση, η οποία παραπέμπει σε συνέδρια που οδήγησαν στη διάσπαση του κόμματος, όπως το 1991.
Τον τόνο έδωσε η ίδια η Αλ. Παπαρήγα, που χαρακτήρισε «αγράμματα» τα στελέχη που διαφωνούν, και τη σκυτάλη πήραν οι εκπρόσωποι Τύπου του κόμματος Π. Μεντρέκας και Μ. Μαΐλης, οι οποίοι με αρθρογραφία στον «Ριζοσπάστη» προχώρησαν σε πρωτοφανείς χαρακτηρισμούς κατά ορισμένων διαφορετικών απόψεων που δημοσιεύτηκαν στον προσυνεδριακό διάλογο.
Ο Π. Μεντρέκας, σε άρθρο του στην κομματική εφημερίδα –εκτός της διαδικασίας του προσυνεδριακού διαλόγου- με τον αποκαλυπτικό τίτλο «Αρθρογραφία διαστρέβλωσης και αθλιότητας κατά των θέσεων του 19ου Συνεδρίου», επιτίθεται με σφοδρότητα κατά των απόψεων που δημοσίευσαν στον εσωκομματικό διάλογο δύο δημοσιογράφοι του «Ριζοσπάστη» και ένας πανεπιστημιακός. Με φρασεολογία που παραπέμπει σε σκληρούς πολιτικούς αντιπάλους, κάνει λόγο για ορισμένα άρθρα που «πατούν σε άθλια ψέματα και αξιοποιούν συκοφαντίες και διαστρεβλώσεις που εκτόξευσαν κατά του κόμματος οι ανώνυμοι φραξιονιστές του διαδικτύου και οι ταξικοί πολιτικοί μας αντίπαλοι».
Στον ίδιο τόνο, αναφέρει ότι «πρόκειται περί κατάντιας ορισμένοι να επιχειρούν, αξιοποιώντας το εκλογικό αποτέλεσμα, να πουν ότι το ΚΚΕ με τις θέσεις του έρχεται σε αντίθεση με την ιστορία του και τη λενινιστική κληρονομιά».
Περιγράφοντας ουσιαστικά την απομάκρυνση των διαφωνούντων από το κόμμα, κατηγορεί τους αρθρογράφους ότι «πυροβολούν το ΚΚΕ με τα βόλια του αντιπάλου, στόχος τους είναι να υπονομεύσουν τις αναγκαίες αναπροσαρμογές που πραγματοποιεί συλλογικά το ΚΚΕ».
Οι αρθρογράφοι αυτοί, καταλήγει, «δεν ενδιαφέρονται για να πείσουν τα μέλη του κόμματος, αλλά να προσφέρουν με τα γραφόμενά τους όπλα στον ταξικό αντίπαλο, για να τα ξαναστρέψει κατά του κόμματος. Γνωστή η μέθοδος και έχει επαναληφθεί πολλές φορές, αλλά το ΚΚΕ, εκτός του ότι είναι έμπειρο και δοκιμασμένο, πατάει γερά στην πραγματικότητα».
Με τη σειρά του, ο Μ. Μαΐλης ανέλαβε –πάντα εκτός των διαδικασιών του προσυνεδριακού διαλόγου- να απαντήσει στον Α. Σκυλλάκο (πρώην κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο) και τον Γ. Καλαματιανό (πρώην μέλος του Πολιτικού Γραφείου), κάνοντας λόγο για «άρθρα-καρμπόν» των διαφωνούντων, που εκτοξεύουν κατηγορίες κατά του κόμματος. Στόχος τους, λέει, είναι «ένα ΚΚΕ που η εμβέλειά του δεν βγαίνει από το πλαίσιο της αστικής διαχείρισης» και επιδίωξή τους είναι η συμμαχία του ΚΚΕ «με τμήματα της αστικής τάξης, και ιδιαίτερα με τη σοσιαλδημοκρατία».
Προδιαγράφοντας και αυτός την τύχη των «διαφωνούντων», αναφέρει ότι «τα πράγματα είναι καθαρά και από τα ομολογημένα και από τα ανομολόγητα, όμως το ΚΚΕ έχει βιώσει τα πάντα και έχει αμετάκλητα βγάλει συμπεράσματα».
Το μόνο σίγουρο είναι ότι το ΚΚΕ θα περάσει μια μεγάλη δοκιμασία το επόμενο διάστημα, αφού η ένταση της εσωκομματικής αντιπαράθεσης είναι τέτοια, που αποκλείει πρακτικά μετά το συνέδριο τη συνύπαρξη στελεχών που έχουν μεταξύ τους τόσο διαφορετικές απόψεις για την τακτική και τη στρατηγική του κόμματος.