Φιάσκο με ΣΔΟΕ – καταθέσεις
Μεγάλο θόρυβο προκάλεσαν οι «διαρροές» από το ΣΔΟΕ, σύμφωνα με τις οποίες το Σώμα επρόκειτο άμεσα να αποκτήσει ηλεκτρονική πρόσβαση σε όλους τους τραπεζικούς λογαριασμούς για ελεγκτικούς σκοπούς. Με αρκετή καθυστέρηση, το γραφείο Τύπου του υπουργείου θυμήθηκε στις αρχές της εβδομάδας να διαψεύσει τα σχετικά δημοσιεύματα, τονίζοντας ότι «οι πρόσφατες αναφορές του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου, σχετικά με την άμεση ηλεκτρονική πρόσβαση του ΣΔΟΕ σε τραπεζικά δεδομένα, από σήμερα Τρίτη 19 Μαρτίου, δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα».
Τι έχει συμβεί πραγματικά; Πολύ απλό: Άλλη μια κοροϊδία της κυβέρνησης προς την «τρόικα» βρίσκεται πίσω από τη σύγχυση που δημιουργήθηκε γι’ αυτό το θέμα. Στο δεύτερο Μνημόνιο, του περασμένου Δεκεμβρίου, είχε καταγραφεί η υποχρέωση της κυβέρνησης να φέρει στη Βουλή, ως τα μέσα Ιανουαρίου 2013, νομοθετική ρύθμιση, ώστε να ανοίξει και τυπικά ο δρόμος για να δημιουργηθεί ένα ηλεκτρονικό κεντρικό μητρώο όλων των τραπεζικών λογαριασμών που τηρούνται στις ελληνικές τράπεζες. Σε αυτήν την αχανή ηλεκτρονική βάση δεδομένων θα (έπρεπε να) έχουν πρόσβαση οι ελεγκτικές αρχές, για να μη χρειάζεται να περιμένουν μήνες από τις τράπεζες να στείλουν τα στοιχεία για τραπεζικούς λογαριασμούς ελεγχόμενων πολιτών. Υποτίθεται ότι, αφού θα άνοιγε ο δρόμος με αυτήν τη νομοθετική ρύθμιση, οι τράπεζες (μέσω της Τειρεσίας ΑΕ) και η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων θα ήταν σε θέση πολύ γρήγορα να θέσουν σε λειτουργία αυτή τη βάση δεδομένων.
Η κυβέρνηση, υπό την πίεση και των τραπεζών, που δεν είναι πολύ «φιλικές» στην ιδέα της παρακολούθησης των λογαριασμών των πελατών τους, δεν βιάστηκε να προωθήσει το μέτρο. Και φυσικά η «τρόικα» έθεσε θέμα παραβίασης δεσμεύσεων όταν ήλθε στην Αθήνα να ελέγξει τι ακριβώς έχει γίνει. Σε αυτό το κλίμα ήλθαν και οι διαρροές από το ΣΔΟΕ, για να καταλήξουμε στην πλήρη σύγχυση.
Πράγματι, τεχνικά οι λειτουργίες του συστήματος είναι έτοιμες, όπως μαθαίνουμε, πλην όμως η νομοθετική ρύθμιση που απαιτείται για να ενεργοποιηθεί ακόμη δεν έχει… πλησιάσει τη Βουλή. Πληροφορίες της στήλης λένε ότι αυτό θα γίνει πριν από το τέλος του μήνα, γιατί η «τρόικα» ασκεί ασφυκτική πίεση. Μέχρι τότε, το ΣΔΟΕ θα μείνει… με την όρεξη.
«Oι Έλληνες μας εξαπατούν»
Μακριά από τη στήλη οι «τροϊκολιγούρικες» αντιλήψεις του τύπου «η τρόικα έχει πάντα δίκαιο». Δεν μπορούμε, όμως, να μην επισημάνουμε ότι οι διαδοχικές κυβερνήσεις που εφαρμόζουν εδώ και τρία χρόνια τα διαδοχικά Μνημόνια διαπραγματεύονται με τους ξένους εκπροσώπους των πιστωτών με κουτοπόνηρη τακτική, που παραπέμπει στον Καραγκιόζη: Όταν στριμώχνονται και κινδυνεύουν να χάσουν κάποια δόση λένε «ναι σε όλα», μόνο και μόνο για να διαπιστώσουν οι τροϊκανοί λίγο αργότερα -και αφού η δόση έχει εγκριθεί- ότι επιχειρούν, με πολλούς και διάφορους τρόπους, να «ντριμπλάρουν» τις δεσμεύσεις τους.
Πολύ συχνά, μάλιστα, οι κυβερνήσεις μας εκδηλώνουν μια άκρως ύποπτη αναβλητικότητα, ιδιαίτερα στην επιβολή μέτρων που θα έθιγαν πολύ ισχυρά συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας: από τους μεγαλοφοροφυγάδες και τους μεγαλολαθρέμπορους, μέχρι τους διαπλεκόμενους προμηθευτές του Δημοσίου και τα καρτέλ που «γδύνουν» καταναλωτές.
Εν ολίγοις, οι κυβερνήσεις μας έχουν δώσει, όχι άδικα, την εντύπωση ότι χειρίζονται τη σοβαρότερη οικονομική κρίση της μεταπολεμικής περιόδου με λογικές μικροαπατεώνα. Οι τροϊκανοί δεν διστάζουν πλέον να το πουν και ανοικτά σε διεθνή Μέσα. Διαβάζαμε, για παράδειγμα, σε τηλεγράφημα του Reuters, ανώτερη πηγή της «τρόικας» να λέει ότι «οι Έλληνες επιδιώκουν συνεχώς να σε εξαπατούν». Η ίδια πηγή σπεύδει να προσθέσει ότι, πάντως, στο τέλος της συζήτησης οι Έλληνες ξέρουν τι θέλουν. Δεν λέει τι ακριβώς, αλλά όλων το μυαλό πάει μόνο σε ένα πράγμα: στα λεφτά!
Θα λέγαμε ότι και οι συνεχείς προσπάθειες εξαπάτησης είναι μια μορφή αντίστασης (κλεφτοπολέμου;) στην «τρόικα». Πλην όμως τέτοιες μέθοδοι διαπραγμάτευσης είναι βέβαιο ότι, με το πέρασμα του χρόνου, οδηγούν σε αδιέξοδο και καταρρακώνουν το διεθνές κύρος της χώρας. Το καλύτερο θα ήταν να λέει κάθε ελληνική κυβέρνηση «όχι», όταν θεωρεί ότι προτείνονται μέτρα καταστροφικά για την κοινωνία και την οικονομία, και να δίνει ανοικτά τη μάχη για να υπερασπισθεί τις θέσεις της. Όταν, αντίθετα, λέει «ναι» σε σωστά μέτρα, καλό θα είναι και να τα εφαρμόζει. Γιατί, με τη διαπραγματευτική τακτική του Καραγκιόζη, όλοι οι έλεγχοι της «τρόικας» θα μετατρέπονται σε θρίλερ και θα καταλήγουν σε Βατερλώ…