Στα βήματα του Μακαρίου ο Χρυσόστομος!
Από τη θέση του Μητροπολίτη Πάφου είχε σταθεί στο πλευρό του αείμνηστου Τάσσου Παπαδόπουλου. Τότε, πηγαίνοντας κόντρα στο ρεύμα και τα «πρέπει», σε αντίθεση με ό,τι έλεγαν και έκαναν κύπριοι και ελλαδίτες πολιτικοί, είπε ένα βροντερό «όχι» στο σχέδιο Ανάν. Από τη θέση του Αρχιεπισκόπου πια, σε αυτήν την κρίσιμη εθνική στιγμή για τον κυπριακό Ελληνισμό με τους εκβιασμούς της Ευρώπης, πήρε το «παιχνίδι» πάνω του. Αποφάσισε όχι μόνο να ρίξει «πόρτα» στους Ευρωπαίους… εταίρους, αλλά έβαλε την Εκκλησία μπροστά και ανέλαβε ενεργό ρόλο για να βγάλει την τόσο ταλαιπωρημένη πατρίδα του από το αδιέξοδο και να την κρατήσει μακριά από όσους επιβουλεύονται τα συμφέροντά της. Μίλησε έξω από τα δόντια. «Αν είναι να είμαστε σε τέτοια Ευρώπη, καλύτερα να φύγουμε και να επιστρέψουμε στη λίρα» είπε από την πρώτη στιγμή.Με τη στιβαρή του προσέγγιση ένωσε με τον δικό του τρόπο τον κυπριακό Ελληνισμό και προσπαθεί με τις δικές του δυνάμεις –έχοντας μια ιεραρχία ενωμένη σαν γροθιά, χωρίς εσωτερικές παραφωνίες– να κάνει την Εκκλησία «μπροστάρα». Να δώσει απαντήσεις, να θέσει ολόκληρη την Εκκλησία της Κύπρου με την περιουσία της στη διάθεση της πατρίδας του, για να λυθεί το πρόβλημα. «Έχουμε πλήρη συνείδηση ότι η περιουσία της Εκκλησίας είναι του λαού, κι αν την χρειάζεται ο λαός είναι όλη στη διάθεσή του» δηλώνει σε κάθε του συνομιλία. Δεν δίστασε να κρίνει και τους κακούς χειρισμούς της κυβέρνησης της Μεγαλονήσου, λέγοντας πως έπρεπε να έχουν ένα δεύτερο σχέδιο αφού, όπως τόνισε, «φανήκαμε ατζαμήδες».
Άριστος γνώστης
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου δεν είναι τυχαία προσωπικότητα. Γνωρίζει τα εθνικά προβλήματα του νησιού άριστα και επίσης έχει πολύ καλές γνώσεις των οικονομικών θεμάτων. Διοικεί, άλλωστε, μια Εκκλησία που δεν έχει μόνο πνευματική επιρροή, αλλά και μεγάλη οικονομική υπόσταση, συμμετέχοντας σε επιχειρήσεις, τράπεζες και είναι κάτοχος μεγάλης ακίνητης περιουσίας. Ξέρει πως αυτή η δύναμη μπορεί να αποτελέσει και μέρος της λύσης του προβλήματος για τη χώρα. Γνωρίζει όμως –και καλά– πως η οικονομική εξάρτηση από εξωτερικές δυνάμεις είναι ένας ακόμη «εχθρός» της Κύπρου, που μπορεί να κάνει εξίσου μεγάλη ζημιά με τις άλλες εθνικές τραγωδίες που έζησε το νησί.
Καθόλου τυχαίο δεν είναι ότι έξι χρόνια πριν είχε δηλώσει σε συνέντευξή του («ΤΑ ΝΕΑ», 2007) πως «ό,τι δεν πέτυχαν οι εχθροί της Κύπρου με το δημοψήφισμα ή το Συμβούλιο Ασφαλείας, δεν μπορούμε να ανεχθούμε να το καταφέρουν με το οικονομικό, γιατί αν μας υποδουλώσουν οικονομικά, το εθνικό μας θέμα θα πάει σε άλλα χέρια και ο λαός μας θα αναζητήσει πατρίδες αλλού».
Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κατέδειξε με τη στάση του στους κύπριους βουλευτές ότι το «όχι» είναι μονόδρομος. Αφουγκράστηκε το αίσθημα του κυπριακού λαού και έστειλε το μήνυμα πως Πολιτεία και Εκκλησία, όταν πορεύονται χέρι χέρι, μπορούν να υπηρετήσουν με τον καλύτερο τρόπο την πατρίδα.
Μέσα σε αυτήν τη μεγάλη τρικυμία που περνά η Κύπρος, ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος αναδεικνύεται μια ηγετική μορφή, που καλό θα ήταν να παραδειγματίσει –όχι μόνο τους θρησκευτικούς ηγέτες, αλλά και τους πολιτικούς– για το πώς μπορεί να υπηρετήσει κάποιος από μια σημαντική θέση τα συμφέροντα της πατρίδας του.