Ας μην ξεχνάμε τέτοιες μέρες

Πως ακριβώς πριν από 72 χρόνια, γυμνοί, ακρωτηριασμένοι, πνιγμένοι στη ψείρα οι παππούδες μας, το αίμα μας, αψηφώντας τα οκτώ εκατομμύρια λόγχες, τσάκισαν τα πλευρά του Μουσολίνι πάνω στα βορειοηπειρωτικά βουνά. Ας θυμηθούμε πως ακριβώς τέτοιες μέρες ήρθε στο μέτωπο σαν ρωμαίος imperator να δει «ιδίοις όμμασι» τη συντριβή μας κι έφυγε ντροπιασμένος, λέγοντας στους στρατηγούς του: «Σας σιχαίνομαι…»

Ας μην ξεχνάμε τέτοιες μέρες
Πως ακριβώς πριν από 72 χρόνια, οι αήττητοι Γερμανοί έρχονταν πάνοπλοι να διασώσουν τον ρεζιλεμένο συνέταιρό τους, πριν η ξεφτίλα του περάσει στην παγκόσμια χλεύη. Και μια δράκα τραυματισμένοι, ακρωτηριασμένοι, ψειριάρηδες παππούδες μας, το αίμα μας, τους δίδαξε στα οχυρά «πώς το τρίβουν το πιπέρι…» Κι άλλοι παππούδες, αίμα μας, στην Κρήτη, έναν μήνα αργότερα, με τον σκουριασμένο γκρα στο χέρι, μεταμόρφωσαν τους αλεξιπτωτιστές, τους αγέρωχους αετούς του Στούντεντ, σε μουλαράδες, που δεν ξαναβρέθηκαν ποτέ στους αιθέρες…

Ας μην ξεχνάμε τέτοιες μέρες
Πως ακριβώς πριν από 70 χρόνια, οι Γερμανοί που είχαν κατακτήσει ολόκληρη την Ευρώπη, που απειλούσαν την Αλεξάνδρεια στην Αφρική και βρίσκονταν «δυο τσιγάρα δρόμο» έξω από τη Μόσχα, αποπειράθηκαν να κάνουν «πολιτική επιστράτευση» στην Ελλάδα. Και οι Έλληνες, οι παππούδες μας, το αίμα μας, πειναλέοι και κουρελιάρηδες, είπαν ΟΧΙ αδιαφορώντας για τις εκτελέσεις και τα βασανιστήρια. Είπαν ΟΧΙ και κλείστηκαν σπίτια τους κηρύσσοντας γενική απεργία, τη μοναδική απεργία που κηρύχτηκε σε κατεχόμενη χώρα, αφού μέχρι και οι αστυνομικοί απεργήσανε. Και οι Γερμανοί, μπροστά στην καθολική αντίδραση, έβαλαν την ουρά υπό τα σκέλη. Και η επιστράτευση ματαιώθηκε

Ας μην ξεχνάμε τέτοιες μέρες
Πως πριν από εννέα χρόνια ακριβώς, οι παππούδες μας, το αίμα μας στην Κύπρο, βροντοφώνησε ΟΧΙ στο σχέδιο Ανάν που ήθελε να την εξανδραποδίσει.

Ας μην ξεχνάμε τέτοιες μέρες
Και ας θυμόμαστε πάντοτε, πως τίποτα δεν χάνεται Όσο Υπάρχουν Έλληνες…

ΑΜΜ.