Όλη η απόφαση του Διαιτητικού Δικαστηρίουτου London Court of Interntional Arbitration

Στο πλαίσιο των διατάξεων του άρθρου 26 παρ. 7 του νομού 2093/1992 και του άρθρου 25.1.1 και 25.1.2 του ν. 2338/1995 κύρωσης της σύμβασης ανάπτυξης του Διεθνούς Αεροδρομίου της Αθήνας στα Σπάτα, ίδρυσης της εταιρείας “Διεθνές Αεροδρόμιο Αθηνών ΑΕ”, έγκρισης περιβαλλοντολογικών όρων και άλλων διατάξεων, επισημαίνεται ότι η γνώμη της πλειοψηφίας εκτιμά ότι οι διατάξεις, στις οποίες στήριξε τις παραδοχές περί τέτοιου ειδικού καθεστώτος για την εταιρεία είναι αντίθετες με την οδηγία ΦΠΑ, προέβη, μεταξύ των άλλων, σε παραδοχές περί “έλλειψης άμεσης ισχύος της οδηγίας ΦΠΑ” και περί “σύμβασης ανάληψης” υποχρέωσης “επιστροφής” από το Ελληνικό Δημόσιο στην εταιρεία οποίου ποσού ΦΠΑ θα καταβάλει αυτή». Με βάση τις παραδοχές αυτές το Διαιτητικό Δικαστήριο προέβαλε επίσης κατά πλειοψηφία, εν μέρει αποδοχής ορισμένα αιτήματα που έχει υποβάλει εναντίον των η εταιρεία.

Στη γνώμη που μειοψήφησε, αναφέρεται, μεταξύ των άλλων, ότι η κατά πλειοψηφία, υιοθετηθείσα απόφαση είναι αντίθετη προς το Δίκαιο της ΕΕ και προς το κοινό σύστημα ΦΠΑ, το οποίο θεσπίστηκε με την οδηγία ΦΠΑ και το οποίο εφαρμόζεται κατά αυστηρό και ομοιόμορφη τρόπο σε επίπεδο ΕΕ χωρίς να επιτρέπονται παρεκκλίσεις, παρά μόνο ομόφωνη απόφαση του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Είναι επίσης αντίθετη στις διατάξεις του ΦΠΑ, ο οποίος είχε θεσπιστεί προς εναρμόνιση της ελληνικής νομοθεσίας προς την οδηγία ΦΠΑ, ήδη πριν από τη σύναψη και κύρωση της αναφερόμενης σύμβασης και οι οποίες κατισχύουν της τελευταίας σύμφωνα με το άρθρο 5 του νόμου 2338/95.

Τα ανωτέρω σε συνδυασμό, μεταξύ άλλων, με την άποψη περί «συμβατικών υποχρεώσεων» σε ζητήματα φορολογίας, οι οποίες κατά πάγια νομολογία και θεωρία, δεν βρίσκουν πεδίο εφαρμογής επί φορολογικών θεμάτων, προκαλούν σοβαρότατη αντίθεση των αποφάσεων του Διαιτητικού Δικαστηρίου και της διεθνούς δημόσιας τάξης.

Επίσης τίθενται ζητήματα υπέρβασης δικαιοδοσίας στην εξουσία εκ μέρους του Διαιτητικού Δικαστηρίου, μεταξύ των άλλων διότι στην απόφαση αναγνωρίζει ότι η πράξη προσδιορισμού ΦΠΑ «έχει εκδοθεί κατά παράβαση νόμου. Τέτοια εξουσία έχουν μόνο τα εθνικά Διαιτητικά Δικαστήρια».

Σημειώνεται ότι στο διαβιβαστικό της απόφασης, η Γραμματεία του London Court of Interntional Arbitration επεσημαινει τη διάταξη του άρθρου 27, της κανονικής διαδικασίας του, σύμφωνα με την οποία στην απόφαση είναι δυνατόν να επέλθουν γραμματικής και αριθμητικής φύσεως διορθώσεις, οι οποίες μπορούν να προταθούν από τα μέρη εντός προθεσμίας 30 ημερών ή να διερευνηθούν αυτεπαγγέλτως από το London Court Interntional Arbitration.

Σύμφωνα με πληροφορίες το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους έχει ήδη επιληφθεί προς άμεσο καθορισμό της τηρητέας πορείας επί των υποθέσεων, σύμφωνα με όσα ορίζονται στα άρθρα 2, 5, 6 και 7 του νόμου 3086/2007 περί Οργανισμού Νομικού Συμβουλίου του Κράτους.

Η απόφαση όπως και η γνώμη της μειοψηφίας είναι συντεταγμένες στην αγγλική, ως γλώσσα του Διαιτητικού Δικαστηρίου.