Πότε η κυβέρνηση θα ενδιαφερθεί για το δράμα του λαού;

Άλλωστε και πολλοί τωρινοί υπουργοί έχουν δηλώσει χωρίς να κοκκινίσουν ότι θα λάβουμε μέτρα υπέρ του λαού, εφόσον βέβαια συμφωνήσει και η «τρόικα»! Και ο μεν Σαμαράς και το κόμμα του, που έχουν ενταχθεί στο Ευρωπαϊκό (αντι)Λαϊκό Κόμμα, βρίσκονται σε αντιστοιχία με τις επιδιώξεις του κόμματος αυτού, που υπηρετεί με αφοσίωση τους στόχους και τις επιλογές του διδύμου Μέρκελ – Σόιμπλε.

Το ΠΑΣΟΚ, που στηρίζει τη σημερινή κυβέρνηση, από καιρό πλέον (από την εποχή Σημίτη) έχει μεταπηδήσει με φανατισμό στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, αποτελώντας σήμερα κόμμα της άκρας Δεξιάς, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές.

Και επειδή στην Ακροδεξιά δεν μπορούν να υπάρχουν και να επιβιώσουν δύο ή περισσότερα κόμματα, ο κ. Βενιζέλος επιδιώκει να μονοπωλήσει τον χώρο αυτό για λογαριασμό του κόμματός του. Η συμμετοχή της ΔΗΜΑΡ του κ. Κουβέλη στην κυβέρνηση προκαλεί απορίες. Επειδή έχει αναμφισβήτητα ρίζες αριστερές, είναι δυνατόν να πιστεύει ότι η ασκούμενη σήμερα οικονομική πολιτική εξυπηρετεί την οικονομία μας και τον ελληνικό λαό;

Η σημερινή κυβέρνηση ανέλαβε εργολαβικά να διεκπεραιώσει όλες τις υποχρεώσεις που ανέλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις στα πλαίσια των Μνημονίων απέναντι των δανειστών μας, ανεξάρτητα εάν η εκπλήρωση των υποχρεώσεων αυτών θα οδηγήσει στην κατάρρευση του κρατικού μηχανισμού και στην εξαθλίωση του ελληνικού λαού. Με την τυφλή αφοσίωση της σημερινής κυβέρνησης φτάσαμε στο σημείο ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να δέχεται με σεβασμό και με διάθεση υποταγής το κλιμάκιο της «τρόικας» που αποτελείται από κατώτερους υπαλλήλους. Πρωτάκουστο να υπάρχει τέτοιο προηγούμενο. Δυστυχώς, σήμερα βιώνουμε μια κατάσταση που μοιάζει με κατοχή. Το κυβερνητικό έργο δεν προχωράει ή μάλλον μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχει κυβερνητικό έργο. Υπάρχει μόνο για να δανείζεται και να λαβαίνει μέτρα υπέρ των δανειστών μας. Οι υπηρεσίες όλων των υπουργείων έχουν καταρρεύσει, γιατί δεν υπάρχουν οι απαιτούμενες πιστώσεις για να λειτουργήσουν αποτελεσματικά. Μόνο τρία υπουργεία, για λόγους σκοπιμότητας, βρίσκονται ακόμη σε λειτουργία. Τα υπουργεία Οικονομικών, Δημόσιας Τάξης (και όχι Προστασίας του Πολίτη) και το υπουργείο Δικαιοσύνης. Το υπουργείο Οικονομικών για να φορολογεί τους έλληνες πολίτες αγρίως και χωρίς οίκτο και να εξυπηρετεί όλες τις απαιτήσεις της «τρόικας». Το υπουργείο Δημόσιας Τάξης έχει αναλάβει την εφαρμογή μέτρων κατατρομοκράτησης του ελληνικού λαού, για να γίνονται ανεκτά τα αντιλαϊκά μέτρα και όχι για να προστατεύει τον πολίτη. Γρήγορα όμως θα καταρρεύσει και αυτό, γιατί και η ελληνική Αστυνομία θα καταλάβει τον αντιδημοκρατικό και αντιλαϊκό ρόλο που της έχουν αναθέσει οι μνημονιακές κυβερνήσεις. Και γρήγορα οι πιστώσεις και του υπουργείου αυτού θα μειωθούν και δεν θα μπορούν να κινηθούν ούτε καν τα «Εκατό». Όσο για το υπουργείο Δικαιοσύνης, αυτό θα εξακολουθήσει να λειτουργεί για να δικάζει τους πολίτες εκείνους που απεργούν ή πρωτοστατούν στην υπεράσπιση των συμφερόντων του ελληνικού λαού. Όσο τα μέτρα θα γίνονται αντιλαϊκά, τόσο θα σκληραίνει και η συμπεριφορά της κυβέρνησης απέναντι στον λαό. Και για τον λόγο αυτό είναι αναγκαίο να υπάρχει ένα υπουργείο Δικαιοσύνης, για να νομιμοποιεί την κρατική τρομοκρατία.

Όλα τα αντιλαϊκά καθεστώτα και οι κυβερνήσεις που παίρνουν σκληρά μέτρα ενάντια στον λαό, βασικά στηρίζονται στην ψευδολογία που σερβίρουν μέσω της κυβερνητικής προπαγάνδας και στη σκληρή συμπεριφορά στους ανυπεράσπιστους και αγανακτισμένους πολίτες. Όμως υπάρχουν ορισμένες κατηγορίες πολιτών που είναι αναγκαίες για τη στήριξη ενός ανάλγητου συστήματος. Και αυτές τις κατηγορίες όλες οι κυβερνήσεις αυτού του επιπέδου τις στηρίζουν με κάθε μέσον και τρόπο. Είναι οι «Ηρακλείς του καθεστώτος» με μεταχείριση προνομιακή. Τους γνωρίζει ο λαός όλους αυτούς. Και παράλληλα η κυβέρνηση κουρεύει συνεχώς τις συντάξεις και τις αποδοχές των άλλων για να μπορεί να τους ικανοποιεί οικονομικά και να τους έχει συμμάχους. Η κυβέρνηση έχει εγκαταλείψει εντελώς το υπουργείο Πολιτισμού. Θέλουμε να αυξήσουμε τον τουρισμό και εγκαταλείπουμε τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς μας θησαυρούς. Και εξαναγκάζουμε τους αρχαιολόγους να κατέβουν σε απεργία. Χωρίς την αξιοποίηση των αρχαιολογικών μας θησαυρών, πώς θα μπορέσουμε να πετύχουμε αύξηση του τουρισμού; Η κυβέρνηση εξαναγκάζει τους γιατρούς των δημόσιων νοσοκομείων και του ΕΟΠΥΥ και το άλλο νοσηλευτικό προσωπικό σε συνεχείς απεργίες, γιατί δεν είναι σε θέση να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις μιας εύρυθμης λειτουργίας του ΕΣΥ, που μόνο στα χαρτιά υπάρχει. Το υπουργείο Εργασίας ασχολείται πώς θα καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις και πώς θα διαμορφώσει όσο το δυνατόν κατώτατους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Το υπουργείο Ανάπτυξης έχει εγκαταλείψει τους ελέγχους των τιμών και προσπαθεί με ψίχουλα να πετύχει ανάπτυξη και ικανοποιητική ρευστότητα στην αγορά.

Γενικά, σήμερα η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε χώρα ταλαιπωρίας των πολιτών της. Ουρές παντού και τούτο γιατί όλα έχουν εγκαταλειφθεί στην τύχη και τίποτα δεν λειτουργεί με σχέδιο και με φροντίδα. Και το κακό θα μεγιστοποιηθεί όταν θα μειωθεί ακόμη περισσότερο ο αριθμός των υπαλλήλων του Δημοσίου, των ασφαλιστικών ταμείων και των ΔΕΚΟ.

Το κράτος τώρα ουσιαστικά έχει περιέλθει σε κατάσταση χρεοκοπίας και δεν είναι σε θέση να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις του, γιʼ αυτό και έχει επέλθει ασφυξία στην αγορά. Προσπαθεί με συνεχή δάνεια από την «τρόικα» και με τα ασήμαντα έσοδα των αποκρατικοποιήσεων να ανταποκριθεί σε ορισμένες υποχρεώσεις του. Μια κυβέρνηση που συνεχώς κυνηγάει τις δόσεις του δανείου από την «τρόικα», βρίσκεται πάντα σε αδύναμη διαπραγματευτική θέση. Και δυστυχώς ετούτη η κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες μνημονικές, δεν είχαν καταρτίσει ένα πλάνο με τις ελληνικές αξιώσεις πάνω σε ζωτικά θέματα που αφορούν τη χώρα μας.

Εάν υπήρχε ένα τέτοιο πλάνο, θα μπορούσε και ο πρωθυπουργός και οι υπουργοί να έχουν μια εποικοδομητική διαπραγμάτευση με το κλιμάκιο της «τρόικας». Ενδεχομένως μάλιστα τα εις βάρος μας μέτρα να ήταν ηπιότερα. Οι αποτελούντες το εδώ ελεγκτικό κλιμάκιο της «τρόικας» έχουν κατανοήσει ότι συζητούν με ευπειθέστατους κυβερνητικούς αξιωματούχους και για τον λόγο αυτό δεν υποχωρούν σε κανένα αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης, έστω κι αν αυτό είναι απόλυτα λογικό. Αυτό το ζούμε και τώρα που οι ξένοι λογιστές απέρριψαν τις προτάσεις της ελληνικής κυβέρνησης για τις απολύσεις στο Δημόσιο, για τον νέο φόρο ακινήτων που θα περιελάμβανε και το χαράτσι της ΔΕΗ και για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση. Έτσι λοιπόν οι τάχα διαπραγματεύσεις κατέληξαν στην αποδοχή των προτάσεων της «τρόικας» και μόνο, όπως γίνεται μέχρι σήμερα. Τώρα ο κ. πρωθυπουργός, για λόγους αναπτυξιακούς όπως λέει, δηλώνει ότι η κυβέρνηση επιθυμεί τη μείωση του φορολογικού συντελεστή των επιχειρηματικών κερδών στο 15% και τούτο για την προσέλκυση νέων ξένων επενδύσεων. Το πιθανότερο είναι αυτή η ελάφρυνση της φορολογικής επιβάρυνσης των επιχειρήσεων να μετακυλήσει στη φορολόγηση των φυσικών προσώπων, για να γίνει δεκτό το μέτρο από την «τρόικα». Και οι σύμβουλοι του κ. Στουρνάρα θα εφεύρουν τον τρόπο γιʼ αυτήν τη μετακύλιση. Αυτοί οι κύριοι πολλά σοφίζονται. Όπως, για παράδειγμα, τη ματαίωση των επιστροφών του ΦΠΑ ή τη μη πληρωμή υποχρεώσεων του κράτους, για να παρουσιάσουν ότι τάχα ο προϋπολογισμός έχει πρωτογενές περίσσευμα. Όποιος δεν πληρώνει τις υποχρεώσεις του, επόμενο είναι να έχει περίσσευμα και αυτό το αντιλαμβάνεται και ο πλέον άσχετος με τα δημοσιονομικά πολίτης. Πάντως εάν ο κ. Σαμαράς έχει τη γνώμη ότι ο κύκλος της δημοσιονομικής εξυγίανσης έκλεισε και υπάρχουν περιθώρια φορολογικής ελάφρυνσης, θα ήταν εντελώς άδικο να μην επωφεληθούν ισομερώς όλοι οι φορολογούμενοι, που τόσο έχουν δεινοπαθήσει από το ασήκωτο φορολογικό βάρος της τελευταίας τριετίας. Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών πανηγυρίζει για ένα εικονικό περίσσευμα του κρατικού προϋπολογισμού και παραβλέπει τη σημαντική υστέρηση των φορολογικών εσόδων του κράτους, κατά το δίμηνο Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου του τρέχοντος έτους.

Παραβλέπει ακόμη και τη συσσώρευση των ανείσπρακτων χρεών προς το Δημόσιο και τα παραβλέπει για λόγους επικοινωνιακούς. Αλλά το χειρότερο είναι ότι η κυβέρνηση δεν λαβαίνει κανένα μέτρο για να τονωθεί η ρευστότητα στην αγορά, για να αυξηθεί η αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, για να μειωθεί δραστικά η ανεργία και να υποχωρήσει έτσι η ύφεση. Παράλληλα ο κ. πρωθυπουργός αναγγέλλει για χιλιοστή φορά ότι δεν θα θεσπιστούν άλλα μέτρα λιτότητας. Αυτά τα έχουμε ακούσει και από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και από τη σημερινή. Και όμως ποτέ δεν είδαμε να σταματάνε τα μέτρα. Γιατί όλοι οι κρατικοί προϋπολογισμοί συντάσσονται με υπερβολική αισιοδοξία για τα έσοδα και λόγω ύφεσης παρουσιάζονται σημαντικές αποκλίσεις. Τη μαύρη τρύπα την καλύπτουν με μέτρα λιτότητας, γιατί αυτή είναι η δέσμευση που έχει αναλάβει η χώρα μας απέναντι στην «τρόικα».

Ας ευχηθούμε το ελληνικό κράτος να αποκτήσει σύντομα μια κυβέρνηση που να συμμερίζεται το δράμα του λαού και να αγωνίζεται για την προστασία του.