Η Τουρκία προκλητικός κήρυκας του ρατσισμού!
Ανάμεσα σε αυτές τις πρακτικές υπενθυμίζουμε ότι περιλαμβάνονται η μπούργκα, η κατακρεούργηση των γεννητικών οργάνων των κοριτσιών, η εκτέλεση της μοιχαλίδας με λιθοβολισμό (ενώ η μοιχεία του άντρα δεν είναι καν αξιόποινη, αλλά αξιέπαινος ανδρισμός!). Χαρακτηριστικό είναι ότι σήμερα στα ισλαμικά τεμένη η γυναίκα δεν έχει θέση με τους άνδρες πιστούς στις θρησκευτικές τελετουργίες. Με δυο λόγια, η γυναίκα σε αρκετές μουσουλμανικές χώρες -ιδίως στα Αραβικά Εμιράτα- είναι ανθρώπινο ον ανύπαρκτο στην κοινωνική και δημόσια ζωή.
Όλα αυτά εννοεί να τα διατηρήσει ο νεοοθωμανισμός με την κατάργηση της αρχής που ισχύει διεθνώς, ότι οι εθιμικές παραδόσεις και πρακτικές μιας χώρας πρέπει να υποχωρούν όταν προσβάλλουν τις αρχές και τους κανόνες των ΔΑ (Διακήρυξη της Βιέννης 1993, κεφ. Ι., παρ. 5 και κεφ. ΙΙ. παρ. 38 και 49). Κάθε εποχή, λοιπόν, όταν σε μια χώρα αναγνωρίζονται νέες αντιλήψεις για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΔΑ) πρέπει αυτές να επικρατούν. Έτσι προχώρησε η ανθρωπότητα από τη βαρβαρότητα προς τον διεθνώς επιβαλλόμενο πλέον σεβασμό της αξίας του κάθε ανθρώπου.
Ο σημερινός πόλεμος κατά της παραπάνω αρχής της επικράτησης των κανόνων των ΔΑ έναντι αντίθετων προς αυτούς παραδοσιακών εθίμων και πρακτικών διεξάγεται ακόμη και μέσα στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο της Ευρώπης! Όλα τα παραπάνω σημαίνουν κατάργηση ΔΑ και, ιδίως, του δικαιώματος της ισότητας όλων, χωρίς διακρίσεις, χάριν της επιβολής του ισλαμισμού στον κόσμο. Ολόκληρη η πολιτική του νεοοθωμανισμού στηρίζεται σε ευνοιοκρατικές διακρίσεις υπέρ της Τουρκίας με βάση εθνικά και θρησκευτικά κριτήρια, καταργώντας την ισότητα.
Τώρα όμως προχώρησε σε πολιτική καθαρά ρατσιστική εναντίον άλλων λαών με βάση πάλι εθνικά και θρησκευτικά κριτήρια, και συγκεκριμένα κατά των Εβραίων. Αυτό σημαίνει καθαρή υποστήριξη της πολιτικής φυλετικο-θρησκευτικού ρατσισμού, τον οποίο απαγορεύει και τιμωρεί η Διεθνής Σύμβαση για την Κατάργηση όλων των Μορφών Φυλετικών Διακρίσεων, που ισχύει πλέον διεθνώς και έχει κυρωθεί από τις πλείστες χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, και οι αρχές της έχουν εισαχθεί και στη νομοθεσία μας (Ν. 927/1979 – αποτελεί, δε, γενική επιβαρυντική περίσταση για την τιμώρηση οποιασδήποτε αξιόποινης πράξης εάν αυτή τελέσθηκε με κίνητρο το φυλετικό ή θρησκευτικό μίσος, όπως ορίζει η περίπτωση 2 της παρ. 3 του άρθρου 79 του ΠΚ).
Συγκεκριμένα, ο Ερντογάν στην ομιλία του στις 28.2.2013 στο 5ο Φόρουμ της Συμμαχίας των Πολιτισμών που διοργάνωσε ο ΟΗΕ στη Βιέννη δήλωσε ότι η πολιτική του Ισραήλ, την οποία αποκαλεί «σιωνισμό», αποτελεί διεθνές έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.
Τέτοιου είδους στάση αποτέλεσε την εισαγωγή των στρατοπέδων συγκέντρωσης, όπου οι χιτλερικοί έκαιγαν ζωντανούς τους Εβραίους με «επιστημονικές» μεθόδους και έκαμαν όλους μας να ντρεπόμαστε που είμαστε άνθρωποι.
Η δήλωση αυτή εξέπληξε πολλούς παρισταμένους και προκάλεσε την έντονη αντίδραση του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Τζ. Κέρι, ο οποίος την κατήγγειλε ως ανάρμοστη.
Η νέα αυτή ρατσιστική εκδήλωση παρουσιάστηκε από τον Ερντογάν ιταμότατα, όπως όλες οι διεκδικήσεις του.
Αυτή η στάση του πρωθυπουργού της Τουρκίας δεν δικαιολογείται από την απλή διαφωνία που δικαιούται κανείς να έχει για την πολιτική του Ισραήλ -όπως έχω και εγώ για μερικά σημεία αυτής της πολιτικής-, αλλά οφείλεται στο ότι το Ισραήλ έχει το θάρρος και τη δύναμη να αντιστέκεται σε πολλές ενέργειες των Τούρκων καταλυτικές του διεθνούς δικαίου. Για παράδειγμα, η Τουρκία, κατά παράβαση του Δικαίου της Θάλασσας, ενώ απαγορεύει την κήρυξη της ΑΟΖ από τις γειτονικές της χώρες -και ιδίως από την Ελλάδα, την Κύπρο και το Ισραήλ-, την επιτρέπει στον εαυτό της και αρχίζει έρευνες για υδρογονάνθρακες, και μάλιστα σε περιοχές νησιών μας!
Ο πρωθυπουργός κ. Σαμαράς αναγκάσθηκε να στείλει γι’ αυτό ρηματική διακοίνωση διαμαρτυρίας. Την ίδια ώρα, ο Ερντογάν βάζει Τούρκους να αγοράζουν νησίδες μας στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο και οικόπεδα στη Θράκη. Επιπλέον, ίδρυσε νέο διπλωματικό γραφείο στην Αδριανούπολη με επικεφαλής πρέσβη που να καθοδηγεί τους διπλωματικούς αντιπροσώπους της Τουρκίας στις βόρειες περιοχές της Ελλάδας και στις συνορεύουσες αλβανικές. Επίσης, απαιτεί την ανέγερση μεγάλου τεμένους στην Αθήνα, ενώ απαγορεύει τη λειτουργία της Θεολογικής Σχολής της Χάλκης για να καταστήσει αδύνατη την εκλογή του επόμενου Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως, ο οποίος πρέπει να είναι και απόφοιτος πανεπιστημιακού επιπέδου Θεολογικής Σχολής και τούρκος υπήκοος.
Και μόνο τα παραπάνω αρκούν για να αποδείξουν ότι η τουρκική κυβέρνηση πρωταγωνιστεί σε φυλετικο-θρησκευτικές διακρίσεις υπέρ του νεοοθωμανισμού και εναντίον άλλων θρησκευμάτων και εθνών.
Φυσικά, προστίθεται και σωρεία άλλων γνωστών παραβάσεων Δικαιωμάτων του Ανθρώπου που το Διεθνές Δίκαιο επιβάλλει σήμερα.
Πρόσφατα ο Νταβούτογλου, εμπνευστής του Ερντογάν, έδωσε μακρά συνέντευξη στην εφημερίδα «Καθημερινή» (10-3-2013), στην οποία, αντί της βασικής γραμμής στην οποία στηρίζει την όλη πολιτική του στο βιβλίο του «Το Στρατηγικό Βάθος» και είναι η κυριαρχία του οθωμανισμού στον κόσμο διά της Τουρκίας, προσποιείται διαθέσεις συνεργασίας με την Ελλάδα προς κοινό όφελος. Ισχυρίζεται, δηλαδή, ότι ενδιαφέρεται να έχει γείτονα ισχυρό, προς το κοινό συμφέρον και των δύο, αποκλείοντας όμως ρητά τον σεβασμό του Διεθνούς Δικαίου για όλα τα θέματα διαπραγμάτευσης μαζί μας. Το τελευταίο αυτό σημαίνει ουσιαστική επανάληψη της γραμμής της κατάκτησης κυριαρχίας, για την οποία βέβαια κάθε άλλο παρά συμφέρον έχει από το να είναι ο γείτονας ισχυρός. Θέλουμε να τονίσουμε ότι το βιβλίο του Νταβούτογλου «Το Στρατηγικό Βάθος» είναι αντίστοιχο με το «Mein Kampf» του Χίτλερ και όσες θέσεις εκφράζει αντίθετες με αυτό είναι απλώς παραπλανητικές.
Υιοθετώντας τώρα πολιτική (ψευδο)φιλίας, αποκαλεί τον έλληνα ομόλογό του -παρότι ο τελευταίος χαρακτήρισε το Διεθνές Δίκαιο ως Ευαγγέλιό του- «αδελφό Δημήτρη»! Άλλα σχόλια περιττεύουν, νομίζω.