Διατί να το κρύψωμεν άλλωστε…
Ο Γ. Καμίνης έχει προ πολλού ανακοινώσει την απόφασή του να διεκδικήσει εκ νέου τον Δήμο Αθηναίων. Γνωρίζει, ωστόσο, ότι με τη στήριξη της ΔΗΜΑΡ, άντε και με ό,τι έχει απομείνει από τους Φιλελεύθερους, δεν μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο. Γιʼ αυτό και στο παρασκήνιο έχει ξεκινήσει, σύμφωνα με πληροφορίες, προσπάθεια να πετύχει το ακατόρθωτο: Να εξασφαλίσει τη στήριξη και των άλλων δύο κυβερνητικών κομμάτων, της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ. Εύκολο; Κάθε άλλο. Ελπίζει, πάντως, ότι στο πλαίσιο της κυβερνητικής συνεργασίας και των «πάρε – δώσε» ο Φ. Κουβέλης θα καταφέρει να πείσει και τον Αντ. Σαμαρά. Τι να πει κανείς; Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία…
ΟΜΟΛΟΓΩ ότι ο Φ. Κουβέλης κατέχει ένα εξαιρετικό προνόμιο. Είναι ίσως ο μόνος άνθρωπος στην επικράτεια που εκτιμά ότι η κυβέρνηση λειτουργεί σωστά, είναι αποτελεσματική και, ως εκ τούτου, δεν συντρέχουν λόγοι ανασύνθεσης του Υπουργικού Συμβουλίου. Τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση δίνει σε όλες τις ιδιωτικές συνομιλίες του. Κυβερνητικοί παράγοντες ωστόσο εκφράζουν ζωηρές αμφιβολίες για το κατά πόσο ο πρόεδρος της Δημοκρατικής Αριστεράς έχει απολέσει μέρος της κρίσης και της αντικειμενικότητάς του. Θεωρούν ότι προσπαθεί να ξορκίσει το ενδεχόμενο ενός ανασχηματισμού, διότι σε μια τέτοια περίπτωση αναμένεται να τεθεί θέμα και για τα δύο «πουλέν» του στην κυβέρνηση. Τον υπουργό Δικαιοσύνης Αντ. Ρουπακιώτη και τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης Αντ. Μανιτάκη. Ιδίως δε για τον δεύτερο, οι οιωνοί κάθε άλλο παρά καλοί είναι. Οπότε, ο κ. Κουβέλης ποιεί την ανάγκη φιλοτιμίαν…
ΤΕΙΝΩ να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι -λόγω του αδιεξόδου που προκλήθηκε στο ζήτημα των δημ. υπαλλήλων- ο Αντ. Μανιτάκης έχει περιέλθει σε δυσχερή θέση έναντι του Μεγάρου Μαξίμου κι όχι μόνον. Άλλως δεν μπορούν να εξηγηθούν οι διαρροές από το περιβάλλον του, ότι μεταξύ των… θαυμαστών του είναι κι ο Φρ. Ολάντ! Θυμήθηκαν οι στενοί συνεργάτες του (και φρόντισαν να το «σπρώξουν» στους δημοσιογράφους) ότι κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα ο γάλλος Πρόεδρος είχε εκφραστεί με ιδιαίτερα κολακευτικά λόγια για τον υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Τόσο πολύ μάλιστα, ώστε του πρότεινε, όταν ολοκληρώσει το έργο του στο υπουργείο, να μεταβεί στη Γαλλία για να εργαστεί σε υψηλό πόστο. Ποιος ξέρει, ίσως η επιθυμία του κ. Ολάντ να πραγματοποιηθεί πιο σύντομα απʼ ό,τι υπολόγιζε και ήλπιζε.
Το ενδιαφέρον των Κινέζων για το αεροδρόμιο «Ελ. Βενιζέλος» δεν είναι ξαφνικό ούτε πρόωρο. Η πρώτη φορά που είχαν εκδηλώσει ενδιαφέρον για την απόκτηση τμήματος των μετοχών που κατέχει το ελληνικό Δημόσιο ήταν επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου. Η απάντηση που, σύμφωνα με πληροφορίες, είχαν λάβει τότε ήταν ότι έχει προβάδισμα η γερμανική εταιρεία Χόχτιφ, που -ως γνωστόν- κατέχει το υπόλοιπο των μετοχών κι έχει τη διαχείριση του αεροδρομίου. Τώρα η Χόχτιφ πούλησε στους Ισπανούς και αποχώρησε. Οι Κινέζοι πάντως ενδιαφέρονται ακόμη.