Μνημονιακών μέτρων συνέχεια…
Για το μαρτύριο του λαού δεν ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο η «τρόικα», ούτε προβάλλει αναιδείς απαιτήσεις. Απλώς επιμένει να εφαρμοστούν οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους φωστήρες υπουργούς των Οικονομικών των κυβερνήσεων της τελευταίας τριετίας
Η «τρόικα» και πάλι παρούσα στην Αθήνα, για τον έλεγχο εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος δημοσιονομικής εξυγίανσης. Το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα ψηφίστηκε από τη Βουλή με συνοπτικές διαδικασίες στις 7 Νοεμβρίου 2012, περιέχει όλες τις δεσμεύεις που έχει αναλάβει η Ελλάδα για την περίοδο 2013-2016 και αποτελεί τώρα τον νόμο 4093/2012. Επειδή συνήθως μονομερώς κατηγορούμε την «τρόικα» για υπερβολικές και επιπρόσθετες απαιτήσεις, καλό είναι να γνωρίζουμε επακριβώς τα μέτρα που έχει δεσμευτεί η Ελλάδα να εφαρμόσει, για να μπορέσει να εξυπηρετήσει το δημόσιο χρέος. Και ακόμη να γνωρίζουμε και τι μας περιμένει την επόμενη τετραετία. Τι περιμένει τον λαό και τι περιμένει την επόμενη κυβέρνηση. Επομένως για το μαρτύριο του λαού δεν ευθύνεται αποκλειστικά και μόνο η «τρόικα», ούτε προβάλλει αναιδείς απαιτήσεις. Απλώς επιμένει να εφαρμοστούν οι δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι ελληνικές κυβερνήσεις με τους φωστήρες υπουργούς των Οικονομικών των κυβερνήσεων της τελευταίας τριετίας. Και ο κ. Βενιζέλος που υπέγραψε τις δεσμεύσεις αυτές, αναγνώρισε ότι όχι μόνο δεν βοήθησαν την ελληνική οικονομία και τον ελληνικό λαό, αλλά μας οδήγησαν σ’ αυτήν την εξαθλίωση. Και συνέχισε ο κ. Βενιζέλος ότι τώρα το ΠΑΣΟΚ έγινε γάτα και θα πιάνει τα ποντίκια. Δηλαδή, με λίγα λόγια, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ προσπαθεί τώρα να απαλύνει τα λάθη του κόμματός του, το οποίο έχει φτάσει σχεδόν σε διάλυση.
Η δέσμη των μέτρων που προβλέπει ο ν.4093/12 για την περίοδο 2013-2016 υποχρεώνει την κυβέρνηση της χώρας μας να εφαρμόσει τα παρακάτω μέτρα:
α) Αναδιάρθρωση του δημόσιου τομέα. Είναι οι περίφημες απολύσεις μονίμων δημοσίων υπαλλήλων για λόγους οικονομιών. Ανεξάρτητα εάν αυτές οι απολύσεις θα σημάνουν την υποβάθμιση των υπηρεσιών που είναι υποχρεωμένο ένα κράτος να παρέχει στους πολίτες του. Εθνική άμυνα, υπηρεσίες υγείας, εκπαίδευση, εσωτερική ασφάλεια και περιορισμό της εγκληματικότητας πρέπει να τα ξεχάσει ο έλληνας πολίτης. Το κράτος θα υφίσταται ουσιαστικά μόνο στα χαρτιά, αρμόδιο να ψηφίζει και να εφαρμόζει τις εντολές της «τρόικας». Από την απόλυση των 150.000 δημοσίων υπαλλήλων, υπολογίζεται ότι το κράτος θα κερδίσει, με τον περιορισμό της δαπάνης για μισθοδοσία, γύρω στα 720 εκατ. ευρώ. Και το ερώτημα είναι: αξίζει γι’ αυτό το ευτελές ποσό, να παραλύσει ο κρατικός μηχανισμός και να αυξηθεί η ανεργία; Προφανώς άλλη είναι η επιδίωξη της «τρόικας». Να υπάρχει ένα σκιώδες κράτος και μια κυβέρνηση απογυμνωμένη από εξουσίες.
β) Αναδιάρθρωση των ΟΤΑ. Αυτό σημαίνει και απολύσεις του τάχα πλεονάζοντος προσωπικού, αλλά και περιορισμό των άχρηστων και πολυτελών δαπανών των δήμων και των περιφερειών. Επειδή οι υπηρεσίες που προσφέρουν οι δήμοι είναι πολύ σημαντικές, ιδίως στους τομείς αφενός της καθαριότητας για την προστασία της υγείας, και αφετέρου της εκτέλεσης μικρών τεχνικών έργων για την εξυπηρέτηση των οικισμών και την ασφάλεια των κατοίκων, έχουμε τη γνώμη ότι οι δήμοι επιβάλλεται να ενισχυθούν και όχι να αποδυναμωθούν. Η εξοικονόμηση δαπανών από τα μέτρα αυτά υπολογίζεται ότι θα φτάσει στα 210 εκατ. ευρώ. Νομίζουμε ότι αυτά τα χρήματα δεν θα αξιοποιηθούν σε πιο αποδοτικούς σκοπούς και καλό θα είναι να παραμείνουν στους ΟΤΑ, που πιάνουν τόπο. Και το μόνο που θα πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα ο ελεγκτικός μηχανισμός του κράτους θα πρέπει να είναι η χρηστή διοίκηση και διαχείριση των εσόδων των δήμων. Γιατί είναι απαράδεκτο το φαινόμενο να έχουν μηνυθεί 40 δήμοι για φοβερές ατασθαλίες στη διαχείριση των πόρων των δήμων.
γ) Το τρίτο τσουχτερό μέτρο είναι η δέσμευση για περιορισμό των δαπανών για την πληρωμή συντάξεων. Αυτό το μέτρο η κυβέρνηση υπολογίζει ότι πρέπει να αποδώσει 5,5 δισ. ευρώ. Το δράμα των συνταξιούχων συνεχίζεται αμείωτο μέσα στην τετραετία που διανύουμε. Και είναι η μεγάλη ντροπή για μια κυβέρνηση, να καταδικάζει τα λεγόμενα «περήφανα γηρατειά». Με τις ρυθμίσεις που ήδη έχουν γίνει στις συντάξεις, και σε όσες θα ακολουθήσουν στο εγγύς μέλλον, οι συνταξιούχοι εξοντώνονται. Πέρα από αυτό, όμως, θα πρέπει να σκεφτεί η κυβέρνηση ότι οι εν ενεργεία εργαζόμενοι, βλέποντας το επίπεδο στο οποίο θα καταλήξουν οι συντάξεις, θα προσπαθήσουν, έστω και με παράνομες ενέργειες, να επιβιώσουν. Με λίγα λόγια, κάθε χρόνο, από το 2013 μέχρι το 2016, οι συνταξιούχοι θα βλέπουν συνεχώς ένα κούρεμα των συντάξεών τους, κύριων και επικουρικών.
δ) Περιορισμός της μισθολογικής δαπάνης. Το μέτρο αυτό αφορά τους εν ενεργεία εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και προκύπτει προφανώς από τις οικονομίες που θα επιτευχθούν από τις απολύσεις υπαλλήλων. Η προσδοκώμενη μείωση της δαπάνης για μισθοδοσία φτάνει στο ύψος του 1,5 δισ. ευρώ. Το συμπέρασμα είναι ότι το κούρεμα των βασικών αποδοχών των εν ενεργεία μισθωτών θα σταματήσει και ίσως ορισμένα μικροεπιδόματα να περικοπούν. Μόνον αν υπάρξει αύξηση της φορολογίας, τότε και μόνο θα έχουμε μείωση των καθαρών αποδοχών. Και το μέτρο αυτό συμπληρώνεται με παρεμβάσεις του κράτους για εξορθολογισμό των δαπανών για κοινωνικά επιδόματα. Ήδη τα περισσότερα επιδόματα έχουν πλέον καταργηθεί ή έχουν περιοριστεί σημαντικά, όπως για παράδειγμα το ΕΚΑΣ. Να δούμε τώρα ποια από τα λιγοστά επιδόματα που έχουν απομείνει θα διατηρηθούν τελικά. Πάντως πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι οι συνεχείς διαβουλεύσεις του κλιμακίου της «τρόικας» με τον κ. Στουρνάρα και τους συμβούλους του, αφορούν θέματα περιορισμού συντάξεων, μισθών και επιδομάτων, και ποτέ δεν έχει ανακοινωθεί η απαίτηση αυτή δημοσίως.
ε) Εξορθολογισμός των δαπανών για υγειονομική περίθαλψη, με προσδοκώμενη απόδοση από την εφαρμογή του ύψους 1,1 δισ. ευρώ. Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι οι παροχές υγειονομικής περίθαλψης θα μειωθούν πέρα από τις ήδη μειώσεις που έχουν εφαρμοστεί. Τελικά κινδυνεύουμε να εξαφανιστεί εντελώς η ιατροφαρμακευτική και νοσοκομειακή περίθαλψη των εργαζομένων στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Δεδομένου ότι και στο ΙΚΑ θα εφαρμοστούν επιπλέον μέτρα περιορισμού των δαπανών του για υγειονομικές παροχές. Το ασφαλιστικό μας σύστημα είναι γεγονός ότι έφτασε σε σημείο κατάρρευσης και οπωσδήποτε θα έπρεπε να ληφθούν κάποια μέτρα για να φρενάρουν αυτόν τον κατήφορο. Μόνο που τα μέτρα αυτά θα πρέπει να είναι μελετημένα, ώστε να μην πολλαπλασιάζουν τα βάρη στους ώμους των εργαζομένων.
στ) Εξορθολογισμός των εκπαιδευτικών δαπανών. Δεν ξέρουμε ποια είναι τα μέτρα αυτά, αλλά έχουμε τη γνώμη ότι μάλλον θα πρόκειται για το σχέδιο «Αθηνά». Υπολογίζεται ότι από την κατάργηση ορισμένων τμημάτων και σχολών των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ θα προκύψουν 135 εκατ. ευρώ οικονομίες για το κράτος. Και ασφαλώς υπάρχουν ορισμένες ειδικότητες στα ΤΕΙ, οι οποίες δεν έχουν ζήτηση στην αγορά εργασίας. Όμως όλες οι σχολές πανεπιστημιακού επιπέδου, εφόσον βρίσκονται μέσα στο φάσμα της επιστήμης, θα πρέπει να διατηρηθούν. Γιατί, στην αντίθετη περίπτωση, το πανεπιστήμιο υποβαθμίζεται. Πολλοί κατηγορούν την κυβέρνηση ότι σκοπός της αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης είναι η ιδιωτικοποίηση και των πανεπιστημίων. Όμως τον δημόσιο χαρακτήρα των πανεπιστημίων τον κατοχυρώνει το ισχύον Σύνταγμα. Επομένως η ιδιωτικοποίηση της ανώτατης εκπαίδευσης προϋποθέτει την αλλαγή του Συντάγματος, καθόσον αφορά το σημείο αυτό, πράγμα το οποίο απαιτεί μια μακροχρόνια διαδικασία, καθοριζόμενη ρητά από το Σύνταγμα.
ζ) Περιορισμός των αμυντικών δαπανών. Οι αμυντικές δαπάνες θα περιοριστούν κατά 400 εκατ. ευρώ. Αυτό σημαίνει και ελάττωση του αξιόμαχου των ενόπλων μας δυνάμεων. Είναι το πλέον άστοχο μέτρο, δεδομένου ότι οι γείτονες της Ελλάδος έχουν βλέψεις εδαφικές σε βάρος μας. Η Αλβανία δεν κρύβει τις βλέψεις αυτές. Το ίδιο και τα Σκόπια. Καθόσον αφορά την Τουρκία και αυτή επιβουλεύεται τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, όμως ξέρει να κάνει και «προσφορές φιλίας», επίπλαστες βέβαια. Με τα δεδομένα αυτά, απορούμε πώς βρέθηκε έλληνας κυβερνητικός αξιωματούχος να ανεχθεί αυτό το μέτρο και να το συμπεριλάβει στις δεσμεύσεις της χώρας μας.
η) Αφήσαμε τελευταία τη δέσμευση της χώρας μας για αλλαγές στο φορολογικό σύστημα. Οι αλλαγές αυτές υπολογίζεται ότι θα αποφέρουν έσοδα της τάξης των 4 δισ. ευρώ. Είναι γεγονός ότι την τελευταία τριετία το φορολογικό μας σύστημα έχει εντελώς ξεχαρβαλωθεί. Έγινε άδικο και γραφειοκρατικό και πρέπει να πεταχτεί στον κάλαθο των αχρήστων.
Όμως δεν αρκεί μόνο να αποκτήσουμε σύστημα με φορολογική δικαιοσύνη. Αυτή τη στιγμή, με την εισοδηματική και φορολογική αφαίμαξη της μεγάλης πλειονότητας του ελληνικού λαού, πρέπει η κυβέρνηση να συνειδητοποιήσει ότι ο λαός ξεπέρασε τα όρια ανοχής. Και απαιτεί μέτρα εναντίον όλων εκείνων που πλούτισαν σε βάρος του, δηλαδή τη δήμευση όλων των παράνομων κερδών, ώστε τα χρήματα αυτά να διατεθούν για την ανακούφιση του αγανακτισμένου Έλληνα.
Η κυβέρνηση δείχνει να μη θέλει να φορολογήσει τα παράνομα εισοδήματα και περιορίζεται σε μειώσεις μισθών, συντάξεων, απολύσεις, χαράτσια, και επιβολή και άλλων έμμεσων φορολογικών βαρών, που εφευρίσκουν οι αρρωστημένοι εγκέφαλοι των συμβούλων. Με αυτήν την ανισοκατανομή των βαρών έχει θρυμματιστεί η κοινωνική συνοχή, πράγμα πολύ επικίνδυνο, που μπορεί να οδηγήσει σε ανώμαλες καταστάσεις. Και ηθικοί αυτουργοί, για ό,τι συμβεί, θα είναι οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί που στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση.