Η ζωή είναι δύσκολη, χρειάζεται μαχητές…

Ανοίγει την ψυχή της και μιλά και για τη δύσκολη προσωπική της ζωή, την οποία πάλεψε και βγήκε νικήτρια, αλλά και τη μεγάλη αγάπη της ζωής της, τον γιο της, που μέσα στην κρίση τον μαλώνει για να μη χύνει το γάλα του…

// Γιατί επέλεξες να πας στον διαγωνισμό της Eurovision με ελληνικό τραγούδι;
Ήθελα να πάω στη Eurovision με ελληνικό στίχο, γιατί ήθελα να τραγουδήσω στη γλώσσα μου, αν και ο αγγλικός στίχος μας έχει φέρει την πρωτιά με την Έλενα Παπαρίζου. H Eurovision είναι μια μεγάλη γιορτή και είναι τιμή για τον κάθε τραγουδιστή που εκπροσωπεί τη χώρα του. Και στο κάτω κάτω είναι μια θετική προβολή για την πατρίδα και για τον τουρισμό. Θεωρώ τη φετινή διοργάνωση, από την ΕΡΤ και το μουσικό κανάλι ΜAD, από τις καλύτερες διοργανώσεις. Το MAD πρόσθεσε στον μουσικό διαγωνισμό κάτι από τις εκδηλώσεις των ευρωπαϊκών βραβείων μουσικής, μια αισιόδοξη νότα, ότι μπορούν να γίνουν όμορφα πράγματα στην Ελλάδα, ακόμα και μέσα στην κρίση.

// Τι είναι το λαϊκό τραγούδι για εσένα; Ομολογουμένως έχεις μια από τις καλύτερες λαϊκές φωνές, όσον αφορά τη χροιά και την απίστευτη δύναμη φωνής…
Το λαϊκό τραγούδι είναι οι ρίζες μας, για εμένα είναι και η κληρονομιά μου, καθώς εγώ μεγάλωσα με τα τραγούδια της γιαγιάς μου, της Καίτης Γκρέυ. Θυμάμαι ότι ήμουν κοριτσάκι 8 χρονών και άκουγα το «Βουνό», τα «Ξένα χέρια». Άκουγα και Στέλιο Καζαντζίδη.

// Φέτος συνεργάστηκες με τον Σάκη Ρουβά και δεκάδες νεαροί και νεαρές ήρθαν στο πρόγραμμά σας. Είσαι και εσύ μια νέα κοπέλα. Τι σου λένε οι θαυμαστές σου στα καμαρίνια; Σου ανοίγονται για όσα ζουν;
Φέτος προβληματίστηκα πάρα πολύ, γιατί ένα μεγάλο ποσοστό μου έλεγε «Αγγελική πάμε Γερμανία για δουλειά», «Πάμε Αμερική», «Μπαρκάρω σε καράβι». Τι συμβουλή να δώσω στα ελληνόπουλα που μεταναστεύουν; Τους έλεγα αυτό που ξέρω και που έχω νιώσει. Ότι η ζωή είναι δύσκολη και χρειάζεται μαχητές. Οφείλουμε να έχουμε ψυχραιμία.

// Ούτε και η δική σου ζωή ήταν εύκολη, τουλάχιστον στα προσωπικά σου. Μεγαλώνεις μόνη σου ένα παιδί, είσαι αγωνίστρια και, όπως πληροφορήθηκα, και πολύ καλή μητέρα.
Έχω τη βοήθεια της οικογένειάς μου, αλλά ναι, για εμένα το παιδί είναι η πρώτη προτεραιότητα. Ήταν επιλογή μου αυτό το παιδί και με πολλή αγάπη το φροντίζω και θα το προστατεύω με τον καλύτερο τρόπο. Να, τώρα άργησα στο ραντεβού για τη συνέντευξή μας και σας ζητώ χίλια συγγνώμη, αλλά το παιδί μου έχει ωτίτιδα. Στη δουλειά μου όμως στάθηκα τυχερή, αν και δούλεψα πολύ. Σκαλοπάτι σκαλοπάτι ανέβηκα και έφτασα να τραγουδάω δίπλα στον Νότη Σφακιανάκη. Δεν θα μʼ άρεσε και η απότομη άνοδος. Η διαδρομή χρειάζεται ωριμότητα. Και κυρίως χρειάζεται εμπειρία και γνώση. Γιατί έτσι γίνεσαι και καλύτερος στη δουλειά σου και καλύτερος άνθρωπος.

// Τη σύγκριση με τον μύθο και τη φωνή της γιαγιάς σου δεν τη φοβήθηκες;
Όχι, γιατί δεν τίθεται θέμα σύγκρισης. Η γιαγιά μου είναι μέρος της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού. Και σήμερα υπάρχουν τονικά –και από θέμα τεχνικής, ακόμα και ταλέντου– πολύ καλές φωνές, αλλά οι τραγουδιστές της εποχής της γιαγιάς μου γεννιούνται μια φορά.

// Η οικονομική κρίση πόσο έχει επηρεάσει τις νυχτερινές πίστες;
Πάρα πολύ. Η οικονομική κρίση είναι μια αλυσίδα. Όταν από τον κόσμο λείπουν βασικά πράγματα για να αντιμετωπίσει την καθημερινότητα, η διασκέδαση είναι ένα κομμάτι που δεν θα περάσει από το μυαλό του. Παρόλʼ αυτά, επειδή ο κόσμος είναι τόσο πιεσμένος, μπορεί αυτό που θα του περισσέψει να το δώσει για να ακούσει ένα λαϊκό τραγούδι και να πιει ένα κρασί για να εκτονωθεί. Το έχει ανάγκη να ξεδώσει. Δεν μπορεί να σκέφτεσαι όλη μέρα και όλη νύχτα τα προβλήματα, θα σε πάρει από κάτω.

// Πιστεύεις ότι έχουμε ξεπεράσει τα δύσκολα;
Ειλικρινά, το εύχομαι. Βλέπω όμως τον κόσμο και υποφέρει. Προσεύχομαι να φτιάξουν τα πράγματα όσο πιο σύντομα γίνεται. Σίγουρα θα πάρει χρόνο για να βελτιωθεί η κατάσταση στην Ελλάδα. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι υπομονή, ακόμη και στα πιο δύσκολα.

// Για μια γυναίκα που συντηρεί μια μονογονεϊκή οικογένεια υπάρχει κρατική πρόνοια;
Δεν θέλω να σου μιλήσω για εμένα. Φιλικό μου ζευγάρι, που εργάζονται και οι δύο, προσπαθούσαν να βάλουν το παιδάκι τους σε δημόσιο παιδικό σταθμό και ήταν πάρα πολύ δύσκολο. Τα παιδιά έχουν ευθύνη, υποχρεώσεις και τα έξοδα είναι πολλά. Η δική μου ζωή βαδίζει σʼ ένα συντηρητικό πλαίσιο. Με τον μικρό μου, όταν δεν πίνει το γάλα του, έχουμε μεγάλο καβγά και συζήτηση. Του λέω: «Εγώ το γάλα σου δεν το χύνω στον νεροχύτη. Άλλα παιδάκια δεν έχουν να πιουν γάλα και εμείς θα το πετάμε και θα γκρινιάζουμε;»

// Για εσένα η κρίση είναι μόνο οικονομική;
Όχι, είναι πολιτική. Εκείνοι μας έφεραν ως εδώ και όχι ο απλός κοσμάκης που πληρώνει αμαρτίες αλλωνών. Δεν είδα από τους 300 βουλευτές να κόβεται ο μισθός τους. Θα μου πεις, βάζεις στην πυραμίδα των αξιών σου το χρήμα; Μα πώς θα ζήσεις χωρίς αυτό; Εδώ μιλάμε ότι υπάρχει κόσμος που δεν έχει να φάει. Κοντινοί μου άνθρωποι, μου λένε: «Αγγελική, φτάσαμε στο σημείο να λέμε δόξα τω Θεώ που έχουμε ένα πιάτο φαγητό. Δόξα τώ Θεώ που δουλεύουμε, όταν δουλεύουμε». Τα βασικά πράγματα έγιναν προνόμιο. Δεν είναι αυτονόητο τίποτα πια.

// Ποιες συμβουλές δίνει στον γιο σου για τη ζωή;
Να πιστεύει στον Θεό, να αγωνίζεται και να βοηθάει τον συνάνθρωπο. Πρέπει από το λίγο που έχει ο καθένας, να δώσει κάτι. Τώρα του λέω ότι από τα παιχνίδια σου και τα ρούχα σου, από αυτά που έχεις, μπορείς να δώσεις κάποια και το κάνει μόνος του.

// Η τηλεόραση για εσένα είναι ένα αγαπητό μέσο;
Υπάρχουν εκπομπές για όλα τα γούστα. Μʼ αρέσει η τηλεόραση όσον αφορά την ψυχαγωγία. Στα δελτία ειδήσεων πολλοί προσπαθούν να μας πείσουν ότι καλά γίνονται τα όσα γίνονται, αλλά η ζωή μάς δείχνει άλλα. Την αγαπάω την πατρίδα μου και στεναχωριέμαι γιατί την κατάντησαν έτσι. Αλλά ακόμη και σʼ αυτήν την καταστροφή, δεν θα παραπονεθώ και θα πω γιατί να έχω γεννηθεί στην Ελλάδα και γιατί να μην έχω γεννηθεί κάπου αλλού. Δεν την αλλάζω με τίποτα. Χαίρομαι όταν ακούω ότι πολλοί κάτοικοι των Αθηνών γυρνάνε στα χωριά τους. Μακάρι να γυρνούσα στο χωριό της μαμάς μου, στην Άρτα – είναι πανέμορφα. Όποιος Έλληνας ζει σε νησί και σε χωρίο είναι τυχερός. Η ζωή είναι πιο ήρεμη.

// Ψηφίζεις;
Πάντα.

// Τι ετοιμάζεις δισκογραφικά;
Μια ολοκληρωμένη δισκογραφική δουλειά με την εταιρεία μου, την Platinum Records. Θα είναι μια δουλειά με πολλές εκπλήξεις, γιατί και εγώ είμαι σε μια τέτοια επαγγελματική φάση, έπειτα από δέκα χρόνια.

// Ποιες συνεργασίες σου ξεχωρίζεις;
Ο Νότης είναι καλλιτέχνης με όλη τη σημασία της λέξεως. Τον θαυμάζω, μου έχει δώσει τις καλύτερες συμβουλές, τον παρακολουθούσα με δέος, είναι υπέροχος άνθρωπος. Συνεργάστηκα τρία χρόνια μαζί του. Πολύ αγαπημένος μου ο Αντώνης Ρέμος, υπέροχη συνεργασία, αλλά και ο Σάκης Ρουβάς, πολύ λαμπερός στη σκηνή, περάσαμε πολύ καλά φέτος.

// Ο καλλιτέχνης γεννιέται;
Θα σου πω κάτι. Ο γιος μου, ενώ του αρέσει ο αθλητισμός, έχει κόλλημα με το τραγούδι. Μαθαίνει μουσικά τραγούδια, ακούει μουσική και τραγουδάει συνέχεια στο σπίτι. Αλλά και εγώ όταν ήμουν μικρή έλεγα θα γίνω τραγουδίστρια, ήμουν σε ένα γκρουπάκι στο σχολείο. Το τραγούδι το καταλαβαίνεις από παιδί, σε κατέχει. Πάντως το τραγούδι δεν είναι εύκολη δουλειά. Δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα. Υπάρχουν άνθρωποι που θα σου κλείσουν τον δρόμο. Μου έχει τύχει. Αλλά αυτό με πείσμωσε περισσότερο. Όταν αγαπάς κάτι και προσπαθείς πολύ, θα σου δοθεί η ευκαιρία για να δείξεις και εσύ αυτό που μπορείς να δώσεις και αυτό που είσαι.

// Τι θέλεις από τη ζωή σου;
Θέλω, όταν θα έχω μεγαλώσει, θα έχω εγγόνια και θα είμαι γιαγιά, να κοιτάξω πίσω και να πω με πάρα πολλή σιγουριά για τον εαυτό μου: «Καλά τα κατάφερες. Ήσουν προπάντων ένας καλός άνθρωπος. Κρατήθηκε καθαρή η ψυχή σου και μεγάλωσες ένα καλό παιδί. Το έπλασες σωστά». Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι όταν είσαι γονιός. Εύχομαι να τα καταφέρω.