Νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα και άγος μνημονιακού ζόφου

Εκτός από το ουσιαστικό «άγος», ο τίτλος του σημερινού άρθρου συνετέθη από λέξεις του οικονομολόγου-ερευνητή Κωστή Θεοδωρόπουλου σε δικό του εξαιρετικό άρθρο, που δημοσιεύτηκε με εντελώς διαφορετικό τίτλο στην «Αυγή» της Τρίτης.

Η ζωή στην Ελλάδα έχει καταντήσει πλέον αβίωτη. Η ετεροκατευθυνόμενη τρικομματική κυβερνητική μαφία παραπαίει ψευδόμενη ασυστόλως. Η… ευρηματικότητά της εξαντλείται στη διατυπωτική μορφή των ψευδολογιών της και στις κίβδηλες δικαιολογίες που προβάλλει όταν στριμώχνεται. Ακόμα και τα συστημικά ΜΜΕ, συμπεριλαμβανομένων και φιλοκυβερνητικών εφημερίδων, δεν τολμούν τον τελευταίο καιρό να την υποστηρίζουν ολοσχερώς. Παρά ταύτα, οι δήθεν αυτοτελώς κυβερνώντες αγνοούν επιδεικτικά το συντελούμενο ανοσιούργημα εις βάρος της χώρας τους και του λαού της, καταφεύγοντας σε ωμούς εκβιασμούς και στην απροκάλυπτη βία. Μια βία –το έχω γράψει κι άλλες φορές– που θα προκαλέσει απερέγκλιτα ΑΝΤΙΒΙΑ εκ μέρους των όλο και περισσότερο πενόμενων Ελλήνων. ΑΝΤΙΒΙΑ που ΤΗΝ ΤΡΕΜΟΥΝ και δεν θα μπορέσουν να την αποφύγουν κρυπτόμενοι και καταλλήλως προφυλασσόμενοι.

Η επίσκεψη του Προέδρου της Γαλλίας κ. Ολάντ στην Αθήνα υπήρξε αναντίρρητα ΦΙΑΣΚΟ. Γαλλογερμανικός άξονας έπαψε προ πολλού να υφίσταται. Η Γερμανία της Μέρκελ τον διατηρεί τύποις, ενώ έχει καπελώσει πλήρως τη Γαλλία. Μια Γαλλία που έχει ανάλογα προβλήματα με τις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου και αντί να συσπειρωθεί μαζί τους, περί άλλα τυρβάζει. Στην Αθήνα ήρθε ο κ. Ολάντ για να προσφέρει… αλληλεγγύη στους Έλληνες, υπέγραψε μια συμφωνία για τον τουρισμό, προαλείφεται να μας πασάρει γαλλική εταιρεία για την υποκατάσταση της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΔΑΘ –την ίδια, αν δεν απατώμαι, που λυμαινόταν τα νερά στη Γαλλία μαζί με μία δεύτερη και μετά τα επανακρατικοποίησαν– και, στην ουσία, για να προσφέρει τη δυνατότητα στον Σαμαρά να κάνει το κομμάτι του, εμφανιζόμενος δύο και τρεις φορές μαζί του στη δημόσια τηλεόραση κατά τη διάρκεια απεργίας της ΕΣΗΕΑ…

Ο γάλλος Πρόεδρος υποσχέθηκε τη δραστηριοποίηση γαλλικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα. Και αυτό όταν ήδη έχουν εγκαταλείψει την Ελλάδα οι περισσότερες! Σε ποιους απευθύνεται άραγε; Σε εντελώς αδαείς; Διέψευσε επίσης το γραφέν ότι η επίσκεψή του στην Ελλάδα απέβλεπε στο να μας πουλήσει, εκτός από τέσσερα αεροπλάνα, δύο γαλλικές φρεγάτες. Γνωρίζουμε, όμως, ότι οι δύο αυτές φρεγάτες –και δεν εννοούμε με τη λέξη «φρεγάτα» τη δεύτερη σημασία της, δηλαδή «γυναίκα γεμάτη και καμαρωτή» (για να αστειευθώ)– βρίσκονται στη χώρα μας προς ενοικίαση πρώτα ή και προς αγορά αργότερα. Γιατί δεν μας στέλνουν, ωστόσο, οι Γάλλοι τα απαιτούμενα ανταλλακτικά ώστε να καταστούν χρησιμοποιήσιμες; Διότι, κακά τα ψέματα, ως χώρα γειτνιάζουσα με την Τουρκία τις χρειαζόμαστε και θα μπορούσαμε σε πρώτη φάση να καταβάλλουμε ενοίκιο, το οποίο με τη μέθοδο του leasing θα παραμείνει ενοίκιο, όπως συμβαίνει πλέον σε τέτοιες περιπτώσεις.

Ομολογώ, πάντως, ότι με τα μέχρι τούδε γραφέντα αδίκησα τον κ. Ολάντ. Ο οποίος ενδιαφέρθηκε και για την ΑΟΖ. Μια Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη που ο Σαμαράς ΔΕΝ έχει ανακηρύξει ακόμα και που θα το πράξει… όταν πρέπει! Ένας… πατριώτης πρωθυπουργός, ο οποίος αποκάλεσε τα ΕΛΛΗΝΙΚΑ κοιτάσματα υδρογονανθράκων… ευρωπαϊκά, προκαλώντας οργισμένες αντιδράσεις εναντίον του στο διαδίκτυο. Ως προς τις εταιρείες εξορύξεως των υδρογονανθράκων, ο κ. Ολάντ πρότεινε να είναι γαλλικές και αποδέχθηκε τη συνεκμετάλλευση με την Ελλάδα κατά το ποσοστό που θα της αναλογεί. Το μέγα πρόβλημα είναι, ωστόσο, η Τουρκία. Κατά πόσον, δηλαδή, θα αποδεχθεί αυτή τη γαλλοελληνική συμφωνία. (Σημειώνω το λάθος του γάλλου Προέδρου να μη συναντηθεί με τον επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Αλέξης Τσίπρας, με τις πρόσφατες διεθνείς επαφές του, είναι περιζήτητος από Ρώσους, Αμερικανούς κ.ά., ειδικά για την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων μας.)

Και μια περίεργη σύμπτωση: Την ημέρα αφίξεως του κ. Ολάντ στην Αθήνα, η έγκριτη γαλλική εφημερίδα «Le Monde» παρέθεσε τα 7 ΠΑΚΕΤΑ ΛΙΤΟΤΗΤΑΣ που επιβλήθηκαν βάναυσα στην Ελλάδα, εξηγώντας το δυσβάσταχτο περιεχόμενο του καθενός τους. Αξίζει να εξαρθεί ότι δύο μόλις ημέρες μετά τη δημοσίευση αυτή της «Le Monde», τα «Επίκαιρα», στο τρέχον 175ο τεύχος τους, διαλαλούν πρωτοσέλιδα ότι «Είμαστε ακόμα στο 50% της ΦΤΩΧΟΠΟΙΗΣΗΣ!». Ιδού τι γράφει, μεταξύ άλλων, ο συντάκτης της σχετικής αναλύσεως με το ψευδώνυμο «Στρυμών» και υπό τον τίτλο «ΥΠΟΤΙΜΗΣΗ… ΝΟΗΜΟΣΥΝΗΣ»: «Η έξοδος από το ευρώ προφανώς δεν θα έπρεπε –και δεν πρέπει– να είναι η πρώτη ελληνική επιλογή. Αν όμως στόχος των δανειστών είναι να επιφέρουν στην Ελλάδα συνέπειες ανάλογες με αυτές της επιστροφής στη δραχμή Ή ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΕΣ, διατηρώντας τη σε ΑΠΟΙΚΙΟΚΡΑΤΙΚΟ έλεγχο και με μειωμένη εθνική κυριαρχία, τότε η ελληνική ηγεσία στο σύνολό της πρέπει να αναθεωρήσει τη στάση της. Εκτός κι αν κάποιοι θεωρούν ότι το μέλλον της Ελλάδας είναι η πακιστανοποίησή της εντός ευρώ και η εμπέδωση σε αυτήν ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΑΙΩΝΙΟΥ ΠΡΟΤΕΚΤΟΡΑΤΟΥ».

Και προσθέτει πέντε σημεία που εισάγονται με την έκφραση «είναι ντροπή και ξεφτίλα». Θα παραθέσω τα εξής τρία από αυτά. 1: «Είναι ντροπή και ξεφτίλα να ελέγχουν οι δανειστές ακόμα και τον αριθμό εισακτέων στις παραγωγικές σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων». 2: «Είναι ντροπή και ξεφτίλα να έχει γεμίσει η Ελλάδα γερμανικά κλιμάκια που επιχειρούν να στήσουν συνθήκες ΠΛΙΑΤΣΙΚΟΥ στην ελληνική οικονομία». 3: «Είναι ντροπή και ξεφτίλα να απειλούνται οι Έλληνες από την ίδια την πολιτική ηγεσία τους (σ.σ.: την κυβέρνησή τους όφειλε να γράψει) ότι, αν δεν εφαρμόσουν το Μνημόνιο, θα ενσκήψουν χίλιες μύριες συμφορές, ενώ η υλοποίηση του προγράμματος οδηγεί σε ακόμα δυσμενέστερες επιπτώσεις χωρίς προοπτική ανάκαμψης».

Δύο από τα γεγονότα της διαρρεύσασας εβδομάδας χρήζουν μνείας: Η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα ότι διαθέτουμε «μνημονιακό παρασύνταγμα» και ότι πρέπει να δημιουργηθεί «επιτροπή σοφών» που θα καταργήσει, αντικαθιστώντας το με άλλο, το υφιστάμενο πολιτικό και θεσμικό εποικοδόμημα, καθώς και η «πρόταση μομφής» που κάλεσε να την υποστηρίξουν βουλευτές όλων των κομμάτων ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Απόστολος Κακλαμάνης για τον ανεκδιήγητο και περιφρονητή της Βουλής Στουρνάρα. (Ελπίζω, Απόστολε, να μην κάνεις πίσω.) Θα κλείσω με κάτι ακόμα: την παραίτηση της κυβέρνησης της Βουλγαρίας. Δεν με ενδιαφέρει το ποιόν του πρωθυπουργού της κ. Μπορίσοφ ούτε το αν επρόκειτο για τακτικό ελιγμό. Με ενδιαφέρει απόλυτα ο μαγικός ξεσηκωμός του βουλγαρικού λαού μετά τη ραγδαία αύξηση της τιμής του ηλεκτρικού ρεύματος, όπως και η δήλωση του κ. Μπορίσοφ ότι δεν ανέχεται τον ξυλοδαρμό πολιτών από την αστυνομία. Η κατάσταση στη χώρα αυτή αποτελεί μικρογραφία τής κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα (συνεχείς αυξήσεις τιμών και ΑΣΥΔΟΤΗ αστυνομία). Υπάρχουν, επομένως, οι προϋποθέσεις για να μιμηθούμε χωρίς δισταγμό τους βόρειους γείτονές μας.