Αποκούμπι τα ιδρύματα…
Το Ίδρυμα, που και τεράστια ποσά διαθέτει και -ακόμη πιο σημαντικό- είναι ιδιαίτερα γενναιόδωρο προς την Ελλάδα. Η ανακοίνωση της επιλογής του κ. Κασκαρέλη έγινε από τον πρόεδρο του Ιδρύματος Ανδρέα Δρακόπουλο, ο οποίος διευθύνει το Ίδρυμα από τη Νέα Υόρκη, όπου επί μακρόν υπηρέτησε και ο κ. Κασκαρέλης. Να υπενθυμίσουμε ότι και ο Λουκάς Τσίλας, μετά τη θητεία του στην Ουάσινγκτον, παραιτήθηκε και έκτατε κατέχει διευθυντική θέση στο Ίδρυμα Ωνάση στη Νέα Υόρκη.
Να ευχηθούμε στον κ. Κασκαρέλη καλή επιτυχία και να καταφέρει να δώσει ένα ακόμη πιο ανθρώπινο στίγμα στις δράσεις του Ιδρύματος «Σταύρος Νιάρχος», το οποίο δείχνει να έχει ευαισθησίες και να μην εξαντλείται μόνο σε εκδηλώσεις δημοσίων σχέσεων…
Πάντως, θα μείνει ακόμη μερικές έβδομες στη θέση του ο κ. Κασκαρέλης, καθώς θα πρέπει να βρεθεί και ο αντικαταστατής του, ο οποίος να έχει την έγκριση όχι μόνο του Δημ. Αβραμόπουλου, αλλά και του Μεγάρου Μαξίμου.
***
Σε αυτό το πλαίσιο, υπάρχουν πρέσβεις, όπως ο Βασ. Πισπινής, Αν. Μητσιάλης, ο Στ. Λυκίδης κ.ά., που θα μπορούσαν να καλύψουν το κενό. Παρά το γεγονός ότι τη θέση αυτή ποτέ δεν τη συμπάθησαν στο ΥΠΕΞ, καθώς έδινε τη δυνατότητα στους ημέτερους του γενικού γραμματέα να κάνουν κουμάντο στο υπουργείο, θα έπρεπε να αντιμετωπιστεί σοβαρά η πρόκληση του ορισμού (πραγματικού) υπηρεσιακού γενικού γραμματέα…
****
— Το Ανώτατο Υπηρεσιακό δεν έκρυβε και πολλές εκπλήξεις: Ο Θεόδωρος Γεωργακέλος δεν έχει άδικο να είναι εξοργισμένος για τη μεταχείριση που του επιφυλάχθηκε, καθώς μετά το χουνέρι με την οικοσκευή του να ταξιδεύει για Βρυξέλλες που θα αναλάμβανε τη ΜΑ Ε.Ε., είδε να παραμένει στη θέση του ο Θ. Σωτηρόπουλος και την οικοσκευή του έτσι να επιστρέφει στο Πεκίνο. Τώρα πρέπει να ξεκινήσει πάλι τη μετακίνηση, καθώς -τιμωρητικά μάλλον- μετατίθεται στην πρεσβεία στο Λουξεμβούργο.
Ο Κώστας Χαλαστάνης από το Παρίσι πηγαίνει στις Βρυξέλλες. Όχι και άσχημα, εάν υπολογίσει κανείς τις χαλαρές υποχρεώσεις του πόστου, από όπου ο Αλέξης Χατζημιχάλης πηγαίνει σε τρίτο συνεχόμενο πόστο, στο Ραμπάτ…
— Ο Θεόδωρος Πασάς, με θητεία στο γραφείο του Γ. Παπανδρέου και στο γραφείο του Προέδρου της Δημοκρατίας Κάρ. Παπούλια, θα μετακομίσει μάλλον με ταξί, μια και από τη Μόνιμη Αντιπροσωπεία στην UNESCO μετακινήθηκε στην πρεσβεία στο Παρίσι, αποδεικνύοντας ότι, εκτός από ικανότητες, έχει και πολύ γερό δόντι. Γαλλόφωνος ο ίδιος και για οικογενειακούς λογούς προτιμά το Παρίσι, που μπορεί να κυκλοφορεί και με τη μηχανή του – εξάλλου γι’ αυτό δεν δέχθηκε τις κρούσεις για Πεκίνο ή Βελιγράδι.
Στο Πεκίνο πηγαίνει ο πρώην προσωπάρχης Βασίλης Κωστής, τον οποίο στη Λισαβόνα θα διαδεχθεί ο επικεφαλής της Εθιμοτυπίας Πάνος Καλογερόπουλος. Στη Βιέννη πηγαίνει η Χρυσούλα Αλιφέρη και στην Κοπεγχάγη η Ελένη Σουρανή, υπηρετώντας έτσι κοντά στους συζύγους τους, τον κ. Γιαννακάκη στη Βουδαπέστη και τον κ. Ζωγράφο στο Βερολίνο.
Ο Αλέξανδρος Κουγιού από Κοπεγχάγη επιστρέφει στο κέντρο, όπου αναμένεται να αξιοποιηθεί στα ελληνοτουρκικά, καθώς έχει μακρά εμπειρία και ως επιτετραμμένος στην Άγκυρα.
Στη Βέρνη πηγαίνει ο κ. Μάνεσης, στην Αβάνα ο Παύλος Χαραλάμπους, στο Μπακού από το κέντρο πηγαίνει ο Δημήτρης Τσούγκας, απ’ όπου ο Γιάννης Μεταξάς πηγαίνει στην Ντόχα, αποκτώντας πλέον μόνιμη μυρωδιά πετρελαίου! Από την Ντόχα έχει επιστρέψει ήδη η Έλσα Ζορμπαλά, μετά την επεισοδιακή θητεία με αποκορύφωμα τα όσα έγιναν κατά την προετοιμασία της επίσκεψης του κ. Σαμαρά στο Κατάρ.
Ένα ακόμη ζεύγος βρίσκουμε σε Βρυξέλλες-Χάγη, καθώς ο Μιχ. Διάμεσης στη Μόνιμη Αντιπροσωπεία ΝΑΤΟ θα υπηρετεί κοντά στη σύζυγό του Τερέζα Αγγελάτου, που από το γραφείο του υπουργού Προστασίας του Πολίτη πηγαίνει στην ολλανδική πρωτεύουσα.
Ο πρώην προσωπάρχης Παν. Σαρρής πηγαίνει στην Πράγα, η Ιφιγένεια Κοντολέοντος πήγε στο Αλγέρι, σε μια πραγματικά παράξενη αντίληψη του Υπηρεσιακού να στέλνει γυναίκες πρέσβεις σε ισλαμικές χώρες, με όσα εμπόδια προκαλεί αυτό στην άσκηση των καθηκόντων τους.
Στο Κίεβο πηγαίνει ο Βασίλης Παπαδόπουλος, στην Πρετόρια η Μαρία Διαμαντοπούλου, ο Νίκος Πλεξίδας στην Μπρατισλάβα από το Ντίσελντορφ, αδειάζοντας έτσι τη θέση για τον νυν εκπρόσωπο του ΥΠΕΞ Γρηγόρη Δελαβέκουρα και στο Βελιγράδι μετατίθεται ο Κωνσταντίνος Οικονομίδης. Στην Πρίστινα πηγαίνει η Ναντίν Αθανασιάδου και ο Λεωνίδας Κοντοβουνήσιος στην Τεχεράνη.
— Απώλεια από τον ξαφνικό θάνατο του σεμνού και διακριτικού πρέσβη μας στο Μεξικό Δημήτρη Άννινου, μόλις μία ημέρα μετά την επίδοση των διαπιστευτηρίων του. Πριν βρεθεί στο Λεξικό, από όπου και θα έκλεινε την καριέρα του, ο Δημήτρης Άννινος είχε υπηρετήσει στην πρεσβεία της Νέας Ζηλανδίας, στο γενικό προξενείο Μελβούρνης, στη Σαγκάη και σε αλλά προξενικά πόστα. Έφυγε ξαφνικά από ανεύρυσμα, προκαλώντας συγκίνηση στη Διπλωματική Υπηρεσία, την οποία τίμησε με την προσφορά του.
— Σας ζαλίσαμε με τις μεταθέσεις και κοντεύουμε να ξεχάσουμε την ουσία. Ο Αντ. Σαμαράς προετοιμάζει το ταξίδι του για την Άγκυρα και όλοι όσοι παρακολουθούν τα ελληνοτουρκικά θέλουν να ελπίζουν ότι πραγματικά υπάρχει ολοκληρωμένο σχέδιο σε ό,τι αφορά τις δεσμεύσεις του και τις δημόσιες δηλώσεις για την ΑΟΖ.
Γιατί ακούσαμε και διαβάσαμε διάφορες ασχετοσύνες, περί κατάθεσης συντεταγμένων της ΑΟΖ στον ΟΗΕ, αγνοώντας ότι αυτό γίνεται μόνον μετά την οριοθέτηση με τις παρακείμενες ή έναντι ευρισκόμενες χώρες. Και κυρίως δεν μας είπαν οι διαρροείς αυτών των πληροφοριών εάν θα προηγηθεί η μονομερής επέκταση των χωρικών υδάτων από τα 6 ναυτικά μίλια. Διαφορετικά σημαίνει ότι μονομερώς θα έχουμε παραιτηθεί από το δικαίωμα της χώρας για επέκταση των χωρικών υδάτων.
Όσο για τη ρηματική διακοίνωση, την οποία κατέθεσε η ελληνική πλευρά στον ΟΗΕ, για την οποία και ενημέρωσε αυτοπροσώπως ο κ. Αβραμόπουλος τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, ήταν επιβεβλημένη εδώ και μήνες, καθώς η σχετική απόφαση της Τουρκίας για παραχώρηση αδειών για έρευνες εντός της ελληνικής υφαλοκρηπίδας είχε ληφθεί πέρυσι τον Μάρτιο. Και φυσικά, παρά τα όσα ειπώθηκαν, η ρηματική αυτή διακοίνωση δεν έχει σχέση με κατάθεση συντεταγμένων, παρά μόνο για καταγραφή της ελληνικής θέσης για την υφαλοκρηπίδα.
Το θέμα της ΑΟΖ είναι ιδιαίτερα περίπλοκο, ειδικά για περιοχές όπως το Αιγαίο, και καλό θα είναι να μην εγκαταλείπεται σε πειραματισμούς που ενίοτε μπορεί να αποδεδειχθούν και επικίνδυνοι. Όλα πρέπει να γίνονται στην ώρα τους, έπειτα από σοβαρό σχεδιασμό και ακριβή υπολογισμό ενδεχόμενων αντιδράσεων και συνεπειών που μπορεί να υπάρξουν.