επί του πιεστηρίου

Αύξηση υπάρχει στους ανέργους, και στα λουκέτα. Στους δρόμους μείωση στα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν. Πού οι… καλές εποχές με τα μποτιλιαρίσματα. Όλα πάνε μια χαρά, Πρόεδρε… Τόσο καλά, που νομίζω, αγαπητέ κύριε Παπούλια, ότι πρέπει να διαθέσετε μια-δυο ώρες κάθε μέρα και να πηγαίνετε στα συσσίτια, στα νοσοκομεία, στα γηροκομεία, μια βόλτα στις γειτονιές, εκεί που χτυπάει ο πόνος και το γιατί. Να δώσετε κουράγιο στον κόσμο, που τα έχει χάσει όλα και έχει ανάγκη μια καλή κουβέντα.

Ποιο μπορεί να είναι το κόστος των απεργιών; Μια γεύση είχε δώσει η επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ τον Οκτώβριο 2010, όταν ήταν υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας. Είχε πει ότι οι επιπτώσεις των απεργιών στη γαλλική οικονομία κυμαίνονταν μεταξύ 200 και 400 εκατομμύριων ευρώ την ημέρα!

Ανησυχεί η Εurostat για την τύχη του προέδρου της ΕΛΣΤΑΤ κ. Γεωργίου μετά την ποινική δίωξη σε βαθμό κακουργήματος που του ασκήθηκε για το φούσκωμα του ελλείμματος. Εκείνο έλειπε να μην ανησυχούν για τα δικά τους παιδιά, όταν μάλιστα αποδείχθηκαν υπάκουα και τους έκαναν το… θέλημα χαρτί και καλαμάρι. Πάντως το ότι ανησυχούν αποτελεί την καλύτερη απόδειξη ότι το έγκλημα συνετελέσθη και αυτό ήταν η βάση για να μας δέσουν χειροπόδαρα με τα Μνημόνια που μας άλλαξαν τα φώτα.

Με ποινή φυλάκισης απειλείται ο πρώην υπουργός Ενέργειας της Βρετανίας Κρις Χιουν. Και ξέρετε γιατί; Όχι γιατί πιάστηκε να κλέβει, να παίρνει μίζες από δουλειές που έδινε κάτω από το τραπέζι, γιατί είχε λογαριασμούς στη Ελβετία ή γιατί διέγραψε από το στικάκι τα ονόματα των ξαδέλφων του. Αλλά γιατί ο εν λόγω υπουργός, που είναι και ανώτατο στέλεχος των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, είχε ζητήσει από τη γυναίκα του, η οποία παρεμπιπτόντως είναι ελληνικής καταγωγής, να αναλάβει την ευθύνη για τροχαία παράβαση που ο ίδιος είχε κάνει! Μετά τη δίωξη που του ασκήθηκε για παραπλάνηση των Αρχών, παραιτήθηκε από την κυβέρνηση, ενώ η γυναίκα του θα καθίσει στο σκαμνί γιατί είπε ψέματα!

Αυτά συμβαίνουν στη Βρετανία. Εδώ, πού τέτοια θαύματα… Ποιος τροχονόμος τολμάει να γράψει υπουργό, που δεν αφήνει σήμα απαραβίαστο και παρκάρει όπου του γουστάρει. Αυτά βέβαια είναι παρωνυχίδες μπρος στα… έργα και τα σκάνδαλα που αρκετοί διαπράττουν από χρόνια, αλλά και τώρα. Στοίβα οι καταγγελίες και οι φάκελοι, όμως κόρακας κοράκου μάτι δεν έβγαλε ποτέ… Ένας από τους κύριους λόγους που φθάσαμε εδώ είναι και η μόνιμη ασυλία-ατιμωρησία των πολιτικών μας. Και η οποία, δυστυχώς, συνεχίζεται και σήμερα, εκτός αν σε αυτό το καθεστώς βάλει τέρμα το δίδυμο Πεπόνη- Μουζακίτη. Αν τους αφήσουν, φυσικά. Γιατί ήδη πολλά ακούγονται… Μακάρι πάντως οι μόνες παραβάσεις των πολιτικών μας να ήταν τροχαίες, όπως του άγγλου συναδέλφου τους. Πανηγύρια θα είχαμε στήσει…


Σχολιάστε εδώ