Στροφή προς τη Ρωσία… Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΕΟΝΤΑΡΙΤΗΣ

Ο πρωθυπουργός της Βρετανίας κ. Κάμερον εδήλωσε ότι δεν έχει εμπιστοσύνη στο ευρώ και θα κάνει δημοψήφισμα για να αποφανθεί ο λαός του, εάν θέλει να παραμείνει στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Σχεδόν ταυτόχρονα, και ο Μπερλουσκόνι απείλησε την καγκελαρία του Βερολίνου ότι δεν αποκλείει το ενδεχόμενο επιστροφής στη λιρέτα. Πανικός κατέλαβε τη Μέρκελ, που έχει συνηθίσει να δίνει προσταγές σε πρωθυπουργούς και πολιτικούς οσφυοκάμπτες, χωρίς ανάστημα. Διότι, εάν ακολουθήσουν κι άλλοι το ενδεχόμενο εξόδου από το ευρωπαϊκό γκέτο, τότε η γερμανική κατοχή θα τερματισθεί στις χώρες του Νότου και το Δ’ Ράιχ θα ταφεί δίπλα στην τέφρα του Τρίτου. Μου κάνει εντύπωση το ότι ο κ. Τσίπρας, αντί να ακολουθήσει την επιθετική πολιτική του Κάμερον και του Μπερλουσκόνι, έσπευσε περιέργως να δώσει δείγμα «προσαρμογής» στους ξένους πάτρωνες, δηλώνοντας ότι «εθνικό μας νόμισμα είναι το ευρώ, μας αρέσει, δεν μας αρέσει»! Αντί να απειλήσει την καγκελαρία ότι το ευρώ και η παραμονή μας στην Ευρωζώνη δεν είναι δεδομένα με τη στάση που ακολουθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση, καθησύχασε τους ξένους κατακτητές, τους αποικιοκράτες, ότι δεν πρόκειται να προκαλέσει ο ίδιος ρωγμή στο νομισματικό «τείχος του αίσχους». Όλα αυτά είχαν αντίκτυπο και στις σφυγμομετρήσεις, ενώ το ΚΚΕ έχει κάθε δικαίωμα τώρα να πανηγυρίζει διότι αρνήθηκε την αριστερή συμμαχία. Αυτές οι παλινδρομήσεις βλάπτουν τον κ. Τσίπρα. Και έκανε αυτήν τη δήλωση τη στιγμή που ο νέος Μέτερνιχ, ο στυγνός και αναιδής επικεφαλής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, Πολ Τόμσεν, μας είπε με απύθμενο θράσος ότι, εάν δεν απομυζήσουν και την τελευταία ρανίδα του αίματός μας, θα γίνουν κι άλλες περικοπές σε μισθούς και συντάξεις. Οι πολιτικοί Χατζηαβάτες των Αθηνών, που συγκροτούν τη συγκυβέρνηση, δεν τόλμησαν να αρθρώσουν λέξη. Αντιθέτως, ο ανάλγητος Στουρνάρας, που έχει καταληφθεί από φορομπηχτικό αμόκ, αφιονισμένος αυξάνει τους φόρους ακίνητης περιουσίας, δηλώνει ότι από το 2014 θα πετσοκόψει αγρίως τα εφάπαξ και τις επικουρικές συντάξεις, ενώ οραματίζεται καινούργια «χαράτσια». Η νέα Ιερά Συμμαχία οργιάζει. Ο Μετερνίχος Τόμσεν μισεί την Ελλάδα, όπως τη μισούσε και ο παλιός, που δήλωνε ότι «δεν υπάρχει ελληνικόν έθνος». Μέρκελ, Σόιμπλε, Τόμσεν και όλη η μαφία τους θέλουν να επιβεβαιώσουν τον ισχυρισμό του παλιού εκείνου αυστριακού ραδιούργου και να μας εξαφανίσουν από τον χάρτη. Η Συνθήκη του Σομόν υπήρξε πρόδρομος της «τετραπλής» συμμαχίας της 20ής Νοεμβρίου του 1815. Διεκήρυττε, χωρίς προσχήματα, την αμετάκλητη απόφαση των μεγάλων και ισχυρών να μην επιτρέψουν την επανάληψη αναταραχών σε βάρος του «κατεστημένου» της εποχής, για να υπάρχει «ισορροπία» στις διασυμμαχικές σχέσεις… Το ίδιο κάνουν και τώρα. Δεν θέλουν «αναταραχές» που θα κλονίσουν την ευρωδικτατορία τους. Τότε υπήρξε ο Καποδίστριας που αντιτάχθηκε με σθένος στον Μέτερνιχ. Ο αυστριακός δυνάστης εχαρακτήριζε τον έλληνα υπουργό του τσάρου ως τον χειρότερο εχθρό του. Και δεν είναι τυχαίο ότι ο περιβόητος Κίσινγκερ, στο βιβλίο που έγραψε, κατηγορεί τις ιδέες του Καποδίστρια και επιβραβεύει την πολιτική του Μέτερνιχ! Αυτόν θαυμάζει κι ο Τόμσεν. Για κακή μας μοίρα, σήμερα δεν διαθέτουμε πολιτικούς με ανάστημα. «Δύναμαι κάλλιστα να προσφέρω εις την Ελλάδα το γηραλέον σαρκίον μου», έλεγε ο Καποδίστριας. Και δεν προσέφερε απλώς το «σαρκίον» του, αλλά την ίδια τη ζωή του. Οι σημερινοί πολιτικάντηδες ενδιαφέρονται μόνον για το σαρκίον τους! Αυτή είναι η διαφορά. Οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν πάνω στη συνθήκη της Ιεράς Συμμαχίας οδήγησαν τους συμμάχους στις 20 Νοεμβρίου 1815 στην υπογραφή της τετραπλής Συμμαχίας, η οποία έμελλε να θέσει τις νομικές βάσεις της υιοθετηθείσας αρχής των επεμβάσεων. Η Ιερά Συμμαχία ξαναζεί. Πώς να αντιμετωπίσουμε τους γερμανούς πάτρωνες όταν, αντί για κυβέρνηση, έχουμε υπαλλήλους διαχειριστές απλώς της εξουσίας, που κινούνται αποκλειστικά με τις υποδείξεις του Τόμσεν; Όπως έγραφε ο Σαίξπηρ στον «Ιούλιο Καίσαρα», «Δεν φταίει τ’ αστέρι μας αν είμαστε δούλοι. Είναι δικό μας λάθος…».

Εάν υπήρχε στην Ελλάδα μεγαλόπνοος ηγέτης, όχι μόνον θα ακολουθούσε το παράδειγμα του Κάμερον, όχι μόνο θα είχε στόχο τη διάλυση της Ευρωζώνης, αλλά θα εχάραζε νέα εξωτερική πολιτική. Τα «φλερτ» του κ. Τσίπρα με την Ουάσινγκτον και οι επισκέψεις στη Γερμανία δεν προσφέρουν λύση. Η στροφή πρέπει να γίνει προς τη Ρωσία. Ο γεωπολιτικός χώρος ευνοεί τη δημιουργία σταθεράς συμμαχίας μεταξύ των δύο χωρών, που θα αλλάξει πολλά. Μπορεί στην απελπιστική κατάσταση που βρισκόμαστε να ξαναζωντανέψει ο παλαιός μύθος του Μόσκοβου, που θα φέρει το «σεφέρι». Και τότε, στα 1711, ο ρωσοτουρκικός πόλεμος διαφοροποίησε το πολιτικό κλίμα στα Βαλκάνια και ο «Μόσκοβος», η μεγάλη ορθόδοξη δύναμη του Βορρά, έγινε ελπίδα και απαντοχή των σκλάβων. Είναι γνωστό, πια, ότι τον Καραμανλή τον «ανέτρεψαν» επειδή είπε «όχι» στα Σκόπια, στο Κόσοβο, στο Σχέδιο Ανάν, αλλά και για τις συμφωνίες με τη Ρωσία, όταν θέλησε να κάνει τον τόπο μας ενεργειακά αυτάρκη. Τον απείλησαν με ωμό τρόπο. Δεν κατόρθωσε να ανθέξει στις πιέσεις. Τόσο μπόρεσε, τόσο έκανε. Αναζητούμε κάποιον σαν τον Παπαφλέσσα, ο οποίος, αγνοώντας τους προσωπικούς κινδύνους, προχώρησε στο εθνοδιαφωτιστικό του έργο και ξεσήκωσε τον Μοριά. Όπως τότε φούντωσε ο χείμαρρος της επανάστασης και τίποτε δεν τον κρατούσε πια, έτσι και σήμερα, αν είχαμε τέτοιον «μπροστάρη», ο αντιμνημονιακός χείμαρρος θα σάρωνε τους εχθρούς και τους προσκυνημένους. Μόνο νέες συμμαχίες μπορούν να δώσουν προοπτική στη χώρα. Ας βγάλει η συγκυβέρνηση τις παρωπίδες της, για να δει, επιτέλους, τον ρόλο της Γερμανίας και τη δήθεν «βοήθεια» που μας προσφέρει. Ο Πρόεδρος Κένεντι το 1961 είχε αποσαφηνίσει ότι η βοήθεια προς κράτη δεν αποτελεί πράξη ανθρωπισμού, αλλά, αντίθετα, έμμεση χρηματοδότηση της αμερικανικής βιομηχανίας! Έτσι και τώρα, η χρηματοδότηση και οι δόσεις ουσιαστικά τη γερμανική οικονομία και τις τράπεζες ωφελούν. Τι φοβάται η Μέρκελ; Μα ό,τι φοβόταν το 1960 και ο Αντενάουερ! Εκείνη τη χρονιά, ο μακαρίτης καγκελάριος της Γερμανίας είπε στον Αϊζενχάουερ, στον Μακ Μίλαν και στον Ντε Γκολ: «Αν χαθεί το Βερολίνο, η πολιτική μου θα γίνει αμέσως αστήριχτη! Οι σοσιαλιστές θα πάρουν την εξουσία στη Βόννη, θα προχωρήσουν σε απευθείας συνεννόηση με τη Μόσχα, κι αυτό θα είναι το τέλος της Ευρώπης…». Η Μέρκελ τρέμει στην ιδέα ότι η Ελλάδα, με ανεξάρτητη ηγεσία, θα προχωρήσει σε συνεννόηση με τη Μόσχα, κι αυτό θα σημάνει την αρχή του ξηλώματος της γερμανικής Ευρώπης. Θα ναυαγήσουν τα μακροχρόνια σχέδια του Βερολίνου. Και μη φανεί παράξενο, αλλά από το 1961 όσοι μπορούσαν να βλέπουν μακρύτερα προειδοποιούσαν ότι ο γερμανικός μιλιταρισμός ήταν η παλινόρθωσις του ιμπεριαλιστικού κράτους. Ήταν η αναγέννησις της Μπούντεσβερ. Ήταν το Ανώτατο Στρατηγείο, που ξαναγύριζε στην εξουσία και επεξεργαζόταν σχέδια επανακτήσεως εδαφών και αντεκδικήσεως. Οι στόχοι της Μέρκελ εξιδανικεύουν το σύνθημα: «Η Γερμανία υπεράνω όλων…»! Οι Γερμανοί μεθούν με τη νοσταλγία του «αιώνιου Ράιχ». Ο ιμπεριαλισμός, τελευταίο στάδιο του καπιταλισμού, αποπνέει την ενδημική ακαθαρσία της ζωής, την οποία αναζωπυρώνει η αχαλίνωτη εξουσία των ιθυνόντων της Ευρωζώνης. Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος δεν σηματοδότησε μονάχα στη Δύση την καταστροφή των αξιών της αστικής δημοκρατίας, αλλά κλόνισε συγχρόνως και τα θεμέλια του ιμπεριαλισμού. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήλθε η ανοικοδόμηση και η ευημερία. Με τον τωρινό, ιδιόμορφο, Γ’ Παγκόσμιο οικονομικό πόλεμο, γκρεμίσθηκαν οι εθνικές οικονομίες, φυλακίστηκαν όλοι κάτω από τον πέπλο του ευρώ, επιστρέψαμε στον εργασιακό Μεσαίωνα, ενώ ξεσχίζονται όλες οι αξίες και διαλύονται τα έθνη. Ο καπιταλισμός έβγαλε το προσωπείο και μας απεκάλυψε το αποκρουστικό του πρόσωπο. Στην εκδήλωση για τον μισό αιώνα φιλίας Γαλλίας – Γερμανίας, ο Ολάντ εκοίταζε σαγηνευμένος τη Μέρκελ «με τα χείλη της κατακόκκινα, σαν μια ιστορία εγκλήματος», για να θυμηθώ έναν στίχο του Λειβαδίτη! Ανεκάλυψαν ότι έχουν μεταξύ τους μια… «χημεία», γι’ αυτό και κάνουν… «αλχημείες» στις οικονομίες των χωρών του Νότου. Η καγκελάριος διετύπωσε εμμέσως και την απειλή της, για να ξέρουμε τι θα επακολουθήσει: «Είμαι ευτυχής», είπε, «που στην Ελλάδα και στην Πορτογαλία οι πολίτες μπορούν να διαδηλώνουν χωρίς να πάνε φυλακή…». Να περιμένουμε, δηλαδή, και τα χειρότερα… Σαμαράς, Βενιζέλος, Κουβέλης, διεκπεραιωτές των διαταγών του ΔΝΤ, συνεχίζουν το έργο της εξαθλίωσης των πολιτών. Αποτελούν «φούντα στου ξένου το σπαθί», όπως έλεγε ο Ρήγας. Η Ελλάδα βουλιάζει. Κι ο κόσμος αναζητεί έναν Ροβεσπιέρο να σταθεί στο υψηλό βάθρο του, να πυργώσει μια καινούργια πολιτεία, βασισμένη στην εθνική ανεξαρτησία, στην κοινωνική δικαιοσύνη, και να πατάξει την πολιτική ασχημοσύνη. Ο Ροβεσπιέρος, στις 15 Μπρυμαίρ 1793, μπροστά στην Εθνοσυνέλευση, με στεντόρεια φωνή είπε: «Πολίτες αντιπρόσωποι του λαού… Η συμμαχία των βασιλέων της Ευρώπης μάς πολεμά με τα όπλα και ταυτοχρόνως με θεωρίες…».

Εμάς σήμερα δεν μας πολεμούν βασιλείς, αλλά οι αυθέντες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με όπλα οικονομικά και με άθλιες θεωρίες περί των «υποχρεώσεών μας». Μπροστά σ’ αυτήν την Κατοχή, κανένα μέσο και κανένα μέτρο δεν είναι ανεπίτρεπτο για την ιοβόλο και απάνθρωπη μνημονιακή αράχνη, που έχει απλώσει το δίχτυ της πάνω από τους λαούς του Νότου.

«Καημένη πλάση που σε γήτεψαν
όλ’ οι τρελοί του κόσμου κι εστρατήγεψαν!»,

λέει ο Οδυσσέας Ελύτης. Αλλά ασυγχώρητοι θα είμαστε εμείς οι άλλοι αν δεν συνειδητοποιήσουμε την ανάγκη διάλυσης της Ευρωζώνης και δεν προσανατολισθούμε σε συμμαχία με τη Ρωσία, για να αντιμετωπίσουμε τους «τρελούς του κόσμου»…

ΥΓ.: Οι φαιδρότητες του βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Τ. Κουράκη να πληρώνουν τους ιερείς οι… ορθόδοξοι και τα περί διαχωρισμού κράτους και Εκκλησίας θα απομακρύνουν μάζες από το κόμμα τους. Θα τα διαλύσουμε όλα, λοιπόν;