Με συλλαλητήρια, πορείες και στάσεις εργασίας αντιδρούν στην επίταξη

Η επίθεση κατά των απεργών στις συγκοινωνίες, όπως εκφράστηκε με την απόφαση για την πολιτική επιστράτευσή τους, τελικώς επέφερε τη συσπείρωση ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, όπως και των συνδικαλιστικών παρατάξεων (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΠΑΜΕ – Αυτόνομη Παρέμβαση). Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες, διατηρώντας τις διαφορές τους (στη ΓΣΕΕ απεικονίστηκαν πλήρως στο πρόσφατο γενικό συμβούλιο που κατέληξε σε πολιτικοσυνδικαλιστικό αδιέξοδο), ενώθηκαν και συμπαραστάθηκαν στους απεργούς του Μετρό που είχαν επίκεντρο την υπεράσπιση του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων.

Διαπαραταξιακά, τόσο η ηγεσία της ΓΣΕΕ όσο και της ΑΔΕΔΥ κάλυψαν την κινητοποίηση των εργαζομένων στα μέσα σταθερής τροχιάς, ενώ μέχρι την Τρίτη και Τετάρτη θα συνεχιστούν σε λεωφορεία, τρόλεϊ και ΟΣΕ οι απεργιακές εκδηλώσεις. Οι πρόεδροι ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ Γ. Παναγόπουλος και Κ. Τσικρικάς αντιστοίχως, δήλωσαν κατηγορηματικά αντίθετοι στο μέτρο της επιστράτευσης και τάχθηκαν υπέρ της διατήρησης των συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Δίπλα στους απεργούς και τον πρόεδρο των εργαζομένων στο Μετρό, Αντ. Σταματόπουλο, βρέθηκαν και άλλοι κορυφαίοι συνδικαλιστές, όπως ο Γ. Γαβρίλης (επικεφαλής της Αυτόνομης Παρέμβασης και γραμματέας Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ), ο Χρ. Κατσώτης (στέλεχος του ΠΑΜΕ και βουλευτής του ΚΚΕ), ο Ν. Φωτόπουλος (πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ), καθώς και η ηγεσία της ΔΑΚΕ. Η επικείμενη κατάργηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας και ο καθορισμός του κατώτατου ημερομισθίου από τον εκάστοτε υπουργό Εργασίας (από 1/4/2013) πυροδοτεί έντονη κινητικότητα στον χώρο του συνδικαλιστικού κινήματος, που θα εκφραστεί εντός του Φεβρουαρίου με νέα γενική απεργία των εργαζομένων (ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ). Μέχρι τότε, όπως δηλώνει ο γενικός γραμματέας της ΓΣΕΕ και πρόεδρος της ΔΑΚΕ Ν. Κιουτσούκης, όπως και ο κ. Ζ. Πεπές (Αυτόνομη Παρέμβαση), μαζικοί κλάδοι εργαζομένων θα διοργανώσουν συλλαλητήρια, στάσεις εργασίας, πορείες κ.λπ. Η συγκυβέρνηση (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) διολισθαίνει στον αυταρχισμό και την καταστολή, προκειμένου να τρομοκρατήσει εργαζόμενους, ανέργους, συνταξιούχους και μικρομεσαίους που έχουν περιέλθει σε κατάσταση φτώχειας και εξαθλίωσης. Η ανεργία, η συνεχής απώλεια των εισοδημάτων (μόνο το τρίτο τρίμηνο του 2012 το εισόδημα των νοικοκυριών μειώθηκε κατά 10,6% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2011), η αδυναμία ανταπόκρισης στην αυξημένη φορολογία, την ακρίβεια, τις αυξήσεις των ΔΕΚΟ κ.λπ. συνθέτουν ένα εκρηκτικό σκηνικό που απειλεί τον πολιτικό χρόνο της συγκυβέρνησης. Οι κρίσιμες ώρες που βιώνουν οι πολίτες προκάλεσαν τις παρεμβάσεις και δύο πρώην κορυφαίων συνδικαλιστικών στελεχών: του Σπ. Παπασπύρου (πρώην προέδρου της ΑΔΕΔΥ/ΠΑΣΚ/ΔΥ) και του Γ. Μανώλη (πρώην γενικού γραμματέα της ΓΣΕΕ και βουλευτή της ΝΔ). Ο κ. Παπασπύρος υπογραμμίζει ότι τώρα πιο πολύ από κάθε άλλη φορά τα συνδικάτα οφείλουν πειστικά να προτείνουν λύσεις και να τις διεκδικούν αγωνιστικά, ενώ ο κ. Μανώλης επισημαίνει ότι η συγκυβέρνηση χτυπά ανελέητα τους «αδύναμους κρίκους» για να σπείρει τον φόβο και να εφαρμόσει ανενόχλητη τις επιλογές τής «τρόικας» και των Μνημονίων. Και οι δύο πρώην συνδικαλιστές συμφωνούν με τις τωρινές ηγεσίες των συνδικαλιστικών παρατάξεων ότι ήταν θέμα χρόνου η επιβολή και νέων βάρβαρων μέτρων κατά των μη προνομιούχων Ελλήνων. Σχετικά έχουν προειδοποιήσει και οι κ. Σ. Ρομπόλης, Γ. Ρωμανιάς, Γ. Κουζής, Α. Καζάκος, Αλ. Μητρόπουλος, τους οποίους οι κυβερνήσεις από το 2000 χαρακτήριζαν «Κασσάνδρες», όμως μέχρι στιγμής –δυστυχώς– δικαιώνονται. Για μεγάλη, πέραν της προβλεπόμενης ύφεσης του 4,6% μιλά ο κ. Ρομπόλης για το 2013 (με συνακόλουθο τη δραματική αύξηση των ανέργων), για μισθούς και συντάξεις πείνας προειδοποιεί ο κ. Ρωμανιάς.

Η «καραμέλα» των «συντεχνιών», που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς και στην οποία συμφώνησε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγ. Βενιζέλος, ενώ επί της ουσίας ανέχθηκε η ΔΗΜΑΡ, σηματοδοτεί τη «γραμμή» που επέλεξε η «μονόχρωμη» πια συγκυβέρνηση: Χτύπημα σε όποιον αντιδρά στις δεσμεύσεις της απέναντι στην «τρόικα», τους δανειστές και τους τοκογλύφους, στο όνομα της σωτηρίας της χώρας. Το μέτρο της πολιτικής επιστράτευσης και της επίταξης αποδεικνύει ότι προκειμένου να καμφθεί κάθε αντίσταση, θα χρησιμοποιηθούν όλα τα μέσα, ακόμη και «χουντικά διατάγματα που ήταν έξω από το Σύνταγμα», όπως εύστοχα παρατηρεί ο κ. Μητρόπουλος και δικαιολογεί τη δήλωση του Δημ. Στρατούλη, σύμφωνα με την οποία «η κυβέρνηση ντύθηκε στο χακί». Η επιδίωξη όλης της αναταραχής, που η ίδια η συγκυβέρνηση της καταστροφής της οικονομίας και της κοινωνίας προκαλεί, στοχεύει στην κάλυψη της κατάργησης και του τελευταίου δικαιώματος των εργαζομένων: Του θεσμού της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Μπροστά στη δεδομένη σύγκρουση με τα συνδικάτα, προεξοφλείται ότι θα κλιμακωθούν η πόλωση, ο αυταρχισμός, η επιβολή του φόβου «και του νόμου».

Ήδη, κάθε παράταξη συζητά εναλλακτικούς τρόπους αντίδρασης και προσδοκάται να υπάρξει κοινή στάση για την αντιμετώπιση και της νέας επίθεσης. Ο Ν. Κιουτσούκης επεξεργάζεται πρόταση, σύμφωνα με την οποία η ΓΣΕΕ να καλέσει απευθείας σε διαπραγματεύσεις τους εκπροσώπους της εργοδοτικής πλευράς, αγνοώντας το υπουργείο Εργασίας και τα Μνημόνιά τους, ενώ ο κ. Ζ. Πεπές τάσσεται υπέρ της συνέχισης δυναμικών κινητοποιήσεων των εργαζομένων με την υπεράσπιση του «τελευταίου οχυρού». Εντός της εβδομάδας, και στη ΓΣΕΕ και στην ΑΔΕΔΥ θα συνεδριάσουν οι ηγεσίες, επιχειρώντας να βρεθεί «κοινός τόπος» στην αντίδραση των εργαζομένων – πέρα και πάνω από κομματικές δηλώσεις και σκοπιμότητες. Ο χρόνος θα δείξει αν, μπροστά στον όλεθρο, το συνδικαλιστικό κίνημα καταφέρει να επηρεάσει τις εξελίξεις, δηλώνοντας παρών – υπό την έννοια της αποτελεσματικότητας και της αξιοπιστίας.

ΥΓ.: Στο σχέδιο για τεχνητή όξυνση προφανώς εντάσσονται και οι αμετροεπείς κυβερνητικές επιθέσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ, βουλευτών του και κατά του κ. Αλ. Τσίπρα. Η φαιδρότητα δεν μετριέται πια και θυμίζει το γνωστό ανέκδοτο με τον Μπόμπο.