Ποιος μπλοκάρει την υπογραφή συμφωνίας με την Ελβετία
Όλο αυτό το διάστημα γίνονται συζητήσεις, αλλά φως κανένα. Πριν από λίγο καιρό είχε γίνει συνάντηση στη Βέρνη, όπου είχαν μεταβεί επί τούτου ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Γ. Μαυραγάνης και ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού κ. Σ. Παπασταύρου με τον ελβετό υφυπουργό Οικονομικών, όμως τίποτε το συγκεκριμένο δεν ανακοινώθηκε, που να σηματοδοτεί ότι οι διαπραγματεύσεις βρίσκονται κοντά στην υπογραφή της περιθρύλητης πια συμφωνίας, από την οποία η Ελλάδα θα έχει όφελος κάποια δισεκατομμύρια, που θα ελαφρύνουν τα χαράτσια κατά των αδύναμων οικονομικά νοικοκυριών. Υπενθυμίζουμε ότι η Ελβετία έχει υπογράψει ήδη παρόμοιες διμερείς φορολογικές συμφωνίες με τη Γερμανία, την Αυστρία και την Αγγλία. Οι δυο τελευταίες μάλιστα ετέθησαν σε ισχύ την 1.1.2013.
Για αυτήν την πολύχρονη κωλυσιεργία στις διαπραγματεύσεις μεταξύ Ελλάδος και Ελβετίας δεν έχει δοθεί ποτέ -και από την τωρινή κυβέρνηση και από τις προηγούμενες, Παπανδρέου και Παπαδήμου, αλλά και τις πιο πριν- καμία εξήγηση, ποιος είναι ο λόγος που μπλοκάρει την υπογραφή της συμφωνίας και ποια πλευρά ευθύνεται. Με αποτέλεσμα όλο και περισσότερο να τίθεται το εύλογο ερώτημα: Μήπως δεν θέλουμε τελικά την υπογραφή της συμφωνίας με την Ελβετία για τη φορολόγηση των καταθέσεων που έχουν Έλληνες στις εκεί τράπεζες; Μήπως τα γνωστά συμφέροντα, που έχουν όνομα και επώνυμο και είναι χορηγοί κομμάτων έχουν βάλει βέτο, με την απειλή ότι θα αρχίσουν να… λαλούν; Γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι έτσι και αρχίσει το ξήλωμα του πουλόβερ, μετά τη φορολόγηση των καταθέσεων, το επόμενο βήμα θα είναι η κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου. Θέμα για το οποίο έχει ήδη αρχίσει συζήτηση.
Πρόσφατα οι ΗΠΑ «ανάγκασαν» την Ελβετία να υπογράψει την 4.12.2012 συμφωνία (FATCA), που δεσμεύει τις ελβετικές τράπεζες να δίνουν στο μέλλον στις αμερικανικές φορολογικές αρχές τα τραπεζικά στοιχεία των αμερικανών πελατών τους.
Ως προς το ύψος των καταθέσεων Ελλήνων σε τράπεζες τις Ελβετίας, σύμφωνα με τραπεζικούς, χρηματιστηριακούς και νομικούς κύκλους που χειρίζονται τέτοια θέματα, απέχουν πάρα πολύ από τα 600 δισεκατομμύρια ευρώ που είχε πει (ονειρευτεί) ο κ. Πάγκαλος ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου, επικαλούμενος δημοσίευμα του γερμανικού περιοδικού «Der Spiegel». Οι εκτιμήσεις για τις ελληνικές καταθέσεις στην Ελβετία περιορίζουν τα ποσά μεταξύ 40-50 δισ. ευρώ. Σε αυτά όμως δεν πρέπει να συμπεριλαμβάνονται καταθέσεις γνωστών ελληνικών οικογενειών (Νιάρχος, Λάτσης, Ωνάση κ.λπ.), που είναι μόνιμοι κάτοικοι της Ελβετίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι καταθέσεις των γερμανών πολιτών σε ελβετικές τράπεζες υπολογίζονται σε 150 δισ. ευρώ!
Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, απόλυτα έγκυρες θα τονίσουμε, στους καταθέτες σε τράπεζες της Ελβετίας έχει πέσει πανικός, από τις ασφυκτικές πιέσεις που ασκούνται από όλες τις μεγάλες χώρες, με πρώτες τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, για υποχρεωτική και άμεση γνωστοποίηση όλων των στοιχείων πολιτών τους (αυτόματη ανταλλαγή πληροφοριών) που έχουν λογαριασμό σε ελβετικές τράπεζες. Αυτό το κλίμα, που προκαλεί τον φόβο ότι πλησιάζει η αποκάλυψη παράνομων συναλλαγών, προπάντων της φοροδιαφυγής, από τις οποίες προέρχονται οι καταθέσεις, έχει οδηγήσει στην αναζήτηση άλλων, πιο ασφαλών, φορολογικών παραδείσων. Και ήδη ως πιο… ελκυστικός σταθμός είναι στην επικαιρότητα η Σιγκαπούρη και το Μονακό. Φαίνεται όμως ότι έχουν γνώση οι φύλακες… Με τον… δικό μας, τον γερμανό υπουργό Οικονομικών κ. Σόιμπλε να προειδοποιεί-απειλεί ότι θα τους πιάσει όπου και αν καταφύγουν. Αύτη η στάση του παντοδύναμου υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας επιβεβαιώνει τις πληροφορίες που αναφέρουμε παραπάνω, ότι εντείνονται ολοένα οι πιέσεις προς την Ελβετία, αλλά και σε άλλους παραδοσιακούς φορολογικούς παραδείσους, για κατάργηση του τραπεζικού απορρήτου με γνώμονα την πάταξη της φοροδιαφυγής.
Μέχρι τότε το ερώτημα παραμένει ως προς το τι κάνει η Ελλάδα για την άμεση είσπραξη χρημάτων, που φθάνουν σε πολλά δισ. ευρώ, από τα λεφτά που έχουν βγει παράνομα έξω. Η υπογραφή της διμερούς συμφωνίας με την Ελβετία φαίνεται, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι έχει κολλήσει στον συντελεστή της αναδρομικής φορολόγησης του κεφαλαίου των καταθέσεων. Το θέμα είναι ότι πρέπει να υπάρξει αμέσως λύση γι’ αυτό και ίσως πρέπει να το πάρει και αυτό πάνω του ο ίδιος ο πρωθυπουργός.