Η ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΗ ΚΑΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΒΗΣΙΓΟΤΘΩΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΕΤΑΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΓΡΟΘΟΝ

Γιά τήν κακή μας παρακμή
καί τόν ευνουχισμό μας
ίσως νά φταίει κάποτε
καί ο εγωισμός μας.
•••
Νιώθαμε απυρόβλητοι
λόγω αρχαίων έργων
καί έτσι καταντήσαμε
πελάτες τών κατέργων.
•••
Πάντα οι Λουθηριανοί
θεριά άγρια ήσαν
ούτω καί οι Καλβινιστές
αισχρώς μάς βασανίσαν.
•••
Τού Βυζαντίου οι λωλοί
καί τά πατριαρχεία
τή γνώση φυλακίζανε
σέ υπόγεια αρχεία.
•••
Καί φτιάξανε έναν λαό
απείρως φοβισμένον
καί στό σκοτάδι έφεραν
από τό φώς λουσμένον.
•••
Σταυροφορίες φονικές
αίμα μέ τό καντάρι
γκρεμίσματα πάντων ναών
τρύπημα μέ κοντάρι.
•••
Σιγά σιγά γενήκαμε
ποντίκια φοβισμένα
καί τρέχαμε στίς εξοχές
μέ τά βρακιά χεσμένα.
•••
Τά μοναστήρια πλήθυναν
όπως κι οι καλογέροι
κι οι πόλεις ερημώσανε
στό πάν καί στό εν μέρει.
•••
Ο Παρθενώνας σχίστηκε
από τόν Μοροζίνι
κι αρπάζανε καί σφάζανε
τά εκ Βορείων κτήνη.
•••
Απέραντη ερημωσιά
κατάκτησε τή φύση
κι ο έρωτας κατάντησε
έρωτας παρά φύση.
•••
Τώρα η ανθρωπότητα
μές στήν αγριοσύνη
πλήρωνε αναντίρρητα
πολλά, πολλά σέ κτήνη.
•••
Καί φτάσαμε τώρα εδώ
κοιτώντας πάντα πίσω
πιστεύοντας συνέχεια
πώς τό στραβό είνʼ ίσο.
•••
Χάσαμε τήν ταυτότητα
εκείνη τών Ελλήνων
μέσα στούς ερημότοπους
Φράγκων κι Ημισελήνων.
•••
Ποδοπατούσαν οι σταυροί
κι οι σβάστικες επίσης
τά λίγα εναπομείναντα
τής Ελληνίδας φύσης.
•••
Τό δράμα συνεχίστηκε
κι επί τών ημερών μας
καί μέ ψαλμούς εχάσαμε
τόν λιγοστό καιρόν μας.
•••
Τώρα ξαναβουλιάξαμε
στίς λέπρες τοκογλύφων
οι λίγοι πʼ απομείναμε
οι τών αρχαίων μύθων.
•••
Δέν ξέρω άν ξαναγίνουμε
περήφανοι καί πάλι
ή καί εάν στούς ώμους μας
θά έχουμε κεφάλι.
……………………………………………………………..
……………………………………………………………..
Είς οιωνός άριστος, αμύνεσθε περί πάτρης.
Ένας, φίλος, δίπλα μου, μέ περιγελά λέγοντας:
«ΟΣΟ ΘΕΛΕΙΣ ΒΡΟΝΤΑ ΣΤΟΥ ΚΟΥΦΟΥ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ».