Επί θύραις νέες απολύσεις και λουκέτα
ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ δηλώνουν «ετοιμοπόλεμες» για να αντιμετωπίσουν τη νέα αφαίμαξη των εισοδημάτων εργαζομένων, συνταξιούχων, ακόμη και ανέργων, τις μαζικές απολύσεις κ.λπ. (παρά την αποτυχία των όποιων κινητοποιήσεων να αναχαιτίσουν τη βαρβαρότητα των δύο προηγούμενων Μνημονίων). Αποτέλεσμα; Η συντριβή ανθρώπων, θεσμών και κοινωνικών δομών στο όνομα της αποφυγής της χρεοκοπίας της χώρας.
Ο νέος εκβιασμός της «τρόικας» (με τη συγκατάθεση της μνημονιακής κυβέρνησης, που προεξοφλείται ότι θα περάσει τη μεγαλύτερη δοκιμασία από τον σχηματισμό της) είναι προ των πυλών: Για την καταβολή της δόσης του Ιανουαρίου, προαπαιτείται η ψήφιση του νέου, αντικοινωνικού και άδικου φορολογικού νομοσχεδίου, καθώς και η «προσαρμογή» –αύξηση, δηλαδή– των τιμολογίων της ΔΕΗ, και όχι μόνο (σ.σ.: ετοιμάζονται τσουχτερές αυξήσεις και στην ΕΥΔΑΠ). Η περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων από 1.1.2013 λόγω παρακράτησης φόρου είναι δεδομένη, ενώ για τους εργαζομένους στις ΔΕΚΟ αλλά και στις Ένοπλες Δυνάμεις η υπαγωγή στο ενιαίο μισθολόγιο οδηγεί στην πλήρη εξαθλίωσή τους. Επί θύραις και οι απολύσεις στον δημόσιο τομέα, τα λουκέτα στα μικρά και μεσαία καταστήματα, η πλήρης διάλυση του ΕΣΥ και της παιδείας.
Η χώρα βυθίζεται για πέμπτη χρονιά στην ύφεση και τη δυστυχία. Στο 6% εκτιμάται ότι θα κινηθεί η ύφεση το 2013, για ανεργία (επίσημη) στο 29,5% κάνει λόγο ο διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ Σάββας Ρομπόλης, όταν μελέτη γαλλικού οίκου προεξοφλεί ότι τους επόμενους μήνες η ανεργία θα εκτιναχθεί στο 31,5%, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Μεγάλο «θέμα» το ασφαλιστικό σύστημα, τα Ταμεία του οποίου ήδη έχουν καταληστευθεί.
Για «ελεύθερη πτώση» των μισθών μετά τις 31 Μαρτίου μιλά ο γνωστός εργατολόγος Αλ. Μητρόπουλος, καθώς στη συγκεκριμένη ημερομηνία λήγει η μετενέργεια της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας –όπου, προφανώς, ακόμη εφαρμόζεται– ενώ νέα λεηλασία «περιμένει» και τις συντάξεις. Σύμφωνα με τον Γ. Ρωμανιά, εμπειρογνώμονα στα ασφαλιστικά ζητήματα, με βάση το Μνημόνιο 3 και το Μεσοπρόθεσμο, σαρωτικές θα είναι οι περικοπές των συντάξεων με τον ερχομό της νέας χρονιάς. Συγκεκριμένα:
Οι περικοπές ξεκινούν από 5% στο άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης που ξεπερνά τα 1.000 ευρώ και φτάνουν στο 20% για τις συντάξεις που κυμαίνονται μεταξύ 2.500 και 3.000 ευρώ. Ταυτοχρόνως, με το «καλημέρα» του 2013: Καταργούνται τα επιδόματα των 800 ευρώ των κύριων συντάξεων που χορηγούνταν μετά τις περικοπές του 1ου Μνημονίου αντί των δώρων και του επιδόματος αδείας και καταργούνται η 13η και η 14η επικουρική σύνταξη.
Η νέα άγρια επέλαση κατά μισθωτών, συνταξιούχων, ανέργων και μικρομεσαίων επιχειρηματιών θα σημειωθεί καθώς θα εξελίσσονται οι γνωστοί, «σταθεροί» φόροι, όπως:
• Ο κεφαλικός φόρος, ο φόρος ανεργίας, το «χαράτσι», οι περικοπές των φοροελαφρύνσεων, οι περικοπές του αφορολογήτου για παιδιά, ο φόρος ακινήτων. Ενώ επιπλέον θα αυξηθεί και το «πρόστιμο» στην περίπτωση που δεν συμπληρωθεί το απαιτούμενο, σε σχέση με τα εισοδήματα, ποσό σε αποδείξεις!
Για την ανάπτυξη, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό Αντ. Σαμαρά, είναι το τίμημα της μαζικής εξόντωσης των πολιτών, που πλήρωσαν πολύ ακριβά και την προσπάθεια της συγκυβέρνησης να μη χρεοκοπήσει η χώρα, τον πλούτο και τα περιουσιακά στοιχεία της οποίας ήδη έχουν εκχωρήσει οι συγκυβερνώντες.
Στενάζει ο ελληνικός λαός, οι «άθλιοι των Αθηνών» πολλαπλασιάζονται καθημερινά, οικογένειες διαλύονται οικονομικά και συναισθηματικά. Οι επικεφαλής των συνδικαλιστικών παρατάξεων (ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ – ΠΑΜΕ – Αυτ. Παρέμβαση) προβλέπουν ότι οι επόμενοι μήνες θα είναι «κολασμένοι» για τους μη προνομιούχους, ενώ δεν αποκλείουν πολιτικές ανακατατάξεις και ανατροπές «πολλών μεγατόνων» εξαιτίας της βαρβαρότητας της μνημονιακής πολιτικής.
Μαζικές απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων αναμένουν στην ΑΔΕΔΥ, η ηγεσία της οποίας (Κ. Τσικρικάς, Ηλ. Ηλιόπουλος, Δέσπ. Σπανού) βρίσκεται σε πλήρη ρήξη με τον αρμόδιο υπουργό Αντ. Μανιτάκη, που εμφανίζεται αδιάλλακτος και αμετάπειστος, καθιστώντας αδύνατο ακόμη και τον στοιχειώδη διάλογο. Με τον νέο χρόνο η ΑΔΕΔΥ προγραμματίζει σειρά κινητοποιήσεων και εκδηλώσεων, με στόχο να ακουστούν οι προτάσεις και οι θέσεις των δημοσίων υπαλλήλων στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται.
Στον ιδιωτικό τομέα (ΓΣΕΕ) είναι ακόμη πιο ζόρικη η κατάσταση, καθώς οι μνημονιακές κυβερνήσεις διέλυσαν τα πάντα και κατέλυσαν θεσμούς, προστατευτικούς νόμους, εργασιακές σχέσεις. «Νομιμοποιήθηκε νομοθετικά κάθε παρανομία γύρω από τις εργασιακές σχέσεις», όπως (σωστά) δήλωσε ο πρόεδρος (ΠΑΣΚΕ) της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλος, ο οποίος όμως δεν καταφέρνει, σε τόσο δύσκολες για αυτούς που εκπροσωπεί καταστάσεις, να συσπειρώσει και να κερδίσει αξιοπιστία, τόσο στο επίπεδο των σχέσεων με τις άλλες συνδικαλιστικές παρατάξεις (ΔΑΚΕ – ΠΑΜΕ – Αυτ. Παρέμβαση) όσο και με τον χώρο των εργαζομένων.
Και η ΓΣΕΕ εμφανίζεται έτοιμη για δυναμικές αντιδράσεις με την υλοποίηση των νέων μέτρων που προβλέπει το 3ο Μνημόνιο, όμως μέχρι τις 18 Ιανουαρίου η προσοχή και το ενδιαφέρον όλων των συνδικαλιστικών δυνάμεων συγκεντρώνονται στην προετοιμασία της διοργάνωσης του Γενικού Συμβουλίου της Συνομοσπονδίας. Η διαδικασία έχει χαρακτήρα μίνι συνεδρίου της ΓΣΕΕ και όλοι οι συμμετέχοντες ετοιμάζονται για ένα «γενικό ξεκαθάρισμα». Πολλοί οι ανοικτοί λογαριασμοί μεταξύ των στελεχών, κυρίως της ΠΑΣΚΕ και δευτερευόντως της ΔΑΚΕ.