Α. Τσίπρας: Τι δεν μας είπε

Δεν ευτύχησε στο ταξίδι του σε Βραζιλία και Αργεντινή ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρας. Η αποστολή του ΣΥΡΙΖΑ από τη Βραζιλία μας πληροφόρησε ότι η χώρα αυτή θα καταψηφίσει στο ΔΝΤ την περαιτέρω χρηματοδότηση της Ελλάδας από τον διεθνή οργανισμό. Αντί αυτού, λέει, η Βραζιλία θα προτείνει να χαριστούν τα χρέη της χώρας μας! Αλήθεια; Και γιατί τότε ο πρόεδρος της Βραζιλίας Λούλα δεν ζήτησε να χαριστούν τα χρέη της δικής του χώρας, αλλά αντίθετα δεσμεύτηκε ότι θα τηρήσει τις υποχρεώσεις της χώρας του έναντι του ΔΝΤ και των δανειστών της; Ας σοβαρευτούμε. Ο κ. Λούλα μπορεί να καταψηφίσει την περαιτέρω χρηματοδότηση της χώρας μας στο ΔΝΤ, δεν μπορεί όμως να απαιτήσει «χάρισμα χρεών» ούτε για την Ελλάδα ούτε για τη Βραζιλία. Μάλιστα η δέσμευση του αριστερού Λούλα, ότι «θα τηρήσει τις υποχρεώσεις της χώρας του έναντι των δανειστών της», έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τη ρήση του αριστερού Τσίπρα «καμία θυσία για το ευρώ».

• Στην Αργεντινή τα πράγματα για την αντιπροσωπεία του ΣΥΡΙΖΑ έγιναν απείρως χειρότερα. Την ώρα που ο Αλέξης Τσίπρας μάς πληροφορούσε ότι θα «μελετήσουμε σε βάθος τις πολιτικές της παραγωγικής ανασυγκρότησης, της ανάπτυξης, της τόνωσης, της κατανάλωσης, που κατάφεραν να οδηγήσουν από το 2003 και μετά τη χώρα στην ανάκαμψη και στην έξοδο από την κρίση», ακριβώς την ίδια ώρα, ξεσπούσε στην Αργεντινή κοινωνική έκρηξη, με λεηλασίες καταστημάτων και συγκρούσεις πολιτών με την αστυνομία, λόγω της δύσκολης οικονομικής κατάστασης και της έκρηξης του πληθωρισμού στο 25%, παρά τα επίσημα στοιχεία της κυβέρνησης που τον τοποθετούν αυθαίρετα στο 9%. Άρα από την Αργεντινή ο κ. Τσίπρας, αν είχε ανοικτά μάτια και αυτιά, έπρεπε να βγάλει το συμπέρασμα ότι ήταν μεγάλη γκάφα εκείνο που είχε εκστομίσει από το βήμα της Βουλής: «Μακάρι να γινόμαστε Αργεντινή». Επιπρόσθετα, ο κ. Τσίπρας ελπίζουμε να μας γύρισε από την Αργεντινή πιο σοφός και να κατάλαβε ότι η χρεοκοπία μιας χώρας ισοδυναμεί με καταστροφή – ιδού η Αργεντινή, που μια δεκαετία μετά τη χρεοκοπία του 2001 βρίσκεται «αγκαλιά» με το φάσμα της δεύτερης χρεοκοπίας, ενώ ο λαός της βιώνει απίστευτη φτώχεια επί 11 χρόνια.