Σφάχτηκαν για τα μαγαζάκια τους
Την ώρα που ο οδοστρωτήρας του Μνημονίου σαρώνει τα πάντα γύρω και η χώρα μπήκε αναγκαστικά σε μια νέα εποχή, τα κόμματα της συγκυβέρνησης δίνουν «μάχες οπισθοφυλακής» και κινούνται με λογικές της δεκαετίας του ’80! Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαμάχη που ξέσπασε με αφορμή την απόφαση του υφυπουργού Οικονομικών Γ. Μαυραγάνη να προχωρήσει στην αντικατάσταση μεγάλου αριθμού διευθυντικών στελεχών στις ανά την επικράτεια εφορίες. Ως λόγο επικαλέσθηκε το γεγονός ότι οι συγκεκριμένοι δεν είχαν πετύχει τους στόχους που είχαν τεθεί από το υπουργείο ως προς την είσπραξη εσόδων και την πάταξη της φοροδιαφυγής. Το ΠΑΣΟΚ κήρυξε νέο… «ανένδοτο», με τα καθ’ ύλην αρμόδια στελέχη του να καταγγέλλουν ότι οι επιλογές έγιναν με καθαρά κομματικά κριτήρια και ότι τα πρόσωπα που προωθούνται στις εφορίες είναι μέλη της ΔΑΚΕ. Ισχυρισμός που απέχει της πραγματικότητας καθόσον, σύμφωνα με πληροφορίες, από αυτούς που μετακινούνται (σε άλλες θέσεις) 80 προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, 20 από τη Νέα Δημοκρατία και 5 από τη ΔΗΜΑΡ. Προκειμένου να μην περάσει στον κόσμο η εντύπωση ότι αντιδρούν στις αλλαγές «αποτυχημένων» δημοσίων υπαλλήλων, από το ΠΑΣΟΚ διευκρινίζουν ότι δεν διαφωνούν με την αντικατάστασή τους, αλλά αυτό πρέπει να γίνει με αξιοκρατικά κριτήρια. Στην πραγματικότητα στην Ιπποκράτους δεν επιθυμούν την αντικατάσταση των συγκεκριμένων προσώπων, καθώς οι περισσότεροι εξ αυτών με τα «μαγαζάκια» που έχουν «στήσει» λειτουργούν και ως φορείς «λαϊκών εξυπηρετήσεων», κοινώς κάνουν τα «ρουσφέτια» πολιτικών και άλλων. «Τέτοια λύσσα από πλευράς ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ για τις εφορίες, ούτε για την επιλογή των υπουργών», έλεγαν χαρακτηριστικά παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών. Ύστερα από αλλεπάλληλες συσκέψεις (και παζάρια) βρέθηκε συμβιβαστική λύση σύμφωνα με την οποία όσοι διευθυντές δεν έχει λήξει η θητεία τους θα παραμείνουν στις θέσεις τους, ενώ όσοι έχει λήξει θα αντικατασταθούν άμεσα, αλλά με αξιοκρατικά κριτήρια. Η εξέλιξη αυτή προκάλεσε δυσμενείς εντυπώσεις, αφού όπως σημείωναν πολιτικοί παράγοντες χάθηκε μια «μεγάλη ευκαιρία» για να αλλάξουν τα δεδομένα στη χώρα. Ότι τα τρία κόμματα που κυβερνούν θα μπορούσαν να βάλουν στην άκρη τις κομματικές επιδιώξεις τους, να καταργήσουν στην πράξη το πελατειακό σύστημα και να επιλέξουν για τις καίριες θέσεις πρόσωπα ικανά να φέρουν σε πέρας το δύσκολο έργο.
Η κόντρα για τις αλλαγές στις εφορίες δεν είναι η πρώτη και δεν θα είναι η τελευταία όπου τα κυβερνητικά κόμματα παραδίδουν μαθήματα παλαιοκομματισμού. Έξι μήνες μετά τις εκλογές τα περισσότερα νοσοκομεία της χώρας παραμένουν «ακέφαλα» διότι δεν έχει επιτευχθεί ο αναγκαίος συμβιβασμός ως προς τα πρόσωπα που θα αναλάβουν καθήκοντα διοικητών. Κάθε κόμμα επιχειρεί να επιβάλει τους «δικούς» του, απρόθυμο να κάνει τις σχετικές υποχωρήσεις προκειμένου να αρθεί το αδιέξοδο. Στο μεταξύ ορισμένα νοσοκομεία υπολειτουργούν καθώς καθυστερούν σημαντικές αποφάσεις για την εύρυθμη λειτουργία τους, κάτι που είναι σε βάρος των ασθενών. Ανάλογη είναι και η διελκυστίνδα που έχει προκύψει με τις αλλαγές στις διοικήσεις δημοσίων οργανισμών, όπου τα κόμματα όχι μόνον «συγκρούονται» για τη διανομή της πίτας, αλλά προορίζουν για επίζηλες θέσεις πρώην βουλευτές και πολιτευτές. Ενώ λόγω των συνθηκών που επικρατούν στη χώρα και την οικονομία η διοίκηση των οργανισμών θα έπρεπε να ανατεθεί σε ικανά στελέχη με γνώσεις του αντικειμένου και της αγοράς. Άλλο ένα «λαμπρό παράδειγμα» παλαιοκομματισμού αποτελεί και η ΕΡΤ, όπου ύστερα από κόντρες, διαφωνίες και «πισώπλατα χτυπήματα», οι τρεις κυβερνητικοί εταίροι μοίρασαν στα… τρία τις θέσεις. Κι αντί να χρησιμοποιήσουν στελέχη μέσα από τη δημόσια ραδιοτηλεόραση τοποθέτησαν πρόσωπα προερχόμενα από τον ιδιωτικό τομέα ή και συνταξιούχους. Αποτέλεσμα; Η ΕΡΤ όχι μόνον δεν αναβαθμίσθηκε, αλλά επιπλέον ταλαιπωρείται από διενέξεις, ίντριγκες και γίνεται αντικείμενο κριτικής και χλεύης από τα Μέσα Ενημέρωσης και την κοινή γνώμη της χώρας.