Εκκλησία: Ο μόνος θεσμός που στέκει στο ύψος του

Εμείς ευχόμαστε αυτό το εορταστικό δεκαπενθήμερο να αποτελέσει όαση εν τη ερήμω. Να φέρει χαρά και αισιοδοξία σε όλες τις ελληνικές οικογένειες που βρίσκονται κάτω από το άγχος της επιβίωσης. Ξεχνώντας προσωρινά την πληθώρα των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο εργαζόμενος ελληνικός λαός, ευχόμαστε σε όλους υγεία, χαρά και κουράγιο στην αντιμετώπιση της χαλεπής σημερινής συγκυρίας.

Ο χριστιανικός κόσμος γιορτάζει τη γέννηση του Χριστού, που πράγματι αποτελεί το κορυφαίο γεγονός στο οικονομικό και κοινωνικό γίγνεσθαι. Άλλαξε τη ροή των γεγονότων και των εξελίξεων και δημιούργησε καινούργιες δομές κοινωνικής συμβίωσης και οικονομικής δραστηριότητας. Γι’ αυτό γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα σε όλες τις χριστιανικές χώρες και επιπλέον απετέλεσε την αφετηρία για ένα νέο ξεκίνημα, αυτό που ονομάζουμε μετά Χριστόν εποχή. Και μέσα στη σημερινή χαλεπή συγκυρία, ευχόμαστε να αποτελέσει και πάλι την αφετηρία ενός καινούργιου ξεκινήματος. Η κρίση αυτή, που περνάει η χώρα μας σήμερα, έδωσε την ευκαιρία να ξεπηδήσουν και να έρθουν στην επιφάνεια ορισμένες ξεχασμένες αξίες μέσα σε μια χαοτική κατάσταση, που δημιούργησε το πολιτικό και κοινωνικό κατεστημένο. Με το ανελέητο σφυροκόπημα των εργαζομένων, δόθηκε η ευκαιρία σε πολλούς να εκδηλώσουν τα αισθήματα αλληλεγγύης. Είναι πέρα από κάθε αμφισβήτηση ότι οι περισσότεροι έχουν αναγάγει το χρήμα και το κέρδος σε υπέρτατες αξίες. Ενώ άλλοι πιστεύουν ότι η γέννηση του ευρώ και της Ευρωζώνης είναι το κορυφαίο γεγονός που θα δημιουργήσει καινούργιες εξελίξεις, κοινωνικές και οικονομικές. Αυτοί είναι που αποτελούν το «λόμπι της χλιδής». Η κρίση όμως, και το γενικευμένο πέρασμα στη φτώχεια της πλειονότητας της ελληνικής κοινωνίας, ξύπνησε τα αισθήματα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς σε πάρα πολλούς συνανθρώπους μας.

Γι’ αυτό και υπάρχει μια πρωτοβουλία, εκ μέρους αυτών των ευαίσθητων ανθρώπων, για την οικονομική και ψυχολογική στήριξη των οικογενειών που έπεσαν θύματα αυτής της κρίσης, που έστησε το κατεστημένο για να εξοντώσει την εργατική τάξη και γενικά τα περιορισμένου εισοδήματος νοικοκυριά. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι στις δύσκολες περιόδους που πέρασε ο Ελληνισμός, η Εκκλησία στάθηκε σύμμαχος και συμπαραστάτης των αδύναμων πολιτών. Αυτό μπορεί να το διαπιστώσει κανείς και στις περιόδους κατοχής και στις περιόδους ξεσηκωμού του ελληνικού έθνους για την απελευθέρωσή του και σε κάθε δύσκολη οικονομική συγκυρία. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι λειτουργοί της θρησκείας μας εκδήλωναν την αγάπη και την αλληλεγγύη τους στους δεινοπαθούντες πολίτες. Είναι γεγονός ότι στις κρίσιμες αυτές περιόδους η Εκκλησία παρέμεινε η μόνη συντεταγμένη αρχή που βοήθησε αποτελεσματικά τους αδύναμους πολίτες. Γι’ αυτό και υπήρξαν πλείστες περιπτώσεις εκκλησιαστικών λειτουργών και αξιωματούχων που θυσίασαν και τη ζωή τους ακόμη στην εκτέλεση του καθήκοντος. Έτσι και σήμερα. Στη δύσκολη περίοδο που περνάμε, η Εκκλησία έχει αναλάβει την πρωτοβουλία και δραστηριοποιείται για την ανακούφιση των οικογενειών που υποφέρουν από την ανάλγητη πολιτική που ακολουθούν οι ελληνικές κυβερνήσεις και η «τρόικα». Οικονομική ενίσχυση, συσσίτια, διανομή τροφίμων και ρουχισμού, ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη είναι η προσφορά στους ανέργους, στους άστεγους και στους δεινοπαθούντες γενικά συνανθρώπους μας. Είναι οι προσφορές ευαισθησίας, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης σε όλη την Ελλάδα. Και τα γράφουμε αυτά έχοντες ως παράδειγμα και την προσφορά υπηρεσιών εκ μέρους της ενορίας στην οποία κι εμείς ζούμε, στην ενορία της Ανάληψης των Βριλησσίων.

Με πρωτοβουλία των υπηρετούντων εκεί ιερέων, συντελείται με μεγάλη διακριτικότητα η βοήθεια στους αναξιοπαθούντες και με την ευγενή συμμετοχή πολλών εθελοντών. Από στοιχεία που τέθηκαν υπόψη μας, μέσα στο 2012, έχουν δοθεί 14.000 ευρώ για τακτικά επιδόματα κάθε μήνα σε οικογένειες που έχουν πραγματική ανάγκη και βρίσκονται σε αδυναμία αντιμετώπισης των προβλημάτων διαβίωσής τους. Και 4.408 ευρώ για έκτακτα επιδόματα που αφορούσαν έκτακτα γεγονότα, που οι πληγέντες βρίσκονταν σε αδυναμία αντιμετώπισής τους. Επίσης λειτουργεί και εκκλησιαστικό παντοπωλείο, που παρέχει τρόφιμα και άλλα είδη πρώτης ανάγκης σε 50 οικογένειες που παρουσιάζουν μηδενικό εισόδημα. Το παντοπωλείο εφοδιάζεται με προσφορά ειδών και χρημάτων από διάφορους πολίτες που θέλουν να συνδράμουν στο έργο αυτό. Και επίσης από το φιλόπτωχο ταμείο της ενορίας διατέθηκαν 3.500 ευρώ για αγορά τροφίμων. Τέλος, μια άλλη δραστηριότητα που πρέπει να αναφέρουμε είναι και το πρόγραμμα ενισχυτικής διδασκαλίας σε μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου, που οι οικογένειές τους αδυνατούν να πληρώσουν δίδακτρα σε φροντιστήρια. Για το πρόγραμμα αυτό, το φιλόπτωχο ταμείο της Ανάληψης έχει διαθέσει μέχρι τώρα 2.000 ευρώ, για την πληρωμή των καθηγητών που διδάσκουν. Το ποσό αυτό βέβαια είναι περιορισμένο, δεδομένου ότι το πρόγραμμα ξεκίνησε από την 1η Νοεμβρίου. Και σε όλες τις άλλες εκκλησίες της Αττικής παρουσιάζεται μια δραστηριότητα συμπαράστασης, οικονομικής και ψυχολογικής, προς τους νεόπτωχους που δημιούργησε το σημερινό κατεστημένο.

Όμως πρέπει ο κόσμος να πληροφορηθεί ότι παρόμοιες πρωτοβουλίες συμπαράστασης αναπτύσσουν και οι δήμοι. Και αυτές οι δημοτικές πρωτοβουλίες θα ήταν πολύ ευρύτερες, εάν το κράτος δεν περιόριζε τις πιστώσεις προς τους δήμους. Πολλοί δήμοι, κυρίως της Αττικής, εκτός από τα συσσίτια και τη διανομή τροφίμων και ρουχισμού, έχουν δημιουργήσει ιατρεία και ορισμένοι ακόμα και φαρμακεία. Όμως με όλα αυτά τα φιλανθρωπικά κατορθώματα, και με την ευαισθησία περιορισμένου αριθμού συνανθρώπων μας, δεν μπορούν να επουλωθούν οι πληγές. Ούτε μια κοινωνία μπορεί να βαδίσει μπροστά και με συνοχή, αν απουσιάζει παντελώς η μέριμνα του κράτους για τον αδύναμο πολίτη. Το κράτος πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι καθήκον του είναι να ακολουθεί όλες αυτές τις αρχές και τις πρωτοβουλίες που οι αρχαίοι Έλληνες αποκαλούσαν την «υπέρ του αδυνάτου πολιτεία». Καλές είναι οι ιδιωτικές πρωτοβουλίες, όμως το κράτος οφείλει να προστατεύει τους οικονομικά και κοινωνικά αδύναμους πολίτες του. Αντί γι’ αυτό, την τελευταία τριετία το κράτος είναι που αντί να στηρίζει τις πάσχουσες οικογένειες, τις σπρώχνει στην απόγνωση. Η φορολογική πολιτική των κυβερνήσεων της περιόδου αυτής είναι καταστρεπτική για τα ελληνικά νοικοκυριά του μεσαίου και κατώτερου εισοδήματος. Η φορολογική πολιτική ενός κράτους είναι το όργανο της μεταβίβασης εισοδήματος από τους έχοντες, προς αυτούς που στερούνται. Σήμερα βλέπουμε όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε παγκόσμια κλίμακα, ότι η φορολογική πολιτική έχει δομηθεί προς την αντίθετη κατεύθυνση, δηλαδή αφαιρεί εισόδημα από τις ασθενείς οικονομικά οικογένειες, για να αυξάνει την κερδοφορία των πλουσίων και να τους καθιστά πλουσιότερους. Και αντί να οικοδομεί την «υπέρ των αδυνάτων πολιτεία», οικοδομεί το εντελώς αντίθετο.

Η προσφορά στους πληγέντες από την κρίση συνανθρώπους μας πρέπει να συμπληρώνεται και από την ψυχολογική στήριξή τους. Η κρίση δημιούργησε ανασφάλεια σε όλους τους πολίτες σχετικά για το μέλλον. Κανένας δεν γνωρίζει τι θα αποφασίσει αυτή η ανάλγητη κυβέρνηση.

Γι’ αυτό έχουμε ανθρώπους σκυθρωπούς, χωρίς διάθεση συμμετοχής σε εορταστικές εκδηλώσεις. Γι’ αυτό έχουμε αυτοκτονίες σε πολύ μεγάλο αριθμό συμπολιτών μας, που βρέθηκαν κυριολεκτικά στον δρόμο. Και συμπολίτες μας που ήδη έχουν φτάσει σε κατάσταση βαριάς κατάθλιψης.

Ένα μεγάλο μέρος της νεολαίας μαστίζεται από την ανεργία και προσπαθεί με το χαρτζιλίκι-σύνταξη του παππού και της γιαγιάς να ανταπεξέλθει στις ανάγκες του. Μέσα σ’ αυτό το απαίσιο περιβάλλον δεν μπορεί κανείς να στηρίξει ψυχολογικά τους αναξιοπαθούντες. Και τούτο γιατί αντιλαμβάνονται τη μεγάλη ανισότητα που εφαρμόζει η σημερινή κυβέρνηση. Όταν ορισμένες κατηγορίες υπαλλήλων απολαμβάνουν αστρονομικές απολαβές, όπως για παράδειγμα οι υπάλληλοι της Βουλής, οι επικεφαλής των ΔΕΚΟ, οι σύμβουλοι και οι παρασύμβουλοι των υπουργών, δεν είναι δυνατόν να μην προκαλούν αυτά την οργή και την ψυχολογική κατάπτωση των πολιτών. Όταν οι φόροι έχουν περικυκλώσει τον ανήμπορο φορολογούμενο και πέφτουν βροχή γύρω του, δεν μπορεί να μην εξοργιστεί. Και όταν ακόμα βλέπει τους βουλευτές με αστρονομικές αποδοχές να πληρώνουν φόρο μόνο για το 25% του εισοδήματός τους. Ο κ. πρωθυπουργός σε καθημερινή βάση συσκέπτεται και με τα δεκανίκια που στηρίζουν την κυβέρνηση (Βενιζέλο – Κουβέλη) και με άλλους, που σαν υπουργοί, σύμβουλοι, ή εκπρόσωποι πολυεθνικών επιχειρήσεων ανήκουν στο «λόμπι της χλιδής», και οι αποφάσεις που λαμβάνονται, φυσικά, καταλήγουν στην εξόντωση του λαού. Έτσι επιβεβαιώνεται και η ρήση του μεγάλου Αριστοτέλη: «Εν τη συνενώσει των ανθρώπων δεν συνενούται το πνεύμα αυτών, αλλά η ανοησία». Σοφή ενέργεια θα ήταν όλους τους απατεώνες που αδικαιολόγητα πλούτισαν να τους καθίσει στο σκαμνί και να τους φορολογήσει αγρίως και όχι να τους έχει στο απυρόβλητο. Και χτυπάει και εξοντώνει συνέχεια τον λαό.

Ήδη οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί, κ. Σαμαρά, έχουν υποστεί εφτά μειώσεις των αποδοχών τους. Αυτή, βέβαια, δεν μπορεί να θεωρηθεί σοφή ενέργεια από μια εκλεγμένη κυβέρνηση.

Κάπου φαίνεται ότι εσείς, μαζί με τους δύο αρχηγούς που συνεργάζεστε, δεν έχετε κατανοήσει την ελληνική πραγματικότητα. Και, καθώς φαίνεται, το μόνο που σας απασχολεί είναι η διατήρηση της εξουσίας πάση θυσία. Ας ελπίσουμε ότι με τον καινούργιο χρόνο η κυβέρνηση θα αντιληφθεί πού οδηγούν τα μέτρα της την πατρίδα μας και τον λαό της.