Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και Εθνική Άμυνα
Η ιδέα είχε ριφθεί έναν χρόνο πριν από τον Λιβανέζο επιχειρηματία Ισκαντέρ Σάφα, στον οποίο έχουν περιέλθει τα ναυπηγεία. Είχε προκαλέσει τότε, δικαιολογημένα, σκάνδαλο και οργή: Πώς είναι δυνατόν τα υποβρύχια που κατασκευάζονται για λογαριασμό του Πολεμικού Ναυτικού, τα οποία, άλλωστε, τα έχει χρυσοπληρώσει, αντί να ολοκληρωθούν και να παραδοθούν σʼ αυτό, που τα έχει πολύ μεγάλη ανάγκη, να προτείνεται η εκποίησή τους;
Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τις συμβάσεις και τον επιχειρησιακό σχεδιασμό του Ναυτικού, τα υποβρύχια έπρεπε ήδη από χρόνια να είχαν παραδοθεί στο Ναυτικό.
Η ιδέα του Ισκαντέρ Σάφα επανέρχεται με τη μορφή τεχνοκρατικής εκθέσεως. Πάνω σε τι είδους όμως θέματα είναι ειδικός και τεχνοκράτης ο κ. Αναστασόπουλος; Πάνω σε θέματα στρατηγικής της χώρας και ναυτικής άμυνας;
Για να υποστηρίξει την πρότασή του, υποβάλλει την ιδέα ότι δήθεν το Ελληνικό πρόγραμμα υποβρυχίων είναι υπερβολικά φιλόδοξο και μεγαλεπήβολο και παραθέτει ανακριβή και παραπλανητικά στοιχεία κάνοντας σύγκριση με την Τουρκία και το Ισραήλ.
Για την πρώτη, αναφέρεται μόνο στο πρόγραμμα κατασκευής 6 υποβρυχίων τύπου 214 και ξεχνά νʼ αναφέρει ότι η Τουρκία, εκτός απʼ αυτά, έχει σε υπηρεσία άλλα 14 υποβρύχια! Ξεχνά επίσης νʼ αναφέρει ότι η Τουρκία επιδίδεται σε μια φρενίτιδα άλλων ναυτικών εξοπλισμών και αεροπορικών δυνάμεων ναυτικής συνεργασίας, που περιλαμβάνουν σύγχρονες φρεγάτες, κορβέτες, περιπολικά ανοικτής θαλάσσης, ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα, αναγνωριστικά αεροσκάφη και αεροσκάφη ανθυποβρυχιακά και ηλεκτρονικού πολέμου.
Σε ό,τι αφορά το Ισραήλ, αποσιωπά το γεγονός ότι το Ισραήλ δεν είχε δώσει μέχρι τώρα μεγάλη προσοχή στην ανάπτυξη του Ναυτικού του, πρώτον, γιατί βασίζεται στην πανίσχυρη αεροπορία του και, δεύτερον, γιατί αισθανόταν να μην απειλείται από τη θάλασσα, εφόσον οι Άραβες αντίπαλοί του δεν έχουν ισχυρές ναυτικές δυνάμεις και εφόσον καλύπτεται στρατηγικά από την κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο του Αμερικανικού 6ου Στόλου και άλλων Δυτικών στόλων του ΝΑΤΟ.
Παρʼ όλʼ αυτά, όμως, το Ισραήλ προμηθεύθηκε από τη Γερμανία τρία υπερσύγχρονα ειδικής κατασκευής υποβρύχια, τα οποία είναι ικανά να εκτοξεύουν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς. Η προμήθεια αυτή δεν είναι άσχετη με τη στρατηγική επιδίωξη του Ισραήλ να συμπληρώσει την τριάδα πυρηνικής ικανότητας. Να προσθέσει δηλαδή στα επίγεια και εναέρια μέσα εκτοξεύσεως πυραύλων με πυρηνικό κώνο και υποθαλάσσια, ικανότητα που έχουν όλες οι μεγάλες πυρηνικές δυνάμεις.
Η ανεύρεση μεγάλων ενεργειακών κοιτασμάτων στην Ανατολική Μεσόγειο και οι στρατηγικές ανακατατάξεις, μετά τη ρήξη στις σχέσεις Τουρκίας και Ισραήλ και τις άλλες εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, ωθούν σε επανεξέταση τη στρατηγική του Ισραήλ, που αναμένεται να δώσει μεγάλη έμφαση στη ναυτική του ισχύ κατά τα επόμενα χρόνια.
Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά σύμβολο μιας σκανδαλώδους διαχειρίσεως
Το σημερινό κατάντημα των μεγαλυτέρων ναυπηγείων της χώρας είναι σύμβολο μιας σκανδαλώδους διαχειρίσεως, που έφτασε στο σημείο να απειλεί σήμερα ευθέως την αποτρεπτική δύναμη του Πολεμικού Ναυτικού. Είναι επίσης απόρροια μιας νοσηρής αντιλήψεως για κακώς νοούμενες ιδιωτικοποιήσεις, που δεν έχουν καμιά λογική.
Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά τροφοδοτούνταν κατά το κύριο μέρος των εργασιών τους από το Πολεμικό Ναυτικό. Για ποιο λόγο θα έπρεπε να πωληθούν στους Γερμανούς, που ήταν προμηθευτές του Πολεμικού Ναυτικού; Το επιχείρημα της μεταφοράς τεχνολογίας δεν ισχύει, γιατί είχε ήδη συμφωνηθεί το ένα από τα τέσσερα παραγγελθέντα υποβρύχια να κατασκευασθεί στη Γερμανία και τα άλλα τρία να κατασκευασθούν στον Σκαραμαγκά.
Γιατί συνέπραξε στην πώληση των ναυπηγείων και το Συνδικάτο των εργαζομένων; Προφανώς, γιατί κάποιοι «απεφάσισαν» να δώσουν το 49% των ναυπηγείων, που είναι περιουσία του Ελληνικού λαού, στους εργαζόμενους. Φαντασθείτε να γινόταν το ίδιο και στις άλλες δημόσιες επιχειρήσεις.
Οι εργαζόμενοι, αντί νʼ αντιταχθούν στην πώληση των ναυπηγείων, συνέπλευσαν. Η πώληση κατέληξε στη σημερινή κατάσταση, που συντρέχει τώρα με την πολιτική των Μνημονίων και της «τρόικας». Η τελευταία έφτασε στο σημείο να θεωρεί εαυτήν αρμόδια όχι μόνο για περικοπές στον προϋπολογισμό του υπουργείου Αμύνης, αλλά ακόμη και για τη στρατιωτική θητεία.
Προφανώς, οι περικοπές στις αμυντικές δαπάνες, σε μια χώρα που αντιμετωπίζει εξωτερικούς κινδύνους, δεν μπορούν να υπερβούν ένα επιτρεπτό όριο. Ήδη έχουν υπερβεί το όριο ασφαλείας και δεν υπάρχει κανένα άλλο περιθώριο.
Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τον Σκαραμαγκά, δεν μπορεί να συνεχισθεί η σημερινή κατάσταση και είναι απαράδεκτη και ανεδαφική η πρόταση ότι δήθεν η πώληση δύο υποβρυχίων του Ναυτικού αποτελεί «λύση» και «σωτηρία» των ναυπηγείων.
Η κυβέρνηση πρέπει κατεπειγόντως να αποσύρει την απίστευτη σύμφωνη γνώμη που έδωσε η Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή για ναυπήγηση στον Σκαραμαγκά μόνο πολεμικών πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού. Εάν κατορθώσει να εξασφαλίσει τη συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το δικαίωμα κατασκευής επίσης εμπορικών πλοίων και πολεμικών πλοίων τρίτων χωρών, τότε έχει νόημα η ιδιωτικοποίηση και η συνέχιση, υπό συγκεκριμένους όρους, της υπάρχουσας συμβάσεως.
Σε διαφορετική περίπτωση, εάν δηλαδή τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά θα έχουν δικαίωμα να κατασκευάζουν μόνο πολεμικά πλοία του Πολεμικού Ναυτικού, με ποια λογική θα είναι τότε ο Σκαραμαγκάς υπό τον έλεγχο ενός ξένου λιβανέζου επιχειρηματία;