Η Ελλάδα μετατράπηκε σε χώρα ληστείας των πολιτών

Σπουδαίο το τρόπαιο αυτό για τους δανειστές μας της «τρόικας». Στο παρελθόν και ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, με τον υπουργό του επί των Οικονομικών Παπακωνσταντίνου, περιέφεραν ανά τας Ευρώπας τη βαριά τραυματισμένη από την κρίση και την υπερχρέωση ελληνική οικονομία. Πρέπει να σημειώσουμε στο σημείο αυτό ότι μετά το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους την περασμένη χρονιά, σήμερα το 80% του χρέους βρίσκεται στα χέρια της «τρόικας» και έχει μετατραπεί σε ενδοευρωπαϊκό πρόβλημα.

Tο μεγαλύτερο ποσοστό του χρέους (34%) προέρχεται από τα δάνεια που έλαβε η Ελλάδα από τον Μηχανισμό Στήριξης (EFSF), ποσοστό 16% είναι τα διμερή δάνεια, 13% είναι τα ομόλογα που κατέχει η ΕΚΤ, 8% είναι το δάνειο από το ΔΝΤ και τα υπόλοιπα είναι έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου. Μετά το «κούρεμα» οι ξένοι ιδιώτες επενδυτές έχουν περιοριστεί στο 18% του δανείου. Το μικρό υπόλοιπο ποσοστό αποτελεί τον εσωτερικό δανεισμό με έντοκα γραμμάτια του Δημοσίου και ομόλογα που κατέχουν έλληνες ιδιώτες επενδυτές, ασφαλιστικά ταμεία και οι ελληνικές τράπεζες. Με τα δεδομένα αυτά η «τρόικα», έχοντας στα θησαυροφυλάκιά της ένα τόσο μεγάλο ποσοστό του ελληνικού χρέους, δείχνει τόσο μεγάλο φανατισμό και για την αύξηση των δημοσίων εσόδων από τη φορολογία και για τις αποκρατικοποιήσεις των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, όχι μόνο για να πάρουν πίσω τα λεφτά τους, αλλά για να εξαρθρώσουν ολόκληρο τον μηχανισμό του ελληνικού κράτους και να υποδουλώσουν τον ελληνικό λαό.

Θεωρούμε σκόπιμο να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι το 1824 ένα μικρό κομμάτι της Ελλάδος, που είχε απελευθερωθεί από τον τουρκικό ζυγό και απετέλεσε το πρώτο ελεύθερο ελληνικό κράτος, συνήψε ένα δάνειο από το City του Λονδίνου ύψους 800.000 λιρών επί κυβερνήσεως Κουντουριώτη, προκειμένου με τα χρήματα αυτά να προχωρήσει η οργάνωση του νέου κράτους. Οι δανειστές της εποχής εκείνης κράτησαν τους τόκους του δανείου και τις προμήθειες για τους μεσάζοντες και τα λοιπά έξοδα για τη σύναψη του δανείου, με αποτέλεσμα το πάμφτωχο ελληνικό κράτος να εισπράξει μόνο 302.000 λίρες. Πέρα από αυτό, οι δανειστές ανέλαβαν την εκμετάλλευση των φορολογικών και τελωνειακών εσόδων και τη μονοπωλιακή εκμετάλλευση ορισμένων πλουτοπαραγωγικών μας πηγών. Και για την παρακολούθηση των δεσμεύσεων που ανέλαβε η χώρα μας για την εξυπηρέτηση του δανείου, συνεστήθη ειδική υπηρεσία των ξένων με την επωνυμία Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος (ΔΟΕ). Ο τότε πρωθυπουργός, ερωτηθείς στη Βουλή για τους εξοντωτικούς όρους της σύναψης του δανείου, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του δεν εξετίμησε σωστά το εύρος των δεσμεύσεων. Δυστυχώς, η Ιστορία επαναλαμβάνεται και οι «αιώνες αντιγράφουν αλλήλους». Και η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου ισχυρίστηκε κάτι χειρότερο όταν υπέγραψε τη δανειακή σύμβαση και το Μνημόνιο που μας υποδούλωσε στην «τρόικα». Πολλοί υπουργοί ισχυρίστηκαν χωρίς ντροπή ότι ψήφισαν το Μνημόνιο χωρίς καν να το διαβάσουν. Και το πιστεύουμε αυτό, καθώς οι εν συνεχεία πράξεις τους και επιλογές τους απέδειξαν ότι στόχος τους δεν ήταν η ευημερία της Ελλάδος και του ελληνικού λαού. Ας προσέξει ο κ. Σαμαράς, γιατί τα μέτρα που παίρνει, και κυρίως στον τομέα της φορολογίας, είναι τέτοια που προκαλούν την αγανάκτηση του λαού, ο οποίος ικανοποιείται με τη βίαιη αντίδραση των αντιμνημονιακών κομμάτων. Και αν θεριέψει η Χρυσή Αυγή, τότε ας μη μας λέει ότι δεν είχε εκτιμήσει σωστά τις επιπτώσεις από τα μέτρα του και από την τυφλή αφοσίωσή του στην πρωθυπουργία, στην Ευρωζώνη και στο ευρώ.

Βέβαια ο λαός έχει καταλάβει ότι και οι τρεις που στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση δεν αποβλέπουν παρά μόνο στη διατήρηση και νομή της εξουσίας. Και όχι στην εξυπηρέτηση και ικανοποίηση των αναγκών του λαού μας. Ο κ. Σαμαράς δείχνει ιδιαίτερη αφοσίωση στην Ευρωζώνη και στο ευρώ, μόνο και μόνο για να διατηρηθεί στην εξουσία με τη στήριξη των ξένων και της ελληνικής οικονομικής ελίτ, τα συμφέροντα της οποίας υπηρετεί με τυφλό ενθουσιασμό! Και αυτό το αποδεικνύουν πολλές επιλογές του, όπως για παράδειγμα το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, που ρίχνει όλα τα βάρη στους οικονομικά αδύνατους, ενώ ελαφρύνει το βάρος των υψηλών εισοδημάτων.

Η μη λήψη μέτρων για να τιμωρηθούν οι καταχραστές του δημοσίου πλούτου είναι προκλητική. Η αναβολή της τιμωρίας των προσώπων που εμπλέκονται στις διάφορες λίστες και παραμένουν ατιμώρητα είναι εξοργιστική όχι μόνο για τους έλληνες φορολογούμενους, αλλά και για τους ξένους, που βλέπουν τον έλληνα εργαζόμενο να εξουθενώνεται, να αυτοκτονεί και παράλληλα οι πλουτίσαντες απατεώνες να αγοράζουν πανάκριβα ακίνητα στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Και καλώς ο ξένος δημοσιογράφος στο Όσλο, κατά την απονομή του Νομπέλ ειρήνης στην ΕΕ (!) στρίμωξε τον Σαμαρά για την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα. Γιατί ο κ. Σαμαράς αρνήθηκε την έρευνα γύρω από την οικονομική κατάσταση της Ελλάδος και πώς φτάσαμε στα Μνημόνια; Μα είχε υποσχεθεί διαφάνεια παντού και τώρα εφαρμόζει την εντελώς αντίθετη πολιτική, και αυτό μόνο για να μη χάσει τον θώκο της πρωθυπουργίας; Είναι μια άποψη.

Η αφοσίωση στην Ευρωζώνη και στο ευρώ είναι ένας παράγων που τον ακριβοπληρώνει ο έλληνας εργαζόμενος και φορολογούμενος. Για να καταλάβει επιτέλους η πλειονότητα του ελληνικού λαού πόσο επιζήμια είναι η Ευρωζώνη και το ευρώ για την Ελλάδα, και γενικά για τις ασθενείς οικονομίες του ευρωζωνικού Νότου, αρκεί η δήλωση που έγινε προ ημερών από τον γερμανό υπουργό Οικονομίας, τον γνωστό μας κ. Σόιμπλε, ο οποίος μιλώντας στη γερμανική Βουλή ομολόγησε ότι δεν συμφέρει τη Γερμανία η κατάρρευση της Ευρωζώνης, γιατί από το ευρώ η γερμανική οικονομία ωφελήθηκε πολύ περισσότερα από αυτά τα χρήματα που χορηγεί στην Ελλάδα και στις άλλες υπερχρεωμένες ευρωζωνικές οικονομίες. Αυτό δυστυχώς δεν έχει προβληματίσει ακόμα τον κ. Σαμαρά και «το λόμπι της χλιδής» που θέλουν τη συμμετοχή της Ελλάδος στην Ευρωζώνη και στο ευρώ, ακόμη και αν η χώρα μείνει χωρίς Έλληνες.

Ορατός είναι ο κίνδυνος η Ελλάδα να χάσει όλη τη νεολαία της και μάλιστα την εξειδικευμένη και επιστημονικά καταρτισμένη. Η υψηλή ανεργία των νέων τούς αναγκάζει πλέον να εγκαταλείψουν τη χώρα μας και αυτό δημιουργεί ένα εθνικό καθήκον για την κυβέρνηση: να σταματήσει να ακολουθεί τη τυφλή και μονομερή υποστήριξη στην Ευρωζώνη και στο ευρώ.

Όταν ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας αναγνωρίζει ότι πολλά χρήματα κέρδισε η χώρα του από την ίδρυση της Ευρωζώνης και την καθιέρωση του ευρώ, αυτό σημαίνει ότι κάποιες άλλες χώρες έχουν ζημιωθεί αφάνταστα. Και οι χώρες αυτές είναι όσες βρίσκονται στη ζώνη του ευρωπαϊκού νότου. Η Ελλάδα, συνεπώς, με την ασθενή οικονομία, που με ψεύτικα στοιχεία εντάχθηκε στο ευρώ, είναι η χώρα που υπέστη τα περισσότερα πλήγματα. Πώς δικαιολογείται λοιπόν η ευρωλαγνεία της κυβέρνησης και ειδικά του πρωθυπουργού;

Εμείς, από την πλευρά μας, θα θέλαμε να συστήσουμε στον κ. Σαμαρά και στους δύο πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν τη σημερινή κυβέρνηση να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων και πολύ περισσότερο στην προστασία του εθνικού πλούτου, ο οποίος φαίνεται να είναι αρκετά σημαντικός στον τομέα της ενέργειας. Δηλαδή στα κοιτάσματα φυσικού αερίου που υπάρχουν στη θαλάσσια περιοχή της Κρήτης. Μήπως η «τρόικα» θέλει να μας υπερχρεώσει για να βρει δικαιολογία μετά να αρπάξει τις πλουτοπαραγωγικές μας πηγές; Δυστυχώς η εμπειρία των τριών τελευταίων ετών διδάσκει ότι οι πολιτικοί μας συμπεριφέρονται απερίσκεπτα, για να μην πούμε τίποτα χειρότερο. Και βάζουν την υπογραφή τους σε δεσμεύσεις χωρίς καν να τις διαβάσουν και χωρίς να έχουν κάνει έστω και μία μικρή επιμέτρηση των επιπτώσεών τους. Γι’ αυτό και η ελληνική οικονομία και ο ελληνικός λαός την τελευταία τριετία έχουν υποστεί πολλές εξουθενωτικές ταλαιπωρίες. Ο παραγωγικός και υγιής ελληνικός πληθυσμός έχει ήδη εγκαταλείψει κατά ένα ποσοστό την Ελλάδα. Και αυτή η εκροή του επιστημονικού προσωπικού παρουσιάζει τάσεις να μετατραπεί σε φυγή. Και τούτο γιατί η Ελλάδα έχει ήδη καταστεί «χώρα καταλήστευσης». Η ληστεία σε βάρος του ελληνικού λαού ξεκινάει από την επαχθή φορολόγηση των κατώτατων και μεσαίων εισοδημάτων και την προκλητική ασυδοσία των υψηλών εισοδηματιούχων. Και η κατάσταση αυτή επιδεινώνεται με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο. Η ΔΕΗ ζητάει αυξήσεις των τιμολογίων της που φτάνουν στο 48%! Το ίδιο ετοιμάζεται να κάνει και η ΕΥΔΑΠ, η οποία όψιμα θυμήθηκε ότι οι υποχρεώσεις της φτάνουν στα 800.000.000 ευρώ. Οι τράπεζες εισπράττουν ληστρικά επιτόκια και οι καταναλωτές ληστεύονται από τους μεσάζοντες των αγορών. Παντού λεηλασία σε βάρος του εισοδήματος των αδύναμων πολιτών της χώρας αυτής.

Ο καθένας που διαθέτει κάποια δύναμη, επιδίδεται ανεμπόδιστος στη ληστεία. Είναι δυνατόν ποτέ με μια τέτοια συμπεριφορά του κατεστημένου, πολιτικού και οικονομικού, να επιβιώσει ένα κράτος και να πετύχει ανάπτυξη και ευημερία για τον λαό του;