διεθνές οικονομικό βαρόμετρο
1
Η Ελλάδα εξασφάλισε τη δόση της, και το Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, το γνωστό μας ΤΑΙΠΕΔ, εξασφαλίζει τη δραστηριοποίησή του για την εκποίηση της ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου. Η «τρόικα» των δανειστών μας βιάζεται για τις ιδιωτικοποιήσεις. Και η βιασύνη φαίνεται στην προτεραιότητα που δίνεται για την πώληση του ΟΠΑΠ και της ΔΕΠΑ-ΔΕΣΦΑ. Οι δύο τελευταίες αυτές εταιρείες φαίνεται ότι θα διαχειριστούν τα ενεργειακά κοιτάσματα. Η ΔΕΣΦΑ φαίνεται πως κατά κύριο λόγο θα διαχειριστεί τα κοιτάσματα του φυσικού αερίου, ενώ η ΔΕΠΑ τα κοιτάσματα πετρελαίου, όσα φυσικά ευρεθούν. Γι’ αυτό και δίνεται προτεραιότητα στην ιδιωτικοποίηση αυτών των εταιρειών. Ενώ ο ΟΠΑΠ, ως γνωστόν, αποτελεί χρυσωρυχείο με πολύ σημαντικά έσοδα και πλούσια κέρδη. Ο πρόεδρος του ΤΑΙΠΕΔ, κ. Αθανασόπουλος, διαβεβαίωσε ότι πριν από την υπογραφή κάθε σύμβασης πώλησης μεγάλων και υψηλής αξίας περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, η σχετική συμφωνία θα περνάει από τη Βουλή. Βέβαια αυτό δεν παρέχει καμία εξασφάλιση, δεδομένου ότι η Βουλή των Ελλήνων έχει καταντήσει ένα νεκρό γράμμα. Εκεί ισχύει πειθαρχία στρατιωτικού τύπου. Το θέμα είναι η κυβέρνηση να αποφασίσει να προστατεύσει ένα τμήμα της δημόσιας περιουσίας και να κρατήσει και να διαχειριστεί τα αποθέματα πετρελαίου και αερίου, όσα ευρεθούν, για να μπορέσει η Ελλάδα να ξελασπώσει από την υπερχρέωση και να ευεργετηθεί ο ελληνικός λαός. Όχι τα πάντα στους δανειστές.
2
Πολλοί από τους αναγνώστες μας θα έχουν αναρωτηθεί γιατί η Ελλάδα συγκεντρώνει όλα τα βέλη της «τρόικας» και των άλλων αξιωματούχων της ΕΕ και πιέζεται να εφαρμόσει σκληρά μέτρα λιτότητας, ενώ οι άλλες χώρες του Μνημονίου –και ειδικά η Πορτογαλία, που αντιμετωπίζει τα ίδια προβλήματα με τη χώρα μας–, ακούνε συνεχώς εγκώμια για την επίτευξη των στόχων και την αποδοχή των μέτρων λιτότητας εκ μέρους του λαού. Και πράγματι, αυτό συνέβαινε κατά την προηγούμενη χρονιά. Από τις αρχές όμως του 2012 τα μέτρα έγιναν σκληρότερα και η ανοχή του λαού της Πορτογαλίας άρχισε να εξαντλείται. Και να εμφανίζονται σφοδρές αντιδράσεις. Όμως η καλοκαιρινή έκθεση της «τρόικας» τον Ιούλιο της φετινής χρονιάς ήταν πάλι εγκωμιαστική. Στο τέλος του περασμένου μήνα η έκθεση της «τρόικας» ήταν εντελώς απογοητευτική. Διαπιστώθηκε ότι κανένας από τους στόχους του Μνημονίου δεν έχει επιτευχθεί και θα πρέπει τα μέτρα να γίνουν σκληρότερα, με αυστηρότερη λιτότητα και εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις, για να μπορέσει η οικονομία της Πορτογαλίας να βρεθεί σε αναπτυξιακή τροχιά. Και ενώ η κυβέρνηση της χώρας αυτής υποσχόταν στον πορτογαλικό λαό ότι από το τέλος του 2012 θα άρχιζε η πορεία ανάκαμψης της οικονομίας, τώρα αυτό, μετά την αύξηση της ανεργίας και τις παρεκκλίσεις από τους στόχους, αναβάλλεται επ’ αόριστον. Θα πρέπει λοιπόν και οι Πορτογάλοι να κάνουν την ίδια υπομονή με εμάς και οι εξελίξεις δείχνουν ότι πολύ σύντομα η κυβέρνηση της Πορτογαλίας θα ζητήσει και νέο δάνειο από τους μηχανισμούς στήριξης της Ευρωζώνης.
3
«Η λιτότητα πρέπει να μετριαστεί και η δημοσιονομική προσαρμογή να επιβραδυνθεί προς όφελος της ανάπτυξης». Αυτά δήλωσε ο γνωστός μας Τσαρλς Νταλάρα, επικεφαλής του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου, που έχει επισκεφτεί τη χώρα μας πάρα πολλές φορές και βοήθησε στην επιτυχία του περσινού «κουρέματος» του ελληνικού δημόσιου χρέους. Με τα λόγια αυτά ξεκίνησε την ομιλία του στο Πανεπιστήμιο Ταφτς της Βοστώνης την Τρίτη 27 Νοεμβρίου. Η ομιλία του διεξήχθη ενώπιον πολλών καθηγητών πανεπιστημίου, φοιτητών και άλλων ενδιαφερομένων παραγόντων. Για την Ελλάδα ο κ. Νταλάρα δήλωσε ότι «το πρόβλημα αφέθηκε να περιπλακεί από τις συγκρουόμενες πολιτικές των κρατών μελών της Ευρωζώνης και τη θεσμική αδυναμία της να λάβει γρήγορα και αποφασιστικά τις απαραίτητες αποφάσεις». Και στη συνέχεια δήλωσε ότι η Ελλάδα της κρίσης και της λιτότητας πληρώνει στο ΔΝΤ τόσο υψηλούς τόκους, που υπερκαλύπτουν το σύνολο του κόστους λειτουργίας του Ταμείου αυτού. Φανταστείτε τι τόκους εισπράττει η «τρόικα» από την Ελλάδα για τις δανειακές διευκολύνσεις που μας έκανε. Εκείνο όμως που προσδίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στα λόγια του Νταλάρα είναι ότι καταδικάζει τη λιτότητα και δίνει έμφαση στην αναπτυξιακή πολιτική. Αυτά ας τα έχουν υπόψη τους οι κύριοι που μας κυβερνούν.