Τα «λοφία» της Μνημονιοκρατίας…

Έρχεται νέος Γολγοθάς μετά τα… «τελευταία μέτρα»! Νέα 4,5 δισ. ευρώ τον Μάρτιο, ενώ τέλη Ιανουαρίου εγκαθίστανται οι γκαουλάιτερ ξένοι Επίτροποι. Αυτοί θα κυβερνούν στην πραγματικότητα τη χώρα μας. Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης τους δίνουν τα κλειδιά. Έσχατος εξευτελισμός.

Αλλά τα φανταχτερά της Μνημονιοκρατίας λοφία (Σαμαράς – Βενιζέλος – Κουβέλης) θριαμβολογούν για την περίφημη δόση και, μέσα στην παραζάλη τους, λένε φαντασιώσεις. Ο Σαμαράς μας βεβαιώνει ότι «έκλεισε μια πολύ σκοτεινή περίοδος για την Ελλάδα»! Πάσχει από πολιτική μυωπία και δεν βλέπει ότι ο ίδιος και οι συνεταίροι του έχουν παραδώσει τη διακυβέρνηση της χώρας στους ξένους πάτρωνες, οι οποίοι ελέγχουν πλέον τα πάντα. Η αχυρένια συμμαχία των «τριών» κομμάτων καμιά απόφαση δεν μπορεί να πάρει, εάν δεν έχει την έγκριση της «τρόικας». Η σκοτεινή περίοδος δεν έκλεισε, αλλά άνοιξε. Δηλαδή, για την ακρίβεια, παραμένει ανοικτή εδώ και καιρό. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος, παραφράζοντας τον στίχο του Καβάφη που έλεγε ότι: «Οι άνθρωποι αυτοί ήταν μια κάποια λύσις», θεωρεί ότι η «λύση» που μας έδωσε το Eurogroup είναι η μόνη. Μια «λύση» που θα επιδεινώσει την εξαθλίωση των πολιτών, διότι αυτοί δεν έχουν να κερδίσουν τίποτε. Οι τράπεζες των ξένων ωφελούνται… Και σε μια κορώνα υποκρισίας, ο ετοιμόρροπος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ μας βεβαιώνει ότι «γνωρίζει τι θα πει άνεργος και να χάνεις το εισόδημά σου»! Από πού το γνωρίζει, άραγε; Βρέθηκε ποτέ στη θέση των πληβείων; Ο πατρίκιος αυτός και το κόμμα του συνέβαλαν στο να μετατραπούν οι πολίτες σε δουλοπάροικους. Τέλος, το… «αριστερό λοφίο» της ξενοκρατίας, ο κ. Κουβέλης, ο σύγχρονος Αριστείδης Δημητράτος (ηγέτης του ΚΚΕ που έγινε υπουργός στις κυβερνήσεις Μεταξά και Καραμανλή), δεν έκρυψε τον στόχο του: «Σημασία έχει να παραμείνουμε στην Ευρωζώνη»! Να μείνουμε δηλαδή υποτελείς στους δυνάστες. Για να κρατήσει όμως κι ένα… «αριστερό προφίλ», έριξε την ιδέα για… «δίχτυ κοινωνικής προστασίας»! Αλλά το «δίχτυ» του είναι τρύπιο και δεν μπορεί να συγκρατήσει αυτούς που πέφτουν και αυτοκτονούν από τη… χαρά τους για τη δόση! Και οι τρεις αρχηγοί μαζί, καταλήγουν στο «ρεφρέν» για… «αναπτυξιακή διαδικασία» που έρχεται! Πού βλέπουν αυτήν τη διαδικασία οι «χαλασοχώρηδες»; Ποιος θα την οικοδομήσει και πώς; Μήπως ο νεκροθάφτης των ασφαλιστικών ταμείων, ο κ. Στουρνάρας;

Πανηγυρίζει το κυβερνητικό «τρίο» για το ποσόν της δόσης. Εδώ βρίσκει πλήρη εφαρμογή αυτό που είχε πει ο αείμνηστος «Γέρος» Παπανδρέου: «Οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι υποφέρουν»! Να γυρίσουμε λίγο πίσω στον χρόνο: Τον Μάιο του 1947 δημοσιεύθηκε η έκθεση της Επιτροπής Πόρτερ, που είχε επισκεφθεί την Ελλάδα για να μελετήσει την οικονομική της κατάσταση εν όψει της αμερικανικής βοηθείας. Η επιτροπή διαπίστωσε ότι το οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδος ήταν, κατά βάση, πολιτικό πρόβλημα. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Διότι με τη μνημονιακή πολιτική της εξάρτησης και της υποτέλειας στη γερμανική Ευρώπη δεν πρόκειται ποτέ να αναπνεύσουμε. Καινούργια… «τελευταία μέτρα» διαρκώς θα εξαγγέλλουν οι κατοχικές κυβερνήσεις, αφού έχουν από πάνω τους ξένους γκαουλάιτερ.

Κι αυτοί οι «επιβλέποντες» σε όλους τους τομείς του κράτους, μόνο για το καλό μας δεν ενδιαφέρονται. Είναι σαν τους Άγγλους της εποχής του Καποδίστρια. Ο πρώτος κυβερνήτης της Ελλάδος έγραφε στα απομνημονεύματά του: «Η Αγγλία αφήνει πλησίον μου ένα διπλωματικόν επιτετραμμένον, ο οποίος δηλώνω, εργάζεται για να μας καταστρέψει, και κάμνει διπλωματικώς περισσότερον κακόν εις την Ελλάδα μας, απ’ όσον έκαμε ποτέ ο Ιμπραήμ, με όλους τους Αιγυπτίους, οι οποίοι τουλάχιστον δρώσιν εκ του φανερού…». Και οι «επιβλέποντες» της «τρόικας», τώρα, δρουν από σκοτεινό παρασκήνιο.

Ο Σαμαράς σήμερα πολιτεύεται όπως ο Κουντουριώτης το 1824. Δάνειο υπήρχε και τότε. Στην πολιτική αντιδικία του με τους κοτζαμπάσηδες, ο Κουντουριώτης είχε ένα μεγάλο πλεονέκτημα για να επιβάλει τις θελήσεις της παράταξής του, το περίφημο δάνειο που εγκρίθηκε στο Σίτι για την Ελλάδα στις 9 Φεβρουαρίου του 1824. Δεν υπήρχε τραπεζική κομπίνα της εποχής με ληστρικότερους όρους, τους οποίους όμως αποδέχτηκε η κυβέρνηση Κουντουριώτη με κλειστά μάτια (όπως τώρα, που κανείς υπουργός και βουλευτής δεν διάβασε το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε μέσα σε ένα μόνο άρθρο). Το ονομαστικό κεφάλαιο του δανείου, ύψους 800.000 λιρών, επιβαρυνόταν μ’ έναν υπέρογκο τόκο. Επιβαρύνθηκε επίσης με μεσιτικά, προμήθειες και άλλα έξοδα. Από τις 800.000 λίρες αφαιρέθηκαν όλα αυτά, μαζί με τα τοκοχρεολύσια δύο ετών, και τελικά μετρήθηκαν στην Ελλάδα, 302.585 λίρες!

Και για την εξασφάλιση του αρχικού κεφαλαίου των 800.000 λιρών, μπήκαν υποθήκη τα εθνικά κτήματα, οι αλυκές και τα έσοδα των τελωνείων, δηλαδή οι μόνοι πραγματικοί πόροι της χώρας… Μήπως όλα αυτά σας θυμίζουν την εποχή μας; Πρέπει να αντιληφθούν όλοι τη βάση του προβλήματος. Τι άλλο να αναμένουμε να συμβεί, για να συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί μας ότι μέσα στο γκέτο της Ευρωζώνης και με νόμισμα το ευρώ, το οποίο ελέγχεται από ξένους, δεν θα μπορέσει ποτέ η Ελλάδα να είναι χώρα ελεύθερη και ανεξάρτητη; Με δανεισμούς και Μνημόνια σφίγγουμε τις αλυσίδες της δουλείας μας, όλο και περισσότερο. Μ’ αυτές τις συνθήκες, τα όνειρα για «ανάπτυξη» αποτελούν παραμύθια της Χαλιμάς.

Τον Ιούλιο του 1947 ο γραμματέας του Σοσιαλιστικού Κόμματος ΕΛΔ (κόμματος αληθινά σοσιαλιστικού κι όχι σαν τα σημερινά ψευδεπίγραφα), ο Ηλίας Τσιριμώκος, σε δηλώσεις του στο Παρίσι προς τους ξένους δημοσιογράφους για το ελληνικό πρόβλημα, στο πλαίσιο του Σχεδίου Μάρσαλ, είχε τονίσει: «Πώς να λογαριάσουμε την Ευρώπη σαν ένα σύνολο και να κάνουμε γενναιόδωρα σχέδια για ανασυγκρότηση του συνόλου αυτού, όταν ένα μέρος αυτού του συνόλου καταστρέφεται με τη βοήθεια του δανεισμού;». Θα έλεγε κανείς ότι οι δηλώσεις αυτές του Τσιριμώκου έγιναν για τη σημερινή κατάσταση.

Διότι δεν είναι δυνατόν να μπορούμε να βασιστούμε στην Ευρώπη σαν σύνολο. Ένα μέρος αυτού του συνόλου, οι λαοί του Νότου, καταστρέφονται με τον ίδιο τρόπο. Και δεν μπορούμε να κάνουμε «γενναιόδωρα σχέδια» μέσα στην Ευρωζώνη. Η ιστορία των μνημονιακών πολιτικών αποτελεί το πιο ανάγλυφο παράδειγμα ενδοτικής και μειοδοτικής πολιτικής. Ραχόι, Μπρόντι, Ολάντ, Σαμαράς, κ.ά. υποτάσσονται σε μια εχθρική δύναμη, στο Δ’ Ράιχ της Μέρκελ και του Σόιμπλε. Στην κατηγορία των «χαλασοχώρηδων» (όπως έλεγε ο Παπαδιαμάντης) πάει να συνταχθεί και ο Πρόεδρος της Κύπρου, κ. Χριστόφιας. Για τ’ όνομα του Θεού! Ας προσέξει, διότι θα γίνει ο… Κουβέλης της Μεγαλονήσου! Οι μνημονιακοί θιασώτες θα αφήσουν πίσω τους μόνο το κακό όνειρο μιας στυγερής πολιτικής, που τελικά θα ηττηθεί από την ίδια την αντιλαϊκή γραμμή της. Τα Μνημόνια της ντροπής έριξαν αυτούς που τα υπέγραψαν κι αυτούς που τα ψήφισαν στην περιφρόνηση του Έθνους. Έκαμαν την εθνική υποτέλεια καύχημα και τρόπο άσκησης της εξουσίας. «Ναι σε όλα», σε ό,τι προστάξει το Βερολίνο. Ο λαός όμως έχει συλλάβει το νόημα του αγώνα για δημοκρατία (η οποία σήμερα νοθεύεται και συρρικνώνεται) και για εθνική ανεξαρτησία. Ο λαός ξέρει πως αγωνίζεται για την ύπαρξή του.

Αν λυγίσει στους εκβιασμούς και στις απειλές των μνημονιακών ολετήρων, από την πλάνη για την… «ανάπτυξη» που θα φέρει ο… «πακτωλός της δόσης», θα πέσει ή θα παραμείνει στη θέση του φελάχου. Εάν εγκλωβιστεί η χώρα δέσμια μέσα στην Ευρωζώνη, κινδυνεύει ως Έθνος. Θέλουμε πολιτικούς που δεν θα υποτάσσονται στα νεύματα του Βερολίνου, αλλά στου εθνικού συμφέροντος την επιταγή.

Οι ένοχοι της εξαθλίωσης του λαού τρέμουν την εξεταστική επιτροπή για να δούμε, ποιοι μας έφεραν σ’ αυτό το χάλι. Κάτω από το ανηλεές σφυροκόπημα των κ. Τσίπρα και Καμμένου στη Βουλή, Βενιζέλος και Νέα Δημοκρατία πανικόβλητοι ολοφύρονται για το ενδεχόμενο «ποινικοποίησης της πολιτικής ζωής»! Με αυτό το φθηνό και φαιδρό τέχνασμα προσπαθούν τα λοφία της Μνημονιοκρατίας να κρατήσουν στο απυρόβλητο αυτούς που κατέστρεψαν την Ελλάδα. Τη Νέμεση όμως δεν θα την αποφύγουν. Και η Νέμεση θα πρέπει να είναι αμείλικτη. Η ελευθερία αυτού του τόπου φαλκιδεύεται. Δεν μπορούμε να είμαστε ελεύθεροι κάτω από τη γερμανική κατοχή. Επικρατεί σήμερα στον λαό μας η αντιξενική διάθεση που καταγραφόταν το 1806 στην «Ελληνική Νομαρχία» Ανωνύμου του Έλληνος:

«Της Ελλάδος η ελευθερία,
είναι δι’ εμέ πτωχεία…».