Η μυστική συνάντηση του Καραμανλή με τον Τάσσο Παπαδόπουλο στο Μπούργκενστοκ

Μέρες του Μάρτη του 2004. Τότε που άντεξε στην καταιγίδα των ασφυκτικών εξωτερικών πιέσεων και με τόλμη έβγαλε από τα κιτάπια της Ιστορίας μας εκείνο το βροντερό «ΟΧΙ» που υπερψήφισε ο κυπριακός λαός και κράτησε όρθια την Κύπρο μας, χαλώντας τα σχέδια των… φίλων μας που είχαν αποφασίσει να μετατρέψουν το «χρυσοπράσινο φύλο ριγμένο στη θάλασσα» σε κοινότητα. Ήταν η ανεκτίμητη προσφορά στην πατρίδα του μεγάλου κύπριου ηγέτη.

Εκεί στο Μπούργκενστοκ της Λουκέρνης, πριν από οκτώ χρόνια και κάποιους μήνες, στις 23 Μαρτίου 2004 άρχιζε η κρισιμότερη διάσκεψη για το μέλλον της Κύπρου. Στο τραπέζι κάθισαν, υπό την προεδρία του τότε Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Κόφι Ανάν, εκπρόσωποι της Κύπρου, της τουρκοκυπριακής κοινότητας, της Ελλάδας και της Τουρκίας, με επικεφαλής τους τότε πρωθυπουργούς Κώστα Καραμανλή και Ταγίπ Ερντογάν.

Ένα και μόνο ήταν το… μενού: Το περιβόητο φιλοτουρκικό σχέδιο Ανάν που έθαβε το κυπριακό κράτος, με ταμπέλα στον τάφο «Ενθάδε κείται η Κυπριακή Δημοκρατία». Η θέση της Λευκωσίας δεδομένη και αμετακίνητη: Όχι, αν δεν γίνουν βασικές τροποποιήσεις που θα απέτρεπαν τη μετατροπή του κυπριακού κράτους σε κοινότητα.

Στο Μπούργκενστοκ ήταν όλη η πολιτική ηγεσία της Κύπρου με επικεφαλής τον Πρόεδρο της χώρας, τον Τάσσο Παπαδόπουλο. Από τις πρώτες συζητήσεις φως δεν διαφαινόταν ούτε διάθεση υπήρχε για υποχωρήσεις στους όρους του Σχεδίου, που έδιναν στην Τουρκία κυρίαρχο ρόλο στην Κύπρο. Κάποια στιγμή ο Καραμανλής, διαβλέποντας και μια… πολυφωνία στις θέσεις της κυπριακής αντιπροσωπείας, θέλησε να έχει μια τετ α τετ κουβέντα με τον Τάσσο. «Οι δύο μας μόνο, χωρίς τους υπουργούς Εξωτερικών (Μολυβιάτης και Ιακώβου ήταν τότε) και χωρίς να το ξέρει κανείς», ήταν η πρόταση του έλληνα πρωθυπουργού, σύμφωνα με πληροφορίες από στενούς συνεργάτες των δύο ηγετών.

Η συνάντηση έγινε στο δωμάτιο του Καραμανλή στο ξενοδοχείο όπου έμεναν οι δύο αντιπροσωπείες. Ήταν 8 το πρωί. Πρέπει να σημειωθεί ότι από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό το περιεχόμενο του Σχεδίου Ανάν ο Καραμανλής ήταν κατηγορηματικά αντίθετος. Εκτός από το ΚΚΕ, όλοι οι άλλοι ήταν υπέρμαχοι, με σημαιοφόρους τον Σημίτη, τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Συνασπισμό της… Αριστεράς. Ξεκάθαρος στον Παπαδόπουλο ήταν ο Καραμανλής. «Ό,τι απόφαση πάρεις, εγώ θα τη στηρίξω, όμως είσαι σίγουρος ότι η γραμμή της απόρριψης βγαίνει;», ήταν η πρώτη και ουσιαστικά η τελευταία κουβέντα που είπε στον Τάσσο ο έλληνας πρωθυπουργός, σύμφωνα με κυπριακές πηγές, σε εκείνη τη μυστική συνάντηση των δύο, που ίσως είναι η πρώτη φορά που αποκαλύπτεται.

Ο κύπριος Πρόεδρος ανέλυσε όλα τα σκοτεινά σημεία του Σχεδίου Ανάν και τις παγίδες που υπέκρυπτε για την Κυπριακή Δημοκρατία, την οποία καταργούσε.

Μία ώρα κράτησε η συνάντηση που σφράγιζε το οριστικό ΟΧΙ στα τουρκικά μαγειρέματα. Ελλάδα και Κύπρος σε ενιαία, ταυτόσημη γραμμή. Είναι από τις ελάχιστες στιγμές που βρέθηκαν μάνα και παιδί χέρι χέρι να περπατάνε στον ίδιο δρόμο. Οι μεγάλοι δεν συγχώρησαν εκείνη την αντίσταση. Στη Σύνοδο Κορυφής που έγινε στη Χάγη, μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, ήταν άθλια η αντιμετώπιση του Τάσσου Παπαδόπουλου, αλλά και του Πέτρου Μολυβιάτη, από όλους τους ομολόγους τους. Μέχρι… ξύλο που δεν έφαγαν… Ωμά ο τότε Επίτροπος της ΕΕ Φεργότεν είπε στον κύπριο Πρόεδρο: «Μας κοροϊδέψατε». Εννοούσε ότι ο Σημίτης και ο Κληρίδης είχαν δεσμευθεί για την αποδοχή εκείνου του ανθελληνικού σχεδίου που διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και παρέδιδε την Κύπρο στην Τουρκία. Ήταν, λένε, το ok στο Σχέδιο Ανάν, το… αντάλλαγμα της ένταξης της Κύπρου στην ΕΕ. Στο δημοψήφισμα το 75% του κυπριακού λαού είπε «όχι» στην παράδοση.

Στις επόμενες εκλογές ο Τάσσος Παπαδόπουλος ήρθε τρίτος, έμεινε εκτός δεύτερου γύρου και εκλέχτηκε ο Χριστόφιας, που οδήγησε στο Μνημόνιο…

Οι μεγάλοι πήραν τη ρεβάνς… Δεν του συγχώρησαν την… αυθάδειά του…

Εκείνη η ήττα του στοίχισε πολύ… Δεν την περίμενε. Στην προεκλογική εκστρατεία ελάχιστα βγήκε έξω. Και όταν συνεργάτες του, αλλά και από εδώ, απ’ την Αθήνα, του είπαν ότι τα γκάλοπ δεν είναι καλά και πρέπει να βγει μπροστά, η απάντησή του ήταν ότι αν ο λαός πιστεύει ότι δεν έπραξα σωστά για την πατρίδα, ας μη με ψηφίσει. Εκείνη την ήττα δεν την ξεπέρασε… Ίσως ήταν η αιτία που επέσπευσε το μοιραίο…

Ο λαός δεν είναι αλάθητος. Και κάποιες στιγμές τα λάθη πληρώνονται πολύ ακριβά… Και αυτό καλό θα είναι ο καθένας να μην το ξεχνάει…

Μ. Κ.


Σχολιάστε εδώ