Ολική αρθροπλαστική ισχίου AMIS
Η οστεοαρθρίτιδα είναι εκφυλιστική νόσος των αρθρώσεων, που αφορά κυρίως τις φορτιζόμενες αρθρώσεις (ισχίο και γόνατο) και χαρακτηρίζεται από πόνο και μείωση της κινητικότητας της άρθρωσης, ενώ σε προχωρημένα στάδια ο πόνος είναι αφόρητος, δεν σταματά ούτε τη νύχτα ούτε σε κατάσταση ηρεμίας και ο ασθενής καθηλώνεται στο κρεβάτι. Όταν η συντηρητική θεραπεία με φαρμακευτική αγωγή και φυσικοθεραπείες δεν επαρκεί, τότε η χειρουργική αποκατάσταση (ολική αρθροπλαστική ισχίου) δίνει λύση στο πρόβλημα. Η ολική αρθροπλαστική του ισχίου είναι χειρουργική επέμβαση, η οποία γίνεται όταν ο ασθενής πάσχει από αρθρίτιδα του ισχίου, δηλαδή όταν η άρθρωση του ισχίου έχει υποστεί σημαντική φθορά, είτε από την πλευρά της αρθρικής επιφάνειας της κεφαλής του μηριαίου, είτε από την πλευρά της αρθρικής επιφάνειας της κοτύλης της λεκάνης, είτε και από τις δύο επιφάνειες. Πρόκειται για επέμβαση αντικατάστασης της φθαρμένης κεφαλής του μηριαίου και της φθαρμένης κοτύλης με μεταλλικές προθέσεις, οι οποίες τοποθετούνται και στερεώνονται στον ανθρώπινο οργανισμό είτε με συμπιεστική ενσφήνωση (press-fit) είτε με τη χρήση βιολογικού τσιμέντου.
Η ολική αρθροπλαστική ισχίου AMIS ονομάζεται έτσι από τα αρχικά των λέξεων Anterior Minimal Invasive Surgery και σημαίνει ολική αρθροπλαστική ισχίου με πρόσθια (Anterior) ελαχίστης (Minimal) επεμβατικότητας προσπέλαση (Invasive Surgery). Πρόκειται για επέμβαση ισχίου στην οποία, όπως και στην κλασική προσπέλαση, γίνεται αντικατάσταση της άρθρωσης του ισχίου με μεταλλικές προθέσεις, αλλά διαφέρει η χειρουργική προσπέλαση που εφαρμόζεται (δηλαδή ο δρόμος που ακολουθεί ο χειρουργός για να φτάσει στην άρθρωση του ισχίου). Και στην κλασική και στην AMIS προσπέλαση χρησιμοποιούνται τα ίδια υλικά (ενδοπροθέσεις). Η AMIS ολική αρθροπλαστική ισχίου διαφέρει από την κλασική ολική αρθροπλαστική ισχίου στο μέγεθος της τομής και στον χρόνο αποκατάστασης του ασθενούς. Το μεγάλο πλεονέκτημα της ολικής αρθροπλαστικής του ισχίου με τη μέθοδο AMIS, εκτός από το μήκος της τομής το οποίο δεν υπερβαίνει τα 8 cm, είναι το γεγονός ότι, αντίθετα με την κλασική προσπέλαση, δεν γίνεται καμία διατομή μυός. Αυτό έχει αποτέλεσμα ο ασθενής να είναι σε θέση να κινεί το χειρουργημένο σκέλος αμέσως μετά την εγχείρηση μέσα σε λίγες ημέρες να μπορεί να επιστρέψει σε πλήρη δραστηριότητα. Η μέση διάρκεια παραμονής του ασθενούς στο νοσοκομείο είναι 4 ημέρες. Ο ασθενής κινητοποιείται το ίδιο απόγευμα της ημέρας που έχει χειρουργηθεί και από την επομένη το πρωί με την καθοδήγηση ειδικού φυσικοθεραπευτή εκπαιδεύεται να σηκώνεται και να επιστρέφει στο κρεβάτι, να βαδίζει, να πηγαίνει στην τουαλέτα και να ανεβαίνει και να κατεβαίνει τις σκάλες μόνος του. Χρησιμοποιούνται οι ίδιες προθέσεις που χρησιμοποιούνται στην ολική αρθροπλαστική του ισχίου με την κλασική προσπέλαση. Οι προθέσεις αυτές, αφού πέρασαν από διάφορα στάδια εξέλιξης και μελέτης τα προηγούμενα σχεδόν 50 χρόνια, σήμερα αποτελούνται από τιτάνιο, ένα υλικό που συγκεντρώνει εξαιρετικές φυσικές και χημικές ιδιότητες, ώστε να γίνεται βιοανεκτό σε όλους τους ανθρώπους και να είναι τόσο ανθεκτικό που να αποτελεί τη βασική επιλογή μετάλλου σε όλες τις προθέσεις που χρησιμοποιούνται σήμερα.
Η ολική αρθροπλαστική ισχίου AMIS προσφέρει άριστο αισθητικό αποτέλεσμα και ταχεία επιστροφή στην καθημερινή δραστηριότητα. Ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του, να οδηγήσει, να επανέλθει στην εργασία του και να ασχοληθεί με τα αγαπημένα του σπορ, γρήγορα, ανώδυνα και χωρίς μεγάλα διαστήματα αποχής από αυτά. Αισθάνεται ότι θέλει να κάνει τα πάντα ακόμη και πριν από τον πρώτο μετεγχειρητικό επανέλεγχο στο χειρουργό. Επίσης, ειδικές κατηγορίες ασθενών οι οποίοι πάσχουν από καρδιαγγειακά, κυκλοφορικά, νεφρολογικά, ηπατολογικά, αιματολογικά και άλλα νοσήματα έχουν απόλυτη ένδειξη να χειρουργήσουν το ισχίο τους με AMIS, καθώς οι ασθενείς αυτοί πρέπει να αποφύγουν την πολυήμερη κατάκλιση. Γενικά, η μέθοδος είναι άριστη για το σύνολο σχεδόν των ασθενών που πάσχουν από αρθρίτιδα στο ισχίο τους.
Η πρόσθια προσπέλαση (Anterior) του ισχίου δεν είναι νέα. Έχει μελετηθεί και περιγραφεί από το 1870 από τον Hueter. Χρησιμοποιήθηκε μόλις πρόσφατα για την ολική αρθροπλαστική του ισχίου γιατί χρειαζόταν ειδικά εργαλεία, ώστε μέσα από μία τόσο μικρή τομή να τοποθετηθούν υλικά τέτοια που μέχρι σήμερα χρειάζονταν μεγάλη τομή και ευρεία προσπέλαση. Αυτά τα εργαλεία κατασκευάστηκαν μόλις προ 15ετίας.