Οι… διαρροές προς τον ΣΥΡΙΖΑ θέμα νέου γύρου συζητήσεων στο ΚΚΕ

Τα στελέχη του κόμματος επιχειρούν να δώσουν απάντηση γι’ αυτήν την εξέλιξη και να οπλίσουν με αισιοδοξία τα απογοητευμένα μέλη του κόμματος, πολύ περισσότερο που στις επόμενες εκλογές –όποτε κι αν γίνουν αυτές– θα βρεθούν πάλι μπροστά στο δίλημμα «κυβέρνηση της Αριστεράς με τον ΣΥΡΙΖΑ ή ΝΔ», το οποίο –όπως είναι φυσικό– θα συμπιέσει εκ νέου τους ψηφοφόρους του κόμματος.

Η ίδια η Αλ. Παπαρήγα σε κομματική εκδήλωση της Κομματικής Οργάνωσης Αττικής αναφέρθηκε εκτενώς στο θέμα του εκλογικού ποσοστού του ΚΚΕ και σε παρατήρηση ακροατή ότι το κόμμα θα έπρεπε σήμερα να έχει 15% και όχι 4,5% τόνισε:

«Τι σημαίνει ισχυρό ΚΚΕ; Οι αυξομειώσεις των εκλογικών ποσοστών δεν είναι και τίποτα περίεργο. Εδώ έχουμε ευθύνες ως κόμμα για την καλλιέργεια κοινοβουλευτικών αυταπατών και στον δικό μας περίγυρο. Και έχουμε ευθύνες γιατί δεν αποκαλύψαμε στον λαό –χωρίς να σνομπάρουμε την εκλογική διαδικασία και τα εκλογικά ποσοστά, τα θέλουμε και θέλουμε να είναι υψηλά– την αυταπάτη του αστικού Κοινοβουλίου».

Για τον Περισσό, ισχυρό ΚΚΕ σημαίνει πριν από όλα κόμμα οργανωμένο γερά στους τόπους δουλειάς και στους κλάδους, σε όλα τα τμήματα της εργατικής τάξης, σημαίνει μαζικό εργατικό κίνημα. Δεν είναι δυνατόν, τονίζουν τα στελέχη του, να είναι δυνατό το ΚΚΕ όταν για διάφορους λόγους αυτήν τη στιγμή μόνο ένα 10% των εργαζομένων είναι συνδικαλισμένοι και ένα ελάχιστο ποσοστό συμμετέχει στις συνελεύσεις των σωματείων.

Επομένως, αναφέρουν, και όταν είχαμε 8,5% και αν είχαμε και 10%, έπρεπε ακόμα περισσότερο –εδώ έχουμε ευθύνη– να ανησυχήσουμε και τα μέλη και τον περίγυρό μας, γιατί οι άλλοι δείκτες ανάπτυξης του κόμματος δεν ήταν αυτοί που έπρεπε.

Αυτές, λένε, οι κοινοβουλευτικές αυταπάτες οδήγησαν στο να φύγει στις εκλογές του Ιουνίου το μισό εκλογικό σώμα του κόμματος, γιατί το ΚΚΕ αρνήθηκε να μπει σε μια κυβέρνηση «της ενότητας της Αριστεράς» και γιατί οι ψηφοφόροι μας πίστεψαν ότι μια κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ θα έλυνε τα προβλήματα με εύκολο τρόπο και χωρίς θυσίες και σύγκρουση.

Υπενθυμίζουν ότι κάτι αντίστοιχο έγινε και το 1981, όταν, για παράδειγμα, οικογένειες αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης πήγαν μαζικά στο ΠΑΣΟΚ γιατί πίστεψαν ότι σε μια περίοδο που ο καπιταλισμός επέτρεπε ορισμένες παραχωρήσεις θα μπορούσαν να επωφεληθούν χρησιμοποιώντας το ΠΑΣΟΚ ως «σκαλοπάτι».

Η γραμμή άμυνας που χαράσσει ο Περισσός για τις επόμενες εκλογές είναι ότι και ο ΣΥΡΙΖΑ να βγει στην κυβέρνηση δεν πρόκειται να ανακουφιστούν τα λαϊκά στρώματα, αφού αυτός θα προσχωρήσει στη στρατηγική της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του κεφαλαίου.

Μάλιστα, τονίζουν ότι και τον ΣΥΡΙΖΑ το σύστημα μεταβατικά τον βλέπει, παρότι θα προτιμούσε ένα αυθεντικά αστικό κόμμα που θα ήταν «σαρξ εκ της σαρκός του». Επειδή σήμερα, λένε, τα άλλα κόμματα είναι φθαρμένα και απαξιωμένα από την πολύχρονη διακυβέρνηση, θα χρησιμοποιήσουν τον ΣΥΡΙΖΑ και μετά θα τον πετάξουν, όπως έκαναν με το ΠΑΣΟΚ.