Σε πανικό οι τραπεζίτες
Το άλλο είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, των οποίων το ταμείο είναι μείον. Η συμφωνία που έγινε με την κυβέρνηση, για τα 25 δισ. που θα πάρουν για να καλύψουν τις ζημιές, είναι ότι θα καταβάλουν το 10% που ανέρχεται και για τις τρεις –η Εθνική με την οποία συγχωνεύεται η Εurobank, η Αlpha Bank και η Τράπεζα Πειραιώς– περίπου στα 2,5 δισ. ευρώ.
Τα χρήματα αυτά θα πρέπει να τα καταβάλουν, όπως προβλέπει η συμφωνία, μέχρι τέλος Μαρτίου, πράγμα δύσκολο, αν όχι αδύνατο, όπως υποστηρίζουν έγκυροι τραπεζικοί κύκλοι. Πρόβλημα είναι και η εξεύρεση αναδόχου αύξησης κεφαλαίου που θα πρέπει να συγκεντρώσει το ποσόν για να παρθεί το 10%. Όμως λόγω της οικονομικής αστάθειας της Ελλάδος δεν θα βρεθούν επενδυτές να διακινδυνεύσουν τα λεφτά τους. Πρέπει να σημειωθεί ότι ο ανάδοχος αν δεν συγκεντρώσει και τα 2,5 δισ. ευρώ, είναι υποχρεωμένος να βάλει ο ίδιος όσα θα λείπουν, γι’ αυτό δύσκολα θα βρεθεί ανάδοχος. Όταν μάλιστα στην πιάτσα είναι γνωστο ότι οι επισφάλειες που έχουν οι τράπεζες από… κόκκινα δάνεια που έδωσαν και δεν πρόκειται να εισπραχθούν ανέρχονται σε πολλά δισ. ευρώ και θα χρειασθούν πάρα πολλά να βάλουν για να μπορέσουν να ορθοποδήσουν. Να σημειωθεί ότι οι τραπεζίτες μπορούν, κατά τη συμφωνία, να επαναγοράσουν την τράπεζά τους μέσα σε μία πενταετία, καταβάλλοντας το 50% της αξίας της μετοχής που θα έχει τότε.
Ενδιαφέρον από ξένες τράπεζες δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, ξέροντας ότι πρέπει να διαθέσουν πολλά λεφτά, πολύ περισσότερο όταν η ανάκαμψη θα πάρει καιρό ακόμη. Κύκλοι της τραπεζικής και χρηματιστηριακής αγοράς υποστηρίζουν ότι η καλύτερη λύση θα ήταν να χωρίσει η κυβέρνηση από τις τράπεζες το καλό και το κακό κομμάτι, όπως έγινε με την Αγροτική, να κρατικοποιήσει το καλό κομμάτι, βάζοντας από 5 δισ. ευρώ στο καθένα, από τα λεφτά που προορίζονταν για την ανακεφαλαιοποίηση, και στη συνέχεια να αναζητήσει ξένες τράπεζες να πάρουν το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών των τραπεζών που θα έχουν εξυγιανθεί. Κρατώντας το κράτος το κακό κομμάτι, που θα έχει τα στεγαστικά δάνεια, μπορεί άνετα να κάνει κοινωνική πολιτική διαγράφοντας το 50% των οφειλών, ανακουφίζοντας έτσι τα νοικοκυριά και δίνοντας αξία στην περιουσία τους. Αυτές, καθώς και άλλες σκέψεις συζητούνται ως προς την επόμενη μέρα του τραπεζικού μας συστήματος. Γεγονός πάντως είναι ότι οι τραπεζίτες είναι σε αδιέξοδο και δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα μπορέσουν τελικά να κρατήσουν τις τράπεζές τους.
Ήδη το πρώτο καμπανάκι κτύπησε. Είναι η επιβολή από την ΕΕ ξένου επιτρόπου σε κάθε τράπεζα με δικαίωμα βέτο, που από δω και στο εξής θα έχουν τον απόλυτο έλεγχο, και έτσι θα περιοριστεί δραστικά η κυριαρχία των τραπεζιτών!