Ζητούμενο: Η διάσωση του ΠΑΣΟΚ

Είναι πολιτικά άπλεροι! Επίσης πολιτικά άπλεροι είναι και εκείνοι που θεωρούν ως προϋπόθεση της ανασυγκρότησης και αναμόρφωσης του ΠΑΣΟΚ το «ξεκαθάρισμα των λογαριασμών του χθες» κι όχι το στρατηγικό σχέδιο πλεύσης για το σήμερα και το αύριο. Το χειρότερο απʼ όλα είναι ότι ορισμένα κορυφαία λεγόμενα στελέχη του ΠΑΣΟΚ πορεύονται με όχημα τις προσωπικές επιδιώξεις τους κι ως εκ τούτου ανοίγουν άκαιρα θέμα ηγεσίας, συμβάλλοντας περαιτέρω στην αποσάθρωση του χώρου, την ίδια ώρα που απαιτείται συσπείρωση δυνάμεων για την ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ.

• Θα το πούμε καθαρά: Όσα στελέχη σήμερα αρπάζουν κάθε ευκαιρία για να κάνουν επίδειξη των γυμνασμάτων τους, όλων των κουρελιών και των σπάγκων του παζαριού τους, προσφέρουν κακές υπηρεσίες στο ΠΑΣΟΚ, καθότι συμβάλλουν στην κακοφωνία και στην αντιλογία που οδηγούν σε αποσυσπείρωση. Το ζητούμενο των ζητουμένων για τους κατέχοντες την πολιτική τέχνη είναι η διάσωση και η ανασυγκρότηση του ΠΑΣΟΚ, ως πολιτικού φορέα της Κεντροαριστεράς. Το όποιο κενό ηγεσίας δεν καλύπτεται με το «έλα εσύ, φύγε εσύ», καλύπτεται μέσα από την καθιέρωση συλλογικών διαδικασιών. Για παράδειγμα, ένα ισχυρό Εκτελεστικό Γραφείο –πού το θυμήθηκα– που λειτουργεί με τον κανόνα της συλλογικότητας αρκεί για να θεραπεύσει την όποια ηγετική ανεπάρκεια. Άλλωστε ο Ευάγγελος Βενιζέλος διαθέτει σημαντικά ηγετικά προσόντα, αρκεί την «παντογνωσία του» να την εντάξει στη συλλογικότητα. Με άλλα λόγια, σήμερα το ΠΑΣΟΚ με ευθύνη του κ. Βενιζέλου πρέπει να συγκροτήσει ένα ανώτατο συλλογικό όργανο, στο οποίο να συμμετέχουν τα ικανότερα και εμπειρότερα πολιτικά στελέχη, το οποίο θα αποφασίζει και για ζητήματα τακτικής και για ζητήματα στρατηγικής – κι έτσι θα ανοίξει ο δρόμος για ένα στέρεο και ελπιδοφόρο νέο ξεκίνημα.